.jpg)
(Η περίληψη της ομιλίας του Διεθνολόγου Νομικού Παύλου Φωτίου στην ημερίδα που οργάνωσε η Κίνηση Πολιτών "Ενωμένη Ελλάδα" στις 31-3-2013)
Οι «έννοιες»της ΑΟΖ και της Υφαλοκρηπίδας, αποτελούνμαζί με την Χωρική Θάλασσα και την Συνορεύουσα Ζώνη, τις τέσσερις Θαλάσσιες Ζώνες εθνικής δικαιοδοσίας, οι οποίες έχουν καθιερωθεί από το εθιμικό και έχουν αποκρυσταλλωθεί στο συμβατικό δίκαιο θαλάσσης, ότι νομιμοποιούνται να οριοθετούν τα Κράτη.
(Για την Συνορεύουσα ζώνη δεν απαιτείται στην παρούσα συζήτηση να γίνει ιδιαίτερη μνεία, παρά μόνον ότι, όταν οριοθετηθεί η ΑΟΖ την απορροφά).
Η κύρια θαλάσσια ζώνη, την οποία μάλιστα δεν μπορούν να αποποιηθούν (να μην ορίσουν μονομερώς με νόμο τους) τα Κράτη, είναι η Χωρική Θάλασσα, στην οποία ασκείται πλήρης και απόλυτη κυριαρχία, στην επιφάνεια, στην θαλάσσια μάζα στον βυθό και στο υπέδαφος, και καθ’ ύψος στον υπερκείμενο της θάλασσας αέρα (εθνικός εναέριος χώρος). Η ΧΘ μπορεί να φτάσει στο ανώτατο εύρος των 12νμ. Η Ελλάδα έχει ορίσει ΧΘ 6νμ από το 1936, ενώ έχει ορίσει Εθνικό Εναέριο Χώρο 10νμ. Η Τουρκία έχει ορίσει στο Αιγαίο 6νμ και στην Μαύρη Θάλασσα και την Μεσόγειο (ανατολικά της Αντάλυας) 12νμ. Όλα τα άλλα Κράτη της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας έχουν ορίσει 12νμ. Ευνόητο είναι πως, όσο μεγαλύτερη ΧΘ, έως τα 12νμ, έχει ένα Κράτος, τόσο μεγαλύτερη επιφάνεια έχει η Επικράτειά του.
Ειδικά στην περιοχή του Αιγαίου, με ΧΘ των 6νμ που έχουμε σήμερα η Ελλάδα κατέχει το 43,5% της επιφάνειας του και η Τουρκία 7,5% (ενώ απομένει Ανοικτή Θάλασσα 49%). Εάν η ΧΘ επεκταθεί στα 12νμ η Ελλάδα θα έχει το 71,5% και η Τουρκία 8,7% (ενώ θα απομένει Ανοικτή Θάλασσα 19,8%)
Οι θαλάσσιες ζώνες, η ΑΟΖ και η Υφαλοκρηπίδα (ΥΦΑΛ), έχουν συγκεκριμένη «νομική υπόσταση» και παρέχουν στα Κράτη «κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσίες», για την αποκλειστική, ή την κατά προτίμηση έρευνα και εκμετάλλευση των πόρων που βρίσκονται μέσα σε αυτές.
Η «νομική υπόσταση» της ΑΟΖ και της ΥΦΑΛ, έχει ολοκληρωθεί χωρίς αμφιβολίες και περαιτέρω ανάγκη ερμηνείας, στο διεθνές εθιμικό και στο συμβατικό δίκαιο θαλάσσης, και καθορίζονται, μάλιστα συγκεκριμένα, ποιες είναι οι λειτουργίες, τα δικαιώματα,ή οι ελευθερίες που επιτρέπονται και αναγνωρίζονται για όλα τα άλλα Κράτη, προκειμένου να εξυπηρετείται η θεμελιώδης αρχή της «ελευθερίας χρήσεως των θαλασσών» και της «ελευθερίας της ναυσιπλοΐας και αεροπλοΐας». Συνεπώς δεν απαιτείται να κυρωθεί η Σύμβαση του 1982 για να οριοθετούν τα Κράτη ΑΟΖ ή και ΥΦΑΛ.
ΓΙΑΤΙ όχι στην ΑΟΖ και ναι στην ΥΦΑΛ;
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
logia-starata.blogspot.gr/
