Η πορεία κάθε τόπου συνδέεται άρρηκτα με τη βούληση και τις ικανότητες των
ανθρώπων που βρίσκονται στο τιμόνι του. Όταν λοιπόν μια περιοχή, προικισμένη από το Θεό και τη φύση, παραμένει πλήρως ανεκμετάλλευτη και σε λήθαργο βαθύ, οι ευθύνες μοιραία αναζητούνται και εντοπίζονται εκεί.
Δε θα ήταν υπερβολή να ειπωθεί ότι η τοπική μας κοινωνία αποτελεί καθρέφτη του εθνικού πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού σκηνικού. Τα πάντα συνεπώς παραμένουν στάσιμα και παγωμένα ερήμην και ελλείψη ταυτόχρονα, της οικονομικής ανάπτυξης που όλοι περιμένουμε να έρθει, του μεγάλου ασθενή –οικονομία- την ανάκαμψη του οποίου όλοι προσδοκούμε και της διάχυτης απαισιοδοξίας του κόσμου, ο οποίος όχι μόνο δε βρίσκει πάτημα για λίγη αισιοδοξία, αλλά επιπλέον δε βρίσκει φωνή επάξια να εκφράσει την αγωνία του και ένα όραμα για το μέλλον. Αντί αυτού, είναι πρόδηλη και αναπόφευκτη η ωχαδερφιστική στάση της πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, η οποία ανήμπορη να καθορίσει τις τύχες του τόπου της, παραμένει απλός θεατής της.
Μέχρι σήμερα, ο δημόσιος λόγος του κάθε δημότη-πολίτη θεωρούνταν είτε στην καλύτερη περίπτωση περιττός με τη λογική ότι δε θα εισακουσθεί είτε ταμπού με την λογική ότι δημόσιο λόγο μπορούν να εκφέρουν μόνο οι αιρετοί και οι έχοντες πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης.
Μέχρι σήμερα, οι αποφάσεις λαμβάνονταν από τους λίγους για τους πολλούς, δίχως να μπορούν οι τελευταίοι να εκφράσουν την αντίθεση τους, δίχως τη δυνατότητα συμμετοχής σε ένα δημόσιο διάλογο. Αυτή η εκλεπτυσμένη μορφή δημοκρατικής διακυβέρνησης, αναφερόμενη πάντα στο τοπικό επίπεδο, δεν οδήγησε πουθενά.
Οι απαιτήσεις των καιρών όμως έχουν αλλάξει δραματικά και απαιτούν κινήσεις δραστικές και πρωτοποριακές. Η δυσμενής εθνική οικονομική κατάσταση δεν πρέπει να αποτελεί πια δικαιολογία για απραξία, αλλά εφαλτήριο για την επανεκκίνηση και την ενεργοποίηση του πλούσιου φυσικού και παραγωγικού ιστού της περιοχής μας.
Σήμερα λοιπόν,
η οικονομική κρίση δε μπορεί πλέον να στέκεται εμπόδιο και πρόφαση για υπανάπτυξη και στασιμότητα, αλλά σκαλοπάτι για μια νέα αρχή και επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων μας ως τοπική κοινωνία.
Σήμερα,
οι πολλοί θα πρέπει να καθορίζουν την τύχη τους, μέσα από διαδικασίες ανοιχτές αλλά και απλές, όπου κάθε ένας θα έχει τη δυνατότητα να εκφράσει την γνώμη του και θα νοιώσει ισάξιο μέλος ενός συνόλου.
Σήμερα,
όσο οι φωνές πληθαίνουν, κανείς δεν έχει την πολυτέλεια να μείνει απαθής.
Σήμερα,
καλούμαστε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να φτάσει ο Δήμος Δίου-Ολύμπου στο επίπεδο που του αξίζει.
Σήμερα,
οι νέοι άνθρωποι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να σταθούμε στην πρώτη γραμμή και να πάρουμε στα χέρια μας το μέλλον του τόπου μας.
Β. Κ. Μουλά
Δημότης Δίου - Ολύμπου
