ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΚΑΙ ΟΧΙ «ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ» Ή «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ».
Στον αγώνα για την διάσωση του Ναού της Αφροδίτης της Πλατείας Αντιγονιδών ανέκυψε
και ένα θέμα ουσίας. Πολλοί εκ των συμμετεχόντων, προερχόμενοι από διαφορετικούς χώρους, παραβλέπουν το γεγονός ότι αγωνίζονται για τον Ναό της Αφροδίτης.
Για τον λόγο αυτό αναφέρονται αόριστα σε κάποιον «ναό της Πλατείας Αντιγονιδών», σαν να αφορούσε μία παιδική χαρά ή ένα σταθμό αυτοκινήτων.
Η ίδια η αρχαιολογική υπηρεσία γνωρίζοντας καλά την ουσία του θέματος στην κατατοπιστική πινακίδα που τοποθέτησε, μιλά για «Ρωμαϊκό ναό αυτοκρατορικής λατρείας» για να συνεχίσει με μικρά γράμματα : «κατασκευασμένος από μέλη αρχαϊκού ιωνικού ναού». Αποφεύγει και η ίδια να μας διευκρινίσει πως πρόκειται για ναό της Αφροδίτης.
Γνωρίζει καλά περί τίνος πρόκειται αφού στις κατατοπιστικές πινακίδες στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, αναφέρεται ξεκάθαρα σε Ναό της Αφροδίτης.
Ο εμπνευστής της κατατοπιστικής πινακίδας στον χώρο της Πλατείας Αντιγονιδών, αποδίδοντας τον ναό σε αυτοκρατορική λατρεία, αποστερεί την ιερότητα του ναού και το κατά την γνώμην του βέβηλο μπορεί κάλλιστα να «αφιερωθεί», δηλαδή να καταστραφεί.
Το φαινόμενο αυτό το βλέπουμε στην εκκλησία της «Παναγίας Χαλκέων» στης οποίας την θύρα διαβάζουμε: «αφιερώθη ο πρώην βέβηλος τούτος χώρος», διότι ο αρχαίος ναός του Ηφαίστου κατεστράφη ολοκληρωτικά και στα θεμέλιά του ανηγέρθη ο ναός της «Παναγίας Χαλκέων» . ( «Χαλκέων» διότι ο Ήφαιστος θεωρείτο από τους αρχαίους χαλκωματάδες, προστάτης τους).
Αφού λοιπόν είναι ναός, τότε κάποιος θεός σ΄ αυτόν ναίει, δηλαδή κατοικεί .
Η αρχαιολογική υπηρεσία ισχυρίζεται πως κατοικούν Ρωμαίοι αυτοκράτορες –πράγμα βολικό τα μάλλα για την κρατούσα κατάσταση.
Οι αγωνιζόμενοι για την διάσωση του Ναού, ομιλούν για κάποιο ναό της Πλατείας Αντιγονιδών και όχι ξεκάθαρα για ναό της Αφροδίτης. Γιατί το κάνουν αυτό; Όπως οι ίδιοι ομολόγησαν, φοβούνται μήπως και τους θεωρήσουν «δωδεκαθεϊστές».
Εδώ εισερχόμεθα στο κρισιμότερο σημείο της όλης υποθέσεως. Η λατρεία των πατρώων θεών δεν αποτελεί ντροπή, αλλά τιμή. Τιμή διότι η Ελληνική θεοσέβεια χαρακτήριζε τους συμμετέχοντες στις αρχαίες μάχες των Ελληνοπερσικών πολέμων. Στις ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ, τον ΜΑΡΑΘΩΝΑ, τις ΠΛΑΤΑΙΕΣ, την ΣΑΛΑΜΙΝΑ. Τιμή διότι αυτούς αναγνώριζαν οι φιλόσοφοι από τον Ηράκλειτο και τον Εμπεδοκλή έως τον Επίκουρο και τον Διογένη. Ουδείς εκ των φιλόσοφων ήτο άθεος.
Ουδείς εκ των πολιτικών και των στρατηγών της Ελλάδος ήτο άθεος.
Ουδείς εκ των επιστημόνων της Ελλάδος από τον Πυθαγόρα και τον Ευκλείδη έως την Υπατία και τον Ήρωνα ήτο άθεος.
Πράγματι ο Ναός της Αφροδίτης ανήκει στα Ελληνικά πολιτισμικά στοιχεία τα οποία εκβλαστούν και θάλλουν από την πάνσεπτον λατρεία του Δωδεκαθέου.
Το ζητούμενο δεν είναι μόνον η ανάδειξη του, που αναμφιβόλως θα προκαλέσει το τουριστικό ενδιαφέρον και θα ωθήσει την «τοπική ανάπτυξη», αλλά η αναγνώριση του Θρησκευτικού Παράγοντος ως το θεμέλιο του Ελληνικού πολιτισμού.
Γι’ αυτό θα έπρεπε: «Μετά παρρησίας τολμάν επικαλείσθε εσάς τους Επουράνιους Θεούς και λέγειν. Ζεύ πάτερ και αφρογένεια Αφροδίτη, …. όπως από θνητής από φύτλης, αθάνατον τεύχωσι δυηπαθέων γένος ανδρών» (από θνητή φύτρα φτιάχνεις αθάνατο το γένος των δυστυχών ανθρώπων).
