Γράφει ο Ανδρέας Μπούκας
Δεκαετίες μεταχειριστήκαμε τους πρόποδες του Ολύμπου σα σκουπιδότοπο, για να αποθέσουμε μπάζα και κυρίως για ρίψεις διαφόρων λυμάτων που μόλυναν τα ”σωθικά του”. Όταν μας βόλευε πήραμε άμμο, χαλίκια ή και πέτρα απ’ αυτό το μνημείο της φύσης, που είναι συνδεδεμένο με τον ελληνισμό από τους προϊστορικούς χρόνους.Δεν γλίτωσαν φυσικά ούτε τα ρέματα φυσικού αποστραγγισμού του Ολύμπου. Πολλά απ’ αυτά μπαζώθηκαν και έγιναν οικόπεδα που ”ενσωματώθηκαν” σε κλήρους ή μοσχοπουλήθηκαν με πλαστά στοιχεία και παράνομα, σαν κληρονομιά απ’ τη ”γιαγιά”…
Άλλοτε έκλεινε μια τέτοια «πληγή», άλλοτε –συχνότερα- οι διαμαρτυρίες και οι καταγγελίες πολιτών χανόταν στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της γραφειοκρατίας… Κι αυτή η δικαιοσύνη δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Σε σχέση με το περιβάλλον του Ολύμπου, εκτός από τυφλή αποδείχτηκε συχνά κωφάλαλη, ανάπηρη και «μη γνωρίζουσα ανάγνωση και γραφή».
Η όλη κατάσταση αποτέλεσε ακόμη αφορμή για έργα και πάρεργα που για δεκαετίες απορροφούσαν αχόρταγα κονδύλια από διάφορες επιδοτήσεις.
Κι «πληγές», όποτε η αυτοδιοίκηση ή ο νόμος, έκλεινε μιά απ’ αυτές, σαν να είχαμε να κάνουμε με τη Λερναία Ύδρα, φαίνεται να ”ξεφύτρωναν” δυό για να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο. Δημιούργησαν καταστάσεις που επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία μας και την υγεία των μελλοντικών γενεών. Δηλητηριάζουν τον υδροφόρο ορίζοντα, την πανίδα και τη χλωρίδα του Ολύμπου αλλά και αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον, που τόόόσο μας ενδιαφέρει.
Μια τέτοια ”πληγή”, άμεση απειλή για τη δημόσια υγεία συνεχίζει ως σήμερα να βγάζει δηλητήριο στους πρόποδες του Ολύμπου.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
tro-ma-ktiko.blogspot.gr
