Θα μπορούσε να είναι τίτλος αστυνομικού βιβλίου με πολύ μυστήριο αλλά πρόκειται για μια
καταγέλαστη κατηγορία του εξ Ελασσόνας, ιατρού στην Ιταλία, κ. Σιλκόγλου.Δεν απάντησα αμέσως περιμένοντας έστω μια συγνώμη για μια φραστική, υβριστική επίθεση με ανυπόστατες και βαριές κατηγορίες που δέχτηκα από τον εν λόγω γιατρό όταν συζητούσα στο τοπικό κανάλι Dion Channel με συνομιλητές τους κ. Τασχουνίδη ( Πρόεδρο της Μ.Κ.Ε. Σχολής Ολύμπου) και του μέλους του Δ.Σ. της, Ευγένιου Παπαδόπουλου ( Ολύμπιου).
Μια επίθεση εξ Ιταλίας από τηλεφώνου σε οξύτατο ύφος που εκθέτει όχι μόνο τον ίδιο τον γιατρό αλλά και το όλο εγχείρημα της Σχολής Ολύμπου, στο βαθμό που ο εν λόγω κύριος είναι όχι μόνο μέλος του Δ.Σ. της Σχολής Ολύμπου αλλά και ο ιθύνων νους, ο μέντορας και ο κινητήριος μοχλός της Σχολής Ολύμπου.
Μη έχοντας επιχειρήματα αλλά και απαντήσεις στα ερωτήματά μου και αποδεικνύοντας την «δημοκρατικότητά» του με κατηγόρησε ότι κρυβόμουν στην Κατερίνη 4 χρόνια τώρα ( για να μην με βρει ώστε να στελεχώσω δήθεν το εγχείρημά του ) και ότι πρέπει να ντρέπομαι γιατί τα βάζω με μετανάστες όπως ο ίδιος, επειδή εξέφρασα την απορία μου γιατί σε όλη αυτή η προσπάθεια απέχουν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια και στελεχώνεται από Ιταλούς Αρχιτέκτονες και όχι από Έλληνες οι οποίοι είναι και αξιολογότατοι.
Κρυπτόμενος στην Κατερίνη λοιπόν. Με συνεχή παρουσία στα κοινά από το 1996, τακτικός αρθρογράφος σε εφημερίδες, στέλεχος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, υπεύθυνος της Εφημερίδας Κορινός με τιράζ 1.000 φύλλα και ηλικία 13 ετών, υποψήφιος δήμαρχος Κατερίνης στις τελευταίες εκλογές, δημοτικός σύμβουλος, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, νομαρχιακός σύμβουλος και υποψήφιος βουλευτής, Δ/ντής σε δημόσια υπηρεσία, τακτικός επισκέπτης και στα Τοπικά ΜΜΕ, κρυπτόμενος όμως κατά τον εν λόγω, άγνωστο για πολλούς, γιατρό της Ιταλίας.
Όσο για τη στάση μου απέναντι στους μετανάστες η καταγωγή μου από την προσφυγομάνα Ήπειρο, ο μετανάστης πατέρας μου και όλοι οι συγγενείς αλλά και η πολιτική μου τοποθέτηση και δράση, μαρτυρούν ότι υποστηρίζω τους οικονομικούς μετανάστες είτε ως Έλληνες στο εξωτερικό, είτε ως φιλοξενούμενοι στην Ελλάδα.
Η κατηγορίες του αυτές εκφράζουν την αδυναμία του να απαντήσει στο απλό ερώτημα γιατί επιλέχτηκαν αυτά τα συγκεκριμένα μέλη ως ιδρυτικά και γιατί η εγγραφή ενός νέου μέλους απαιτεί την γραπτή πρόταση από 5 ιδρυτικά μέλη που συνεπάγεται δημιουργία ενός κλειστού κλαμπ με απόλυτη εξουσία των ιδρυτικών μελών τα οποία και «επιλέχτηκαν» αλλά και επιτρέπουν τον «έλεγχο» της Σχολής Ολύμπου.
Ακόμα καταρρίπτεται ο μύθος ότι όλοι οι Φορείς της Πιερίας ή όλη η Πιερία αγκαλιάζει το όλο εγχείρημα αφού τόσο κόμματα όσο και στελέχη κομμάτων πολλών πολιτικών χώρων και πολίτες εκφράζουν ενστάσεις, επιφυλάξεις ερωτηματικά αλλά και γιατί βασικοί παραγωγικοί και επιστημονικοί φορείς της Πιερίας δεν συμμετέχουν.
Κρυπτόμενος λοιπόν όχι, αλλά υβριζόμενος από τον ιθύνουν νου της Σχολής Ολύμπου την ώρα που διατύπωνα ερωτήματα και επιφυλάξεις, την ώρα που εξέφραζα την άποψή μου στο τοπικό κανάλι ερωτώμενος όχι από συνεργάτη μου ή ομοϊδεάτη μου αλλά συνομιλώντας με δύο κορυφαία στελέχη της Σχολής Ολύμπου σε δόξα της δημοκρατίας, της ελευθερίας του λόγου, της ελευθερίας διακίνησης των ιδεών.
Αλήθεια τόσο ανασφαλής νιώθει ο κ. Σιλκόγλου για το εγχείρημά του, τόσο πολύ απέχει από τα Ελληνικά ιδεώδη της δημοκρατίας και της ελευθερίας; Και κατά τα άλλα θα μεταλαμπαδεύσουμε ως Σχολή Ολύμπου το αρχαίο Ελληνικό πνεύμα;
Αλλά περί της Σχολής Ολύμπου θα επανέλθουμε.
Αλλά περί της Σχολής Ολύμπου θα επανέλθουμε.
