Πρόκειται για ένα σκληρό και ταυτόχρονα πολύ εύκαμπτο υλικό από υδροξυαπατίτη, ο οποίος
αποτελεί το βασικό συστατικό της αδαμαντίνης, δηλαδή του εξωτερικού προστατευτικού στρώματος των δοντιών.
Όπως εξήγησε ο καθηγητής Σιγκέκι Χόντσου της Σχολής Βιολογικά Προσανατολισμένης Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Κίνκι στη δυτική Ιαπωνία, «είναι το πρώτο εύκαμπτο φύλο απατίτη στον κόσμο, το οποίο ελπίζουμε να χρησιμοποιήσουμε για την προστασία των δοντιών ή για την αποκατάσταση της κατεστραμμένης αδαμαντίνης. Οι οδοντίατροι θεωρούσαν κάτι τέτοιο απλώς ένα όνειρο, όμως εμείς στοχεύουμε στη δημιουργία τεχνητής αδαμαντίνης».
Ο υμένας έχει πάχος μόλις 0,004 χιλιοστά και η δημιουργία του επιτυγχάνεται με την στόχευση μίας ακτίνας λέιζερ πάνω σε συμπιεσμένα τεμάχια υδροξυαπατίτη σε συνθήκες κενού, έτσι ώστε να εξάγονται τα επιμέρους σωματίδια του υλικού. Αυτά, στη συνέχεια, πέφτουν μέσα σε άλατα και θερμαίνονται προκειμένου να κρυσταλλοποιηθούν. Το παραγόμενο υλικό απλώνεται πάνω σε ένα φίλτρο από χαρτί και αποξηραίνεται, ώσπου είναι πλέον αρκετά σκληρό και έτοιμο να χρησιμοποιηθεί από τους οδοντίατρους.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, μόλις το υλικό τοποθετηθεί πάνω στα δόντια, γίνεται αμέσως αόρατο. Ένα πρόβλημα πάντως είναι ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, ο υμένας χρειάζεται σχεδόν μια μέρα για να προσκολληθεί γερά πάνω στην επιφάνεια του δοντιού.
Αν και είναι διαφανές, είναι δυνατό να πάρει λευκό χρώμα, ώστε να χρησιμοποιηθεί και για τη βελτίωση της εμφάνισης των δοντιών, πέρα από την προστασία τους. Ο υμένας μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε δόντι ξεχωριστά.
Οι ερευνητές ήδη κάνουν πειράματα σε ανθρώπινα δόντια και σύντομα θα κάνουν δοκιμές σε ζώα, ενώ ο Δρ Χόντσου παραδέχτηκε ότι δοκιμάζει το υλικό και στα δικά του δόντια.
Εκτιμάται ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον πέντε χρόνια ωσότου το νέο υλικό χρησιμοποιηθεί από τους οδοντίατρους ως τεχνητή αδαμαντίνη, αλλά απλώς για τη λεύκανση των δοντιών η αξιοποίησή του θα μπορούσε να γίνει νωρίτερα, μετά από μια τριετία περίπου.
Για την τεχνολογία έχουν κατατεθεί οι σχετικές εμπορικές πατέντες στην Ιαπωνία και τη Ν. Κορέα, ενώ ενδιαφέρον για τις πρακτικές εφαρμογές της έχει εκδηλωθεί ήδη στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Κίνα.
Πηγή: health.in.gr
