Τι θέμα είχε?
Κεντρικό θέμα είχε τη διάσπαση της κοινωνίας του Κολινδρού σε μικρότερες υποομάδες εξαιτίας
των πολιτικών και πολιτευόμενων που μας κρατάνε εσκεμμένα στο σκοτάδι και το αν υπάρχουν οι δυνατότητες για μια από κοινού πορεία στο μέλλον...
Δύσκολο θέμα, αλλά τα παιδιά το μετέφεραν στη σκηνή με απαράμιλλη εφευρετικότητα.
Εύστοχες και καυστικές ατάκες, πετυχημένη κατανομή ρόλων, ωραία η εναλλαγή μουσικών και θεατρικών δρώμενων, εξαιρετικά κουστούμια, καλός ο ήχος και ο φωτισμός...
Αξίζει να αναφερθούμε εκτός παράστασης και στην εξαιρετική φωτογράφηση του Ευριπίδη Θεοδοσίου, κάτι που έγινε για πρώτη φορά τόσο πετυχημένα, στα χρονικά των θεατρικών δρώμενων του Κολινδρού...
Ο κόσμος το ευχαριστήθηκε, αλλά συγκρατήθηκε, απόδειξη του γεγονότος ότι αισθάνεται αιχμάλωτος του αυταρχικού παρελθόντος και περιβάλλοντος μέσα στο οποίο γαλουχήθηκε...
Με το τέλος όμως του έργου, θα χαρακτήριζα την εικόνα του με δυο λέξεις:
"Συγκρατημένη αισιοδοξία"
Από τη χθεσινή παράσταση κρατάμε και τα εξής:
Χειροκροτήθηκαν πολύ χλιαρά όσα ονόματα επισήμων ακούστηκαν κατά την αναφώνηση των ονομάτων τους πριν αρχίσει η παράσταση, σε αντίθεση με το όνομα του Πάτερ Παναγιώτη όπου έγινε ο χαμός από όλους τους θεατές...
Ασφυκτικά και πάλι γεμάτο το θέατρο Κολινδρού αρκετή ώρα πριν τις 21:30, δηλαδή την ώρα έναρξη της παράστασης...
Καθαρίστηκαν εντελώς από εθελοντές μετά το τέλος της παράστασης ότι "σκουπίδια" έμειναν στις κερκίδες του θεάτρου.. Και ήταν αρκετά για μια ακόμη φορά...
Δείγμα ότι δεν αλλάζει εύκολα η νοοτροπία του κόσμου του Κολινδρού, όπως δεν αλλάζει και η συνήθεια της ψήφου του, σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις...
Βοήθησε πάρα πολύ και ο χθεσινός δροσερός καιρός...
Δε μας άρεσε καθόλου η αντίδραση επίσημων της πρώτης σειράς, που στις ατάκες των ηθοποιών περί αύξησης των τελών άρδευσης, αλλά και άλλων παρόμοιων αναφορών στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου μας, αντέδρασαν με γέλια αντί να προβληματιστούν...
Είναι κάτι που προβληματίζει...
Εκτός κι αν το γέλιο ήταν από αμηχανία...
Οπότε τους δικαιολογούμε...
Αυτά θυμόμαστε σαν γενική εικόνα, αυτά μας προκάλεσαν περισσότερο το ενδιαφέρον κι αυτά περιγράψαμε υπό αφάνταστη πίεση χρόνου...
Αν θυμηθούμε κάτι άλλο θα το αναφέρουμε.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές του έργου..
Και σε όσους πρωταγωνίστησαν στη σκηνή αλλά και στους αφανείς πρωταγωνιστές των παρασκηνίων...
Άντε και του χρόνου ακόμα καλύτερα!!!
Σημείωση
Νίκο ότι είδα έγραψα
