Εγκαταλείπεται τελικά το σχέδιο που θα άλλαζε το θαλάσσιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης και θα βοηθούσε στην αύξηση της τουριστικής κίνησης στην πόλης. Οι πολυσυζητημένες μαρίνες δεν θα
γίνουν…
Σύμφωνα με τον «Αγγελιοφόρο» η δεύτερη φάση του έργου απεντάχθηκε από την προσυμβατική διαδικασία των έργων ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα), τα οποία είχαν ενταχθεί στο Πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ. Η πρώτη φάση κόστισε στο ελληνικό δημόσιο 38.571 ευρώ (πλέον ΦΠΑ).
Όπως αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Ευτυχίας Βατάλη, αντικείμενο αυτής της πρώτης φάσης του έργου, η οποία ολοκληρώθηκε και εγκρίθηκε το 2009 από το υπουργείο Εσωτερικών, αποτελούσε η τεκμηρίωση της σκοπιμότητας του έργου, η διερεύνηση του ισχύοντος νομικού πλαισίου για την υλοποίησή του και η διατύπωση εναλλακτικών προτάσεων χωροθέτησης μαρίνας στο παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, ο σχεδιασμός προέβλεπε οι πρώτες δύο μαρίνες να έχουν υλοποιηθεί μέχρι το 2011!
Όπως αναφέρεται στο σχετικό δημοσίευμα του σημερινού «Αγγελιοφόρου» η μελέτη έγινε, οι προτάσεις προέκριναν τη δημιουργία δικτύου μαρινών σε τέσσερις συνδυασμένες θέσεις του παραλιακού μετώπου και ο ανάδοχος χρηματοδοτήθηκε νομίμως με το ποσό των 38.571 ευρώ. Μόνο που το έργο δε θα γίνει ποτέ ή στην καλύτερη περίπτωση, αν ποτέ προωθηθεί, θα πρέπει να επικαιροποιηθούν οι όποιες μελέτες, να ανανεωθούν τα υπάρχοντα δεδομένα, να γίνει δηλαδή ξανά από την αρχή η όλη διαδικασία.
Στο ρεπορτάζ του «Αγγελιοφόρου της Κυριακής» αναφέρεται επίσης ότι σύμφωνα με την πρόταση που είχε διαμορφωθεί, στόχος ήταν η κατασκευή μαρίνων ήπιας μορφής και χαμηλής όχλησης, εκτός από μία που θα εξυπηρετεί και μεγαλύτερα σκάφη. Σκοπός ήταν να καταστεί το θαλάσσιο μέτωπο της πόλης πιο ελκυστικό για τους επισκέπτες και για το λόγο αυτό οι αρμόδιοι προσανατολίζονταν σε μαρίνες ανοιχτής μορφής. Εκτός αυτού, θεωρείται ότι η κατασκευή των μαρίνων θα συμβάλει σημαντικά στην ανάπτυξη της τουριστικής κίνησης της Θεσσαλονίκης.
Παρόλα αυτά και προφανώς λόγω της έλλειψης χρημάτων, ούτε αυτό το έργο θα υλοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το όραμα του δήμου προέβλεπε τη δημιουργία τεσσάρων μαρινών: μία στο χώρο δίπλα από το Μέγαρο Μουσικής (περιοχή Ποσειδωνίου), μία στον Α' προβλήτα στο λιμάνι, μία στο χώρο των Ομίλων (Ιστιοπλοϊκού και Φίλων Θαλάσσης) και μία στο πάρκο του Νερού.
Σε σχετική σύσκεψη, ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος είχε δηλώσει ότι ο δήμος σε πρώτη φάση προσανατολιζόταν στην κατασκευή δύο μαρινών από τις τέσσερις προτεινόμενες. Με στόχο να επισπεύσει τις διαδικασίες, ο δήμος είχε υπογράψει ήδη προγραμματική σύμβαση για την κατασκευή των μαρίνων με τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης και τη Κτηματική Εταιρία του Δημοσίου (στην οποία ανήκει το παραλιακό μέτωπο της Θεσσαλονίκης).
Ωστόσο, επειδή προφανώς λεφτά δεν υπάρχουν, τον Απρίλιο του 2012, έγγραφο του υπουργείου Εσωτερικών κοινοποίησε στο δήμο απόφαση για απένταξη της Β’ Φάσης της προσυμβατικής διαδικασίας έργων ΣΔΙΤ, τα οποία είχαν ενταχθεί στο Πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ και δεν έχουν προκηρυχθεί έως και τη 15η Μαΐου 2012. Ετσι, ο δήμος προχώρησε ήδη στη λύση της σύμβασης μεταξύ του δήμου Θεσσαλονίκης και της αναδόχου εταιρίας.
