Τετάρτη 27 Ιουνίου 2012

Η γιαγιά του Αλέξη Γρηγορόπουλου "έφυγε" την ημέρα των γενεθλίων του


Στις 4 το απόγευμα στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου κηδεύτηκε η γιαγιά του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, Αϊαρπή Τσαλικιάν.

Η κηδεία πραγματοποιήθηκε σε στενό οικογενειακό κύκλο, παρουσία λίγων συγγενών και φίλων. Τραγική φιγούρα η μητέρα και η αδερφή του Αλέξη, οι οποίες εισήλθαν στο χώρο
σφιχταγκαλιασμένες, οδηγώντας την πολυαγαπημένη γιαγιά του Αλέξη στην τελευταία της κατοικία.

Η γιαγιά του Αλέξανδρου έφυγε από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα.Το οξύμωρο σε αυτή την υπόθεση είναι ότι την μέρα που η κ. Αϊαρπή αποφάσισε να ταξιδέψει στους ουρανούς, άτομο του στενού της περιβάλλοντος μας αποκάλυψε ότι εκείνη την ημέρα ήταν τα γενέθλια του Αλέξη!

"Όλοι πιστεύουμε ότι ο Αλέξης την κάλεσε, έστειλε μήνυμα να την πάρει κοντά του εκείνη την μέρα..." εξομολογείται στο metrogreece.gr ο άνθρωπος της οικογενείας.

Η κηδεία της πραγματοποιήθηκε στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου στο ίδιο νεκροταφείο που κοιμάται και ο Αλέξης.

Ένα παιδί γεμάτο όνειρα ήταν ο 15χρονος Αλέξης Ανδρέας  Γρηγορόπουλος που  το βράδυ του Σαββάτου 06/12/ 2008 έσβησε στην κρύα άσφαλτο των Εξαρχείων από τη σφαίρα όπλου ενός ανεγκέφαλου ειδικού φρουρού.

Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, καλός μαθητής, ευγενικός αλλά και δυναμικός που αγωνιζόταν για τα δικαιώματα του.

«Θυσιάστηκε για τις ιδεολογίες του» αναφέρουν οι φίλοι και συμμαθητές του που τον ήξεραν καλά, προσθέτοντας «για εμάς θα είναι για πάντα ο ήρωάς μας»

 Γόνος εύπορης οικογένειας η οποία διατηρεί κοσμηματοπωλείο στην οδό Βουκουρεστίου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Π. Ψυχικό. Έβγαλε το γυμνάσιο  της σχολής Μωραίτη ενώ είχε πάρει μεταγραφή στο εκπαιδευτήριο Ώθηση. Έκανε παρέα με παιδιά γνωστών οικογενειών της Αθήνας με τα οποία μοιραζόταν τα όνειρά του για το μέλλον, το πάθος του για τη μουσική, το σκέιτμπορντ, αλλά και την αγάπη του για τον Παναθηναϊκό.

Τα τελευταία χρόνια μετά το διαζύγιο των γονιών του έμενε μαζί με την μητέρα του, την αδελφή του και τη γιαγιά του. Η μητέρα του Αλέξανδρου, Τζίνα Τσαλικιάν, διατηρεί κοσμηματοπωλείο στη Βουκουρεστίου, είναι ένα από τα μέλη της «Ελπίδας», του Συλλόγου που βοηθά παιδιά που χρειάζονται μεταμόσχευση μυελού των οστών.

Ο πατέρας, που ζει σε άλλη περιοχή της Αττικής, είναι πτυχιούχος μηχανικός, διευθυντής τραπεζικού υποκαταστήματος της Eurobank και ειδικεύεται στον τομέα εκτίμησης ακινήτων. Η μητέρα του δραστηριοποιούνταν χρόνια στο χώρο του κοσμήματος. Η οικογένειά της είχε έρθει από την Αρμενία και ο πατέρας της είχε ανοίξει το πρώτο κατάστημα κοσμημάτων στην οδό Πανεπιστημίου. Αργότερα όταν η επιχείρηση πέρασε στα χέρια της κ.  Τσαλικιάν εκείνη μεταστέγασε την επιχείρηση σε ένα ιδιόκτητο κατάστημα στην οδό Βουκουρεστίου δίπλα από την επιχείρηση του κοσμηματοπώλη Λαλαούνη. Αγαπημένο στέκι για τον Αλέξη δεν ήταν η Πολιτεία ή η Γλυφάδα αλλά η περιοχή του Φάρου στο Ψυχικό αλλά και το κέντρο της Αθήνας.

Οι φίλοι του και οι συμμαθητές του υποστήριζαν ότι δεν είχε καμιά σχέση με τον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ήταν ένα παιδί με τα ενδιαφέροντα των συνομηλίκων του και πολλές από τις παρέες του ήταν από το σχολείο των βορείων προαστίων όπου φοιτούσε.

Μπορεί να μην αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα ωστόσο πάλευε για τα δικαιώματα των συνανθρώπων του. Του άρεσε να παίζει μπάσκετ και ποδόσφαιρο ενώ απολάμβανε την Χιπ Χοπ και ροκ μουσική. Χαρακτηριστικό πάνω του ήταν η μπλέ με τις μαύρες ρίγες ζακέτα του αλλά και το κοκαλάκι για τα μακριά μαλλιά του, που φόραγε στον αριστερό καρπό του.