Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Ο ένας έμπαινε, ο άλλος έβγαινε, ανάλογα με τις κομματικές ανάγκες και τις προσωπικές φιλοδοξίες - αρκεί να θυμηθούμε ότι ο κ. Παπουτσής εγκατέλειψε σύξυλο το υπουργείο του για να θέσει μια υποψηφιότητα που… τελικά δεν έθεσε και πέρασαν δέκα μέρες μέχρι να αποφασίσει ο πρωθυπουργός την μεγάλη πρωτοτυπία της αντικατάστασής του από τον κ. Χρυσοχοΐδη.
Μήνας έμπαινε, μήνας έβγαινε και δεν κουνιόταν φύλλο σε κανέναν τομέα.
Και ξαφνικά, ανασκουμπώθηκαν όλοι να τα λύσουν όλα λίγες μέρες πριν από τη διάλυση της Βουλής.
Ο Χρυσοχοΐδης «χτίζει» κέντρα για τους μετανάστες.
Η Διαμαντοπούλου (που τον αντικατέστησε, για να μην ξεχνιόμαστε) τρέχει (και αυτή μετά τον προκάτοχό της) στη Γερμανία για να σαγηνεύσει τους πολύφερνους επενδυτές.
Ο Πάγκαλος έφυγε (πάλι) για το Κατάρ, προκειμένου να φέρει τις επενδύσεις που δεν έφερε επί 2,5 χρόνια.
Και ο Παπακωνσταντίνου… βρήκε πετρέλαιο χωρίς ΑΟΖ!
Πολύ ωραία όλα αυτά για την εξυπηρέτηση της προεκλογικής προπαγάνδας και τον γενικό αποπροσανατολισμό, αλλά, συγγνώμη, γι’ αυτό το τελευταίο (το πετρέλαιο), εμείς πρέπει να χαρούμε ή να ανησυχήσουμε;
Με δεδομένο ότι την κρίσιμη ώρα βρίσκεται πάντα ο Economist να οργανώσει ένα συνέδριο – τι διάβολο, στο τσεπάκι τους τα έχουν τα συνέδρια; - αυτή τη φορά το θέμα ήταν η ενεργειακή συνεργασία Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ.
Και να οι υπογραφές και να οι συναντήσεις και να οι ομιλίες και να τα μνημόνια – άλλο που τελικά αυτό που υπογράφηκε ήταν… μνημόνιο για το νερό, δεν βαριέστε, σε ρευστή μορφή είναι όλα.
Όσο για τον κ. Παπακωνσταντίνου, έγινε τώρα ειδικός… πετρελαιολόγος.
Είναι καταπληκτικό πώς μερικές ιδιοφυίες αποδίδουν σε όποιο πόστο κι’ αν βρεθούν!
Είναι καταπληκτική η ικανότητα αφομοίωσης των θεμάτων εκ μέρους των ιδιοφυών.
Οπότε, τεχνηέντως διοχετεύθηκε πως, στο περιθώριο του συνεδρίου, τον κ. Παπακωνσταντίνου πλησίασαν εκπρόσωποι των εταιριών Delek και Noble Energy, που δραστηριοποιούνται στο Ισραήλ και στην Κύπρο, εκδηλώνοντας το ενδιαφέρον τους για τους υδρογονάνθρακες της Ελλάδας.
Αν δεν ήμασταν σίγουροι πως πρόκειται για σκέτη προπαγάνδα και αν οι εκλογές δεν βρίσκονταν προ των πυλών, θα έπρεπε χωρίς αμφιβολία να ανησυχήσουμε.
Αλλά, ησυχάστε, πρόκειται για άλλο ένα επεισόδιο του «Πετρέλαια υπάρχουν!», μετά το γνωστό «Λεφτά υπάρχουν!».
Διαφορετικά, θα έπρεπε το δίχως άλλο να έχουμε καταληφθεί ήδη από πανικό.
Με δεδομένες τις καταστροφικές συνέπειες του συγκεκριμένου ανθρώπου στο τιμόνι (λέμε τώρα) του υπουργείου Οικονομικών, έπρεπε αυτή τη στιγμή (αν δεν επρόκειτο για πούρα προπαγάνδα) να τρέχουμε και να μην φθάνουμε.
Ως γνωστόν, πρόκειται για τον άνθρωπο που έλαβε μέρος στη δυσφήμηση της χώρας και στη διόγκωση του ελλείμματος.
Ως γνωστόν, πρόκειται για τον άνθρωπο που μας σέρβιρε το Μνημόνιο (εξασφαλίζοντας για τον εαυτό του αυτοκρατορικές εξουσίες και καταργώντας με τροπολογία την κύρωση των δανειακών συμβάσεων από τη Βουλή), χωρίς ποτέ να διαπραγματευτεί το παραμικρό.
Επομένως, θα διατρέχαμε μεγάλο κίνδυνο αν πράγματι διαπραγματευόταν τα θέματα των πετρελαίων με τις εταιρίες που τον προσέγγισαν – ελπίζουμε να μην το διανοήθηκε καν.
Ησυχάστε, λοιπόν, το μεγάλο αυτό εθνικό – οικονομικό ζήτημα σ’ αυτή τη φάση εξυπηρετεί τις ανάγκες της προπαγάνδας.
Α, να μην το ξεχάσω: Ο κ. Παπακωνσταντίνου απάντησε και σε ερωτήσεις για την ανακήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
Και απάντησε ότι η Ελλάδα θα κάνει «τα απαιτούμενα βήματα στον κατάλληλο χρόνο». (Προφανώς θεωρεί ότι η αυτού μεγαλειότης του είναι η… Ελλάδα)!
Όπως είπε, «δεν θα κάνουμε πολιτική φουτμπόλ με ένα ζήτημα τόσο σημαντικό για τη χώρα», παραπέμποντας παράλληλα σε δηλώσεις του υπουργού των Εξωτερικών (που πάντως έχει πει πως η ανακήρυξη της ΑΟΖ «είναι κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα δεν τα απεμπολούμε»).
Ευτυχώς, δηλαδή, γιατί προς στιγμήν φοβηθήκαμε πως ο «μέγας διαπραγματευτής» εκτός από… υπουργός Πετρελαίου έγινε και υπουργός των Εξωτερικών…
Υ.Γ. Ο ένας με το Κατάρ, ο άλλος με τη Noble Energy, σε λίγο θα κυκλοφορούν με κελεμπίες – για τις ανάγκες της προπαγάνδας, πάντοτε!
http://www.elzoni.gr/html/ent/364/ent.20364.asp
