Για γέλια και για κλάματα, ήταν η ομιλία, το Σάββατο, στο εθνικό συμβούλιο, του πλέον αποτυχημένου και επικίνδυνου πολιτικού, Γιώργου Παπανδρέου. Οι (πολιτικές) αρλούμπες, τα μελοδραματικά και οι
ανακρίβειες κυριάρχησαν στην ομιλία του. Σαν άλλος Ναπολέοντας, μιλούσε για κάτι που μόνο αυτός και οι… κηπουροί του καταλάβαιναν! Δεν βρήκε, η τραγική αυτή πολιτική φιγούρα., δύο λέξεις αυτοκριτικής, μια συγνώμη να ζητήσει από το λαό…
Και δυστυχώς τα λεγόμενα κορυφαία στελέχη – πλην Βενιζέλου και μερικών ακόμη- που φιλοδοξούν να είναι υποψήφιοι για την καρέκλα του προέδρου, του έδωσαν, για μικροκομματικούς λόγους, κι άλλο χρόνο να μείνει στην καρέκλα του, ενώ υπήρξαν και κάποιοι – ελάχιστοι – γραφικοί που τον χειροκρότησαν.
“Όποια κι αν είναι η κριτική που μου ασκήθηκε έζησα πιο κοντά από τον καθένα το τι θα πει χρεοκοπία. Τι θα πει μοναξιά”, είπε κάποια στιγμή ο τέως πρωθυπουργός. Και συνέχισε: “Να παλεύεις μόνος σου σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου.
Και με μια βολεμένη ολιγαρχία που δεν ήθελε να αλλάξει τίποτα στη χώρα. Ήξερε όμως να συνομωσιολογεί και να συκοφαντεί. Δε λυπάμαι και δεν μετανιώνω. Είμαι περήφανος. Συγκρουστήκαμε με πολλά συμφέροντα.
Οι βολεμένοι των προηγούμενων 10ετιών λύσσαξαν. Προσπάθησαν να βάλουν τα πλοκάμια τους και μέσα στο κόμμα. Αλλά εγώ ήμουν αποφασισμένος”.
http://www.kentrinews.gr/
