Ο Κλεισθένης γράφει.
Η Αίγυπτος σπαράσσεται από συγκρούσεις αντικαθεστωτικών και υποστηρικτών του σάπιου καθεστώτος Μουμπάραγκ.
Αυτή η εξέλιξη αντιμετωπίζεται με υποκρισία απ’ τη δύση και τα ευχολόγια δίνουν και παίρνουν για την ομαλή μετάβαση της εξουσίας απ’ τον Μουμπάραγκ σε ????.
Το νέο σχήμα εξουσίας δεν έχει ακόμη βρεθεί απ’ τους «σωτήρες» των λαών Αμερικάνους. Ο Αλ Μπαραντέι έχοντας στενές σχέσεις με την Μουσουλμανική αδελφότητα και έχοντας έρθει σε ρήξη με τους Αμερικάνους παλιότερα δεν είναι προς το παρόν μέρος της λύσης του πολιτικού προβλήματος. Αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό και καχυποψία.
Τα υψηλόβαθμα στελέχη της Μουσουλμανικής αδελφότητας δεν πήραν μέρος ούτε στήριξαν την εξέγερση των Αιγυπτίων με αποτέλεσμα να έχουν έρθει σε ρήξη με τα χαμηλόβαθμα που μετείχαν απ’ την πρώτη μέρα στις κινητοποιήσεις.
Ο στρατός χωρισμένος σε ευνοημένους απ’ το καθεστώς ανώτατους και ανώτερους αξιωματικούς απ’ τη μια και τους στρατευμένους Αιγύπτιους απ’ την άλλη δεν μπορεί ούτε να εναντιωθεί στο καθεστώς αλλά ούτε τολμά να το στηρίξει ανοιχτά.
Η ουδετερότητα που επιδεικνύει δεν είναι από δημοκρατικές ευαισθησίες της ηγεσίας του αλλά από εγγενή αδυναμία. Είναι σίγουρο ότι μια διαταγή για επίθεση κατά των διαδηλωτών δεν θα εκτελεστεί και θα οδηγήσει τους στρατευμένους σε συμμετοχή στην εξέγερση.
Το καθεστώς Μουμπάραγκ έχει καταρρεύσει αλλά οι συνεργάτες του 30χρονου καθεστώτος δεν είναι διατεθειμένοι να υποστούν την πρέπουσα τιμωρία για τα εγκλήματά τους κατά του Αιγυπτιακού λαού. Οι περισσότεροι είναι τα αγαπημένα παιδιά της δύσης που εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά της εδώ και πολλά χρόνια.
Η λαομίσητες αστυνομία και μυστικές υπηρεσίες οργανώνουν τις επιθέσεις κατά των αντικαθεστωτικών σε μια προσπάθεια όχι παραμονής του καθεστώτος αλλά συμφωνίας με το επόμενο εξουσιαστικό σχήμα για την ατιμωρησία τους. Προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία των εξεγερμένων που στερούνται ηγετικής ομάδας συντονισμού της δράσης των.
Ο Μουμπάραγκ και το καθεστώς του δεν μπορούσε να σταθεί επί τόσα χρόνια αν δεν διέθετε πιστούς συνεργάτες έτοιμους για κάθε πράξη.
Όλα αυτά μας δίνουν το συμπέρασμα ότι στο επόμενο εξουσιαστικό σχήμα πρωταγωνιστικό ρόλο θα παίξει ο στρατός με ότι αυτό συνεπάγεται για την δημοκρατικότητα αυτού του σχήματος.
Η Αίγυπτος για τους δυτικούς δεν πρέπει να ξεφύγει απ’ τον έλεγχό τους γιατί τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα είναι ανυπολόγιστα. Αν η Αίγυπτος περάσει στην εξουσία των ισλαμιστών τότε το Ισραήλ κινδυνεύει άμεσα. Η μετάδοση των αλλαγών και στα υπόλοιπα Αραβικά κράτη θα έχουν ολέθριες επιπτώσεις για τους δυτικούς. Προ αυτού του κινδύνου ας μην αποκλείουμε ακόμη και επέμβαση των δυτικών είτε των Αμερικανών είτε του ΝΑΤΟ είτε του ΟΗΕ. Ειδικότερα το ΝΑΤΟ έχει αποφασίσει να παρεμβαίνει σε τρίτες χώρες όταν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα αναταραχών.
Η προς το παρόν άρνηση της αντιπολίτευσης να προσέλθει σε διάλογο με το καθεστώς οφείλεται και στο ότι δεν γνωρίζει κανείς ποιους και πόσους εκπροσωπεί. Η διανομή της εξουσίας πριν από εκλογές είναι δύσκολη γιατί κάθε αντιπολιτευόμενη ομάδα υπερεκτιμά τη δύναμή της. Ακόμη οι προτάσεις της αντιπολίτευσης για μαζικές απεργίες και συνεχείς διαδηλώσεις θα φέρουν την Αίγυπτο σε μια πλήρως χαώδη κατάσταση και αυτό μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για επέμβαση των δυτικών.
Η διάθεση της σημερινής κυβέρνησης της Αιγύπτου για εκλογές τον Αύγουστο και η δήλωση του Μουμπάραγκ ότι δεν θα είναι υποψήφιος δίνει αρκετό χρόνο στους συνεργάτες του καθεστώτος να πετύχουν την ατιμωρησία τους κάτι που δεν δέχεται ο Αιγυπτιακός λαός. Επιπλέον δημιουργείται ένα κενό εξουσίας μιας και οι εξεγερμένοι αρνούνται να νομιμοποιήσουν τη νέα κυβέρνηση.
Δυστυχώς σε τέτοιες περιπτώσεις πάντα οι συνεργάτες την γλυτώνουν γιατί έχουν ισχυρές διασυνδέσεις. Εκείνος πάντα που την πληρώνει είναι ο λαός. Αυξάνονται κάθε μέρα τα θύματα των συγκρούσεων και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πως η Αίγυπτος θα επανέλθει στην ομαλότητα.
http://ideopigi.blogspot.com/2011/02/blog-post_5571.html
