Από την εφημερίδα "Ολύμπιο Βήμα" της Πιερίας ξεχώρισα κι απομόνωσα ένα άρθρο κόσμημα του κυρίου Γιάννη Κορομήλη, το οποίο και αναπαράγω στο μπλογκ μας,αφού θεωρώ ότι πρέπει να διαβαστεί από όλους τους Έλληνες.
Συνδυάσει θαυμάσια τη τέχνη της ποίησης του Καβάφη με την σύγχρονη μάστιγα της απομόνωσης που βιώνει ο Έλληνας πολίτης εξαιτίας της βούλησης των πολιτικών μας να το εφαρμόζουν...
"Xωρίς περίσκεψη και χωρίς ντροπή…" του Γιάννη Κορομήλη ( 07/01/2011 )
«Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη (…)
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
Πέρασαν πάνω από 110 χρόνια από τότε που ο Κ. Καβάφης έγραψε (1897) τους παραπάνω στίχους. Αναφέρεται βέβαια στην απομόνωση, στην αποξένωση, στη μοναξιά, του ανθρώπου. Στα τείχη που κτίστηκαν γύρω του αθόρυβα κι ανεπαίσθητα. Άλλες ασφαλώς οι συνθήκες τότε. Ωστόσο το πρόβλημα της μοναξιάς ή της απομόνωσης είναι διαχρονικό και πανανθρώπινο. Και σ’ αυτό ακριβώς ξεχωρίζει ένας πραγματικός ποιητής από έναν στιχουργό ή στιχοπλόκο. Ο πρώτος περιγράφει (με το δικό του τρόπο) και μεταφέρει ένα κομματάκι, ένα ψήγμα αλήθειας, διαχρονικό, αθάνατο κι ο δεύτερος βάζει κάποιες λέξεις στη σειρά με φροντίδα στην ομοιοκαταληξία. Θα μπορούσε μάλιστα κανείς να πει ότι στην εποχή μας το πρόβλημα είναι περισσότερο οξύ, πως το βιώνουν πολύ περισσότεροι άνθρωποι ή ομάδες ανθρώπων από ό,τι κατά το παρελθόν.
Αν το μεταφέρουμε στην εποχή και στη χώρα μας θα δούμε πως αποδίδει θαυμάσια τόσο τα βασικά συναισθήματα του απλού πολίτη ως ατόμου όσο και αυτά του συνόλου του ελληνικού λαού, ως Ελλήνων, με τα δεινοπαθήματα της χώρας μας. Ο απλός πολίτης νιώθει όλο και περισσότερο αγνοημένος, παρατημένος, αποξενωμένος από τις ηγεσίες του (πολιτική, πνευματική, οικονομική κ.α.) Πρωτίστως από την πολιτική και τα κέντρα λήψης αποφάσεων πολλές από τις οποίες έχουν να κάνουν με την ίδια του τη ζωή και τη ζωή των παιδιών του.
Ο απλός πολίτης, με εξαίρεση 0,5% ή 1% που συμμετέχει στις ελίτ που «αποφασίζουν και διατάζουν» - έχει αποκλειστεί χρόνια τώρα (από πάντα θα μπορούσε να πούμε.) Οι ηγεσίες του, πρώτη και καλύτερη η πολιτική.
«χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μέγα και υψηλά τριγύρω του έκτισαν τείχη»
Έχει απόλυτο δίκιο, ο ποιητής. Απομόνωσαν πλήρως τον πολίτη . Και το έκαναν χωρίς περίσκεψη. Δεν σκέφθηκαν πως απομονώνοντας το λαό πρώτα πρώτα γίνονται επίορκοι κι ύστερα ευάλωτοι, αδύναμοι. Επίορκοι γιατί ορκίζονται όταν αναλαμβάνουν την εξουσία να υπηρετούν το λαό, να εκπροσωπούν έντιμα το λαό και να εφαρμόζουν το Σύνταγμα και τους νόμους. Είναι ευάλωτοι και αδύναμοι όταν ασκούν εξουσία χωρίς τη λαϊκή συμπαράσταση και βοήθεια. Ιδιαίτερα όταν αναγκάζονται όπως οι σημερινοί να παίρνουν μέτρα αντιλαϊκά και εν πολλοίς άδικα. Και «χωρίς αιδώ». Χωρίς ντροπή. Γιατί κανείς δεν μπορεί να νιώθει υπερήφανος, το αντίθετο μάλιστα, όταν εξαπατά, ξεγελάει τους πολίτες προκειμένου να αποσπάσει την ψήφο τους κι αφού τα καταφέρει ξεχνάει τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις του και μετατρέπεται από εντολοδόχος σε εντολέα.
«… Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω
Ανεπαισθητήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω»
Βολεμένοι κι εμείς με την κατάσταση της καλοπέρασης και της υπερκατανάλωσης δεν βλέπαμε, δεν προσέχαμε, τα καμώματα των πολιτικών μας. Που έφτιαξαν στα μέτρα τους Συντάγματα και νόμους. Με βάση τα οποία ναι μεν όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι μπροστά στους νόμους, όμως οι πολιτικοί είναι… πιο ίσοι! Σκεφτείτε μόνο το άρθρο 86, του Συντάγματος και τον νόμο περί ευθύνης Υπουργών. Με τον τρόπο αυτό εξασφάλισαν όχι μόνο τα νόμιμα και θεμιτά δικαιώματά τους αλλά και άλλα πρόσθετα προνόμια και πέρα από αυτά το δικαίωμα να αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς και με υπόλογους και υπόχρεους εμάς και επιπλέον το «δικαίωμα» της ατιμωρησίας για τον εαυτό τους!!
Κι έτσι μας έκλεισαν «ανεπαισθήτως» έξω από τον κόσμο. Σε δόξα της δημοκρατίας μας. Φταίμε κι εμείς. Δεν προσέξαμε τι ψηφίζαμε. «Ας προσέχαμε» θα μας απαντούσε ο Κ. Σημίτης.
Αλλά και συνολικά ως λαό και ως χώρα «μεγάλα και τρανά τριγύρω μας έκτισαν τείχη» σύμμαχοι, εταίροι και αγορές. Εκμεταλλευόμενοι την απερισκεψία αλλά και την άμετρη φιλοδοξία των πολιτικών μας (κι αυτοί με τη σειρά τους την απληστία και την έλλειψη φρόνησης και μέτρου από την πλευρά ημών των πολιτών) μας δάνεισαν, με το αζημίωτο φυσικά, ποσά υπέρογκα για τις οικονομικές μας δυνατότητες. Κι όλα δείχνουν πως ήξεραν τι έκαναν και το έκαναν σκόπιμα ώστε να φτάσουν τη χώρα μας (κι άλλες όμοιες) στο σημερινό χάλι. Και νάρθουν στην συνέχεια οι δικοί τους οίκοι αξιολόγησης να υποβαθμίσουν την πιστωληπτική μας ικανότητα και να καλέσει ο Πρωθυπουργός της χώρας, τους … σωτήρες της τρόικας. Κι αυτοί, με τη σύμφωνο γνώμη του προσκαλέσαντος, να δέσουν τον ελληνικό λαό χειροπόδαρα. Ας όψεται η πολιτική μας ηγεσία, που μας κατάντησε εδώ. « Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ…»
Γιάννης Κορομήλης
Πηγή:http://www.olympio-bima.gr/index.php?MODULE=bce/application/siteview&Branch=N_N0000000001_N0000000005_N0000002013_S0105822583&Site=105822583
banner
