Είναι λογικό οι καταγγελίες καταναλωτών να αυξάνονται αυτές τις ημέρες που η κίνηση στα εμπορικά καταστήματα είναι μεγάλη, είναι παράλογο, όμως, την ώρα που χιλιάδες επιχειρήσεις βάζουν λουκέτο, μερικοί επιτήδειοι να συνεχίζουν την τακτική εξαπάτησης και κερδοσκοπίας κατά των καταναλωτών που σε λίγο θα τους ψάχνουν με το τουφέκι.
Σήμερα η αγορά παρουσιάζει δύο εντελώς αντιφατικές εικόνες: Από τη μία βρίσκονται οι επιχειρήσεις που προσπαθώντας να επιβιώσουν στη περίοδο της κρίσης κάνουν μεγάλες προσφορές για να προσελκύσουν πελάτες. Από την άλλη βρίσκονται οι συνήθεις ύποπτοι που ακολουθούν την πεπατημένη, να κλέβουν, δηλαδή, τους καταναλωτές.
Τις ημέρες των Χριστουγέννων οι καταναλωτικές οργανώσεις δέχθηκαν αυξημένο αριθμό καταγγελιών σε θέματα που έχουν να κάνουν με τις τιμές αλλά και με την εξυπηρέτηση. Οι τρεις καταγγελίες που ακολουθούν είναι ενδεικτικές της λογικής κάποιων επιχειρηματιών.
Ένα ευρώ επιπλέον για στάθμευση
«Πριν λίγες ημέρες βρέθηκα με τη σύζυγο και την 3χρονη κόρη μου σε ένα από τα μεγάλα εμπορικά κέντρα της Αθήνας. Ψωνίσαμε χριστουγεννιάτικα δώρα για φίλους έχοντας αφήσει το αυτοκίνητο στο παρκινγκ του καταστήματος. ‘Όταν τελειώσαμε τα ψώνια πήγαμε στο μηχάνημα του χώρου στάθμευσης για να πληρώσουμε το αντίτιμο, πληρώσαμε στο μηχάνημα και κατευθυνθήκαμε προς το αυτοκίνητο. Στο μεταξύ η κόρη μου χρειάστηκε να πάει στην τουαλέτα όπου χρειαστήκαμε περίπου ένα 10λεπτο…Μπήκαμε στο αυτοκίνητο αλλά όταν φτάσαμε στην μπάρα της εξόδου αυτή δεν άνοιγε, φώναξα κάποιον από την ασφάλεια.
- Δεν ανοίγει η μπάρα, μήπως έχει κολλήσει;
- ‘Όχι κύριε, πρέπει να δώσετε ένα ευρώ επιπλέον διότι έχετε υπερβεί τον διαθέσιμο χρόνο των 10 λεπτών από τη στιγμή που πληρώνετε το παρκινγκ μέχρι την ώρα που θα φύγετε, μου λέει και δεν άντεξα, ξέσπασα.
Είναι δυνατόν, αναρωτήθηκα, να έχω αφήσει τόσα χρήματα σε αγορές, να πληρώνω παρκινγκ που θα έπρεπε να είναι δωρεάν, ανεξαρτήτως κρίσης, και επειδή δεν βγήκα από το μαγαζί στα 10 αλλά στα 15 λεπτά να πρέπει να χρεωθώ επιπλέον; Φυσικά δεν πλήρωσα το επιπλέον ευρώ διότι περίμενα τον υπεύθυνο του καταστήματος να μου φέρει το νόμο που με υποχρεώνει για κάτι τέτοιο και φυσικά δεν μου τον έφερε ποτέ. ‘Ένας αγανακτισμένος καταναλωτής» .
Η τιμή… τιμή δεν έχει
«Σήμερα το πρωί βρέθηκα σε έναν μεγάλο φούρνο-ζαχαροπλαστείο-παντοπωλείο των βορείων προαστίων και χάρηκα πολύ για την αντίδραση ενός καταναλωτή που δεν άντεξε και τα είπε, ο διάλογος που ακολουθεί μεταξύ του πελάτη, που κρατούσε στα χέρια του ένα μπουκάλι ελαιόλαδο και ένα πακέτο ζάχαρη, και της κοπέλας του ταμείου τα λέει όλα.
-Πελάτης: Χρόνια πολλά, μπορείτε να μου πείτε γιατί σε κανένα προϊόν του καταστήματός σας δεν αναγράφονται οι τιμές;
-Ταμίας: Δε μπορεί, αναγράφονται (καλεί έναν άλλο υπάλληλο και του ζητά να δει τα προϊόντα).
-Πελάτης: Τέλος πάντων, πείτε μου πόσο κάνουν αυτά.
- Ταμίας: 9,15 ευρώ το μικρό μπουκάλι το ελαιόλαδο και 1…(δε θυμάμαι την τιμή) η ζάχαρη.
-Καλή σας όρεξη, κρατείστε τα, καλημέρα.
Μαλλιά… «κουβέρια»
«Τρία ζευγάρια με δύο παιδιά, πήγαμε για φαγητό σε εστιατόριο των Ανατολικών προαστίων που γνωρίζουμε ότι έχει πολύ καλή κουζίνα και γνωρίζουμε επίσης, πριν πάμε, ότι είναι τσιμπημένες οι τιμές του. “Δε βαριέσαι , δεν το κάνουμε κάθε μέρα, ας πάμε”, είπαμε. Στο εστιατόριο υπήρχε μόνο η δική μας παρέα, άδειο το υπόλοιπο, η σερβιτόρος-ιδιοκτήτρια συμπεριφερόταν λες και την ενοχλούσαμε μεσημεριάτικο, κάτι που από την αρχή μας προκάλεσε αρνητική εντύπωση.
Όταν ήρθε ο λογαριασμός, που όπως είπα και πριν ξέραμε ότι θα είναι τσιμπημένος, διαπίστωσα ότι είχε χρεώσει το ψωμί για κάθε άτομο 2,80 ευρώ. Δεν είναι όμως αυτό το τραγελαφικό, η ανοησία της αγενέστατης ιδιοκτήτριας έφτασε στο σημείο να χρεώσει ψωμί (όχι κουβέρ που έχει απαγορευθεί) και στα δύο βρέφη που βρίσκονταν στο τραπέζι. Ντροπή!»
Πηγή: http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=228170&cid=4
banner
