Βρέθηκα πριν από λίγες μέρες σε ένα μπαράκι στο χωριό μας, σε μια παρέα που έτυχε να είναι όλοι τους μεγαλύτεροι σε ηλικία από εμένα (ονόματα κτλ δεν λέμε αφού δεν έχει και τόση σημασία). Όπως είναι φυσικό το κύριο θέμα συζήτησης τους ήταν οι επερχόμενες εκλογές. Ενώ λοιπόν η ένταση είχε ανέβει ζητάει κάποιος τον λόγο δυνατά κάνοντας τους όλους να σταματήσουν και να περιμένουν με αγωνία την ερώτηση του.
‘‘ Και γιατί να με βάλει εμένα σε δίλλημα ο τάδε φίλος μου και να κατέβει υποψήφιος με το άλλο κόμμα; ‘‘ λέει και ενώ μέχρι τότε δεν ήθελα να πάρω μέρος στην συζήτηση δεν άντεξα και πετάχτηκα.
‘‘Συγγνώμη κύριοι αλλά από πότε η ψήφος είναι φιλική και από πότε στις δημοτικές εκλογές ψηφίζουμε κόμμα; Δείχνεις στον φίλο σου ότι τον αγαπάς σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου αλλά οι εκλογές είναι εκλογές. Αν δηλαδή όλα τα παιδιά του Κολινδρού μας μαθαίνουν να ψηφίζουν και να επιλέγουν με τέτοιο τρόπο και έχουν τέτοια ιδεολογία πως έχουμε την απαίτηση να πάει μπροστά ο τόπος μας; Ψηφίζουμε αυτόν ή αυτήν που θεωρούμε πως έχουν να προσφέρουν στον τόπο μας και μπορούν να τον βοηθήσουν να πάει μπροστά και αυτήν την νοοτροπία πρέπει να αποκτήσουν όλοι. ‘‘ Λέω εγώ…
banner
