Κάποτε έτυχε να παρακολουθώ σχεδόν καθημερινά και δε το κρύβω,το πρώτο big brother που είχε βγει με τον Τσάκα,τον Πρόδρομο,που το παρουσίαζε ο Ανδρέας Μικρούτσικος και είχε την ικανότητα να κάνει μια πρωτότυπη για την Ελλάδα εκπομπή,σε περιζήτητο εμπορικό προϊόν.
Από κει και πέρα πήρα ένα ακόμη μεγάλο μάθημα στη ζωή μου.
Με το να κοιτάς τη ζωή του άλλου από την κλειδαρότρυπα,πέρα από το ότι δεν είναι τίποτα σπουδαίο και κάτι διαφορετικότερο από τη δική σου,αποβαίνει και εις βάρος της προσωπικής σου ζωής,χάνοντας πολύτιμες νέες δραστηριότητες κι εμπειρίες,άρα χάνεις την ίδια τη ζωή που περνάει,χάνεται και πίσω δε γυρνά.
Κι όσο λιγότερο πραγματικά ζούμε,τόσο πιο εύκολα θα μας κάνουν τη δική μας τη ζωή big brother,αφού θα μας βρίσκουν συνεχώς πίσω από μια τηλεόραση αποχαυνωμένους κι ανήμπορους να δούμε έξω από το παράθυρο τον πραγματικό κόσμο που μοχθεί για να τα φέρει βόλτα.
Γι' αυτό αποφεύγω τέτοια θεάματα, όπως ο διάολος το λιβάνι...
