Σάββατο 2 Ιουλίου 2016

Υπόθεση Φίλη: ΠΟΙΑ ΑΣΥΛΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ ;;;

Γράφει η Χριστίνα Σαλεμή
Λένε ότι με ομόφωνη απόφασή της, η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής είπε «όχι» στο αίτημα για άρση της ασυλίας του υπουργού Παιδείας. Δείτε ενδεικτικά εδώ: «Όχι» στην άρση ασυλίας Φίλη για τη Γενοκτονία των Ποντίων ή εδω
Μόνο που :

– η έτσι αποκαλούμενη ασυλία, αφορά τους βουλευτές και όχι τους υπουργούς ! Αυτοί έχουν άλλο τρόπο να μην τιμωρηθούν, ήτοι τον νόμο περί της (μην)ευθύνης τους σε ποινικές υποθέσεις.  Συνεπώς αίτημα για ” άρση της ασυλίας του υπουργού Παιδείας ” δεν υφίσταται.
– βάσει σωστής ερμηνείας του συντάγματος, αλλά και αποφάσεων του ΕΔΑΔ (βλέπε τις υποθέσεις Agostino Cordova κατά Ιταλίας και  Συγγελίδης κατά Ελλάδας), οι βουλευτές δεν έχουν καμία ασυλία, αλλά μόνο μια ενισχυμένη ελευθερία του λόγου και της έκφρασης κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δηλαδή κατά την νομοθετική εργασία. 
Συγκεκριμένα, το ΕΔΑΔ αναγνωρίζει  
«μόνο τη βουλευτική ασυλία που καλύπτει τις δηλώσεις στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών συζητήσεων και στα δύο κοινοβουλευτικά σώματα, και έτεινε στην προστασία των συμφερόντων του Κοινοβουλίου στο σύνολό του, σε αντίθεση με το συμφέρον του κάθε μέλους του Κοινοβουλίου ξεχωριστά. », «σε σύγκριση με τρίτους, η ελευθερία έκφρασης έχει ιδιαίτερο βάρος για τον αιρετό εκπρόσωπο του λαού. Ο τελευταίος εκπροσωπεί τους εκλογείς, αναδεικνύει τις αγωνίες των και υπερασπίζεται τα συμφέροντά των. Μέσα σε μια δημοκρατία, το κοινοβούλιο ή τα αντίστοιχα όργανα είναι οι φυσικοί χώροι για την πολιτική αντιπαράθεση. »(Cordova vs Italy).
Βάσει αυτής της απόφασης η Ελλάδα καταδικάστηκε δυο φορές από το ΕΔΑΔ αλλά παρ’ όλα αυτά, οι εισαγγελείς συνεχίζουν να ζητούν από την βουλή την άρση της ανύπαρκτης ασυλίας και να παραβιάζουν έτσι το σύνταγμα! 
Δείτε και απόσπασμα από απόφαση ελληνικού δικαστηρίου: 
” η αρχή του ανευθύνου που θεσπίζει το άρθρο 61 παρ.1 του Συντάγματος για τους βουλευτές και η ειδική διαδικασία που ορίζεται από την δεύτερη παράγραφο του ιδίου άρθρου, για την περίπτωση ποινικής ή και αστικής ευθύνης τους, αφορούν σε υποθέσεις σχετιζόμενες με γνώμη ή ψήφο που έδωσαν κατά την άσκηση των βουλευτικών καθηκόντων τους, δηλαδή κατ΄αρχην στην Βουλή και τις Επιτροπές της, και όχι και σε εκδηλώσεις που είναι άσχετες με την άσκηση των βουλευτικών τους  καθηκόντων, όπως επί παραδείγματι η έκφραση γνώμης στον τύπο “ (η απόφαση εκδόθηκε κατά την δικαστική διαμάχη ανάμεσα σε  Αντρίκου Παπανδρέου  – Καμμένου
Όσο για την ατιμωρησία των μελών των κυβερνήσεων όλων των εποχών, δηλαδή την υπουργική ασυλία, μάλλιασε η γλώσσα μου να τα πω και έκανα και σχετική μήνυση από το 2010 !!!! Δείτε την ΕΔΩ 
ΤΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ ΟΤΙ Η ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ;;; ΟΤΙ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΕΙΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΑΣΤΗΣ ;;;
Γιατί νομίζετε ότι λέει το σύνταγμά μας ότι  ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΟΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ κλπ κλπ ;;;; Επειδή δεν είχε ο συνταγματικός νομοθέτης άλλη δουλειά να κάνει ή με τι να γεμίσει τις σελίδες ;;;  
Επισήμανση:
Αυτό εδώ είναι το πραγματικό σύνταγμά μας και ότι δεν συμφωνεί με αυτό είναι σαν να μην υπάρχει.
Υπενθύμιση :
Ο Ν.Φίλης είχε μηνυθεί για δηλώσεις που έκανε σε τηλεοπτική εκπομπή και όχι για κάτι που έκανε κατά την άσκηση των βουλευτικών ή υπουργικών του καθηκόντων. Δείτε τις μηνύσεις που αφορούν την συγκεκριμένη υπόθεση :
04/11/2015 Πλωτάρχης (ε.α.) κατά του Υπουργού Παιδείας και βουλευτή Ν.Φίλη λόγω άρνησης της γενοκτονίας των Ποντίων για τέλεση σοβαρών ποινικών αδικημάτων (ενδεικτικά ν.4285/2014, 259ΠΚ), αυτεπαγγέλτως διωκομένων εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος και εις βάρος του ελληνικού λαού. Μηνυτής και Πολιτικώς Ενάγων είναι ο Παναγιώτης Σταμάτης, Πλωτάρχης (ε.α.) ΠΝ και η καταγγελία του (ΑΒΜ Β2015/1864) αφορά τα εγκλήματα της Δημόσιας επιδοκιμασίας ή άρνησης εγκλημάτων και της Παράβασης καθήκοντος.
04/11/2015 Μηνυτήρια αναφορά δικηγόρου κατά του Υπουργού Παιδείας Ν.Φίλη (άρνηση γενοκτονίας των Ποντίων) Μηνυτής είναι ο Γαρουφαήλ (Φαήλος) Κρανιδιώτης δικηγόρος Αθηνών και η καταγγελία του αφορά το αδίκημα της δημόσιας επιδοκιμασίας ή άρνησης εγκλημάτων
04/11/2015 Μηνυτήρια αναφορά κατά του Υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη από 3 βουλευτές ποντιακής καταγωγής (αντιρατσιστικό) Μηνυτές είναι οι βουλευτές Σαχινίδης Ιωάννης, Αϊβατίδης Ιοαννης και Χατζησάββας Χρήστο και η καταγγελία αφορά παραβίαση του άρθρου 2 του ν. 927/1979, όπως αυτό αντικαταστάθηκε και ισχύει με το άρθρο 2 του Ν. 4285/2014 (Δημόσια επιδοκιμασία ή άρνηση εγκλημάτων)
05/11/2015 Δικαστικός πραγματογνώμονας κατά του Υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη για το αδίκημα της προσβολής μνήμης νεκρών Μηνυτής είναι ο Γοργίας Ψυλλάκης , πολιτικός μηχανικός Ε.Μ.Π. και η καταγγελία του κατατέθηκε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, για να διερευνηθεί το αδίκημα της προσβολής της μνήμης νεκρών ( άρθρο 365 του Ποινικού Κώδικα- Έγκλημα κατά της Τιμής ) , για τους χιλιάδες Έλληνες του Πόντου που σφαγιάσθηκαν από τους Τούρκους μεταξύ των ετών 1916 και 1923 στα πλαίσια προμελετημένης γενοκτονίας.
05/11/2015 Πατριωτικός Σύνδεσμος Λακωνίας κατά του Υπουργού Παιδείας Ν. Φίλη Ζητείται η ποινική δίωξη του Ν. Φίλη διότι δημόσια και με πρόθεση ευτελίζει και κακόβουλα αρνείται την ύπαρξη ή/και τη σοβαρότητα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου που έχει αναγνωριστεί με απόφασή της Βουλής των Ελλήνων και μάλιστα με την αυξημένη τυπική ισχύ του Νόμου, διότι θέλοντας να ενδύσει την άποψή του με το μανδύα της «επιστημονικότητας», ο μη έχων καν πτυχίο Υπουργός, προσπάθησε άτεχνα να δημιουργήσει την εντύπωση ενός δήθεν «προβληματισμού» περί της έννοιας της Γενοκτονίας, παραβλέποντας το γεγονός ότι η «έκφραση δημόσιας γνώμης» από μέλος της Εκτελεστικής Εξουσίας, μπορεί να προκαλέσει εθνοτικό μίσος και να τύχει εκμετάλλευσης όπως και συνέβη από την επόμενη κιόλας μέρα. 
06/11/2015 Καζαντζίδης Αναστάσιος, Βουλευτής Κιλκίς κατά του Υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη Εκτός άλλων, καλεί ο μηνυτής τον υπουργό α) να αποκαταστήσει την ιστορική αλήθεια, να σεβαστεί την απόφαση του Ελληνικού Κοινοβουλίου, όπως και άλλων χωρών, βάσει της οποίας αναγνωρίζεται η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και β) να επαναφέρει στη διδακτέα ύλη της Γ΄Λυκείου το κεφάλαιο «Παρευξείνιος Ελληνισμός» το οποίο αφαιρέθηκε – τυχαία(:) – από τον προκάτοχό του. Η ιστορική αλήθεια, η συλλογική μνήμη απαιτούν επιτακτικά τη δικαίωσή τους».