από τη προδοσία της Χούντας στη Κύπρο και εξ αιτίας της Τουρκικής εισβολής και κατοχής της Κύπρου, με την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Β. Η μεταπολίτευση αποτέλεσε το συμβιβασμό ανάμεσα στη κοινοβουλευτική δεξιά και την ακροδεξιά, με επιδιαιτητές τις ΗΠΑ και κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών.
Γ. Και είναι προφανές ότι και σήμερα χωρίς ριζοσπαστικές επιλογές με προοπτική θα έχουμε νέους συμβιβασμούς ανάλογους με το συσχετισμό των δυνάμεων προς προοδευτικές ή συντηρητικές κατευθύνσεις, στα πλαίσια της Αστικής Δημοκρατίας.
1. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ένα μεγάλο τμήμα της αστικής τάξης, μαζί με τους Γλύξμπουργκ και με αστούς πολιτικούς μετέβησαν στην Αίγυπτο. Στη χώρα έμειναν οι δυνάμεις της Αντίστασης. Όταν επέστρεψαν από το Κάιρο και αφού έκανε «μακελειό» ο Τσώρτσιλ με τα Δεκεμβριανά και σκότωναν οι Άγγλοι, μαζί με τους δοσίλογους, ορκίστηκε πρωθυπουργός ο Γέρος Παπανδρέου .Και στη κεντρική του ομιλία είπε το αξέχαστο : «Πιστεύομε και εις την Λαοκρατίαν».
2. Ιούλιος 1974. Τουρκική εισβολή και κατοχή στη Κύπρο, προδοσία, κατάρρευση της χούντας. Άλλοι πήγαν φυλακή και εξορία και ο Καραμανλής «έφερε τη Δημοκρατία από το Παρίσι». Ζήτησε από τους οπαδούς του να προσεύχονται για αυτόν. Ο Καραμανλής νομιμοποίησε το παράνομο ΚΚΕ, οδήγησε τους πρωταίτιους της χούντας στη Δικαιοσύνη και οργάνωσε μια αυταρχική αστική Δημοκρατία, με ποινικοποίηση των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων. Συνέβαλε στη πολιτική απομόνωση των χουντικών και της άκρας δεξιάς, σάρκα εκ της σαρκός της με το παρακράτος, τις πολιτικές δολοφονίες και την επιβολή πραξικοπήματος των επίορκων ακροδεξιών αξιωματικών σε συνεργασία με τη CIA. Αυτούς τους φασίστες ο Καραμανλής τους ονόμασε «άφρονες». Όπως λένε στο χωριό μου, το αίμα νερό δεν γίνεται. Άφρονες, λοιπόν, ούτε ακροδεξιοί, ούτε φασίστες, ούτε πράκτορες των Αμερικανικών υπηρεσιών κατασκοπείας.
3. Με τη πτώση της χούντας και την ορκωμοσία του Καραμανλή, ο Ανδρέας Παπανδρέου -από το εξωτερικό- δήλωσε ότι έγινε «Αλλαγή φρουράς»! Ενώ δεν ήταν το ίδιο η χούντα και η κοινοβουλευτική δεξιά. Ήταν λάθος του.
4. Ο δε Χαρίλαος Φλωράκης-και αυτός από το εξωτερικό- δήλωσε: «Τι λάχανα, τι μπρόκολα»! Δηλαδή η Αστική Δημοκρατία και η στρατιωτικό-φασιστική δικτατορία, είναι όμοια!
Λες και ο Ανδρέας με τον Χαρίλαο είχαν κηρύξει τη χώρα σε … Προεπαναστατική περίοδο!!
Και μάλιστα όταν, 10 μήνες πριν, το ΚΚΕ έλεγε ότι δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες για αναμέτρηση με τη χούντα του Ιωαννίδη-Μαρκεζίνη, το Νοέμβρη του 1973.
5. Η πλειοδοσία για το τι είδους μεταπολίτευση επήλθε, από τότε συνεχίζεται. Ριζοσπάστες οπαδοί του ΠΑΣΟΚ 13 Νοέμβρη 1974, στο Σύνταγμα, ζητούσαν στις 18 σοσιαλισμό! (18 Νοεμβρίου 1974, επόμενη μέρα των εκλογών! )
6.Την επόμενη μέρα -14 Νοέμβρη του 1974 -ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε άλλη ανιστόρητη δήλωση: « Ή Καραμανλής ή Τανκς» .
7. Η μεταπολίτευση αποτέλεσε το συμβιβασμό ανάμεσα στη κοινοβουλευτική δεξιά και την ακροδεξιά, με επιδιαιτητές τις ΗΠΑ και κυβερνήσεις ευρωπαϊκών χωρών.
8. Με τη κρίση, από το 2010, πολλοί ρίχνουν το ανάθεμα στη Μεταπολίτευση και όλο το φασισταριό και κάθε πικραμένος στη Γενιά Πολυτεχνείου, λες και αυτοί που κυβέρνησαν Καραμανλής, Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Σημίτης είχαν καμιά σχέση με τη Γενιά του Πολυτεχνείου.
9. Ακολουθεί το αφήγημα για τη «νέα μεταπολίτευση», ως εκδοχή του διαφορετικού, ενώ η χώρα βρίσκεται σε καθεστώς αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και σε καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και μάλιστα με αρνητικές εξελίξεις σε σχέση με παρελθούσες περιόδους μετά την Μεταπολίτευση.
10.Τα εν λόγω, για τους ισχυρισμούς ορισμένων για μια «φαντασιακή Δημοκρατία» στα μέτρα θεμιτών μεν, αλλά συγκυριακών δε, πολιτικών επιδιώξεων. Και είναι προφανές ότι χωρίς ριζοσπαστικές επιλογές θα έχουμε νέους συμβιβασμούς ανάλογους με το συσχετισμό των δυνάμεων, προς προοδευτικές ή συντηρητικές κατευθύνσεις, στα πλαίσια της Αστικής Δημοκρατίας. Δεν συμφωνώ ιδεολογικά και κοσμοθεωρητικά, αλλά προηγούνται τα δεδομένα και σοβαρές προσπάθειες ανατροπής τους, για να μην ακουστεί ξανά το αμίμητο άνευ προσδιορισμών και περιεχομένου: «Πιστεύομε και εις την Λαοκρατίαν»!
