Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015

Ετοιμάζουν μια από τα ίδια

26/08/2015

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Ως γνωστόν, η διόρθωση είναι πάντα χειροτέρα του λάθους. 
Αυτό συνέβη και με την κυβερνητική εκπρόσωπο που – τώρα που αποκαλύπτεται το σχέδιο «υφαρπαγή ψήφου δια της διάσπασης» - έσπευσε να διορθώσει τον τίτλο της «Εφημερίδας των Συντακτών» σε συνέντευξή της.
Όπως είπε, «η φράση «δεν κλείνουμε τις πόρτες στο κόμμα Λαφαζάνη μετεκλογικά» δεν ειπώθηκε στη συνέντευξη».
Σπεύδοντας να προσθέσει πως «η συνέντευξη δόθηκε στις 20 Αυγούστου, η απάντηση ήταν επί ενός υποθετικού ερωτήματος, χωρίς αναφορά σε συγκεκριμένο κόμμα. Επισημαίνεται ότι στις 20 Αυγούστου δεν είχε ακόμα ανακοινωθεί ο νέος πολιτικός σχηματισμός». 
Σωστά. Αλλά όλοι γνώριζαν ότι επέκειτο η δημιουργία κόμματος από τα σπλάχνα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό άλλωστε αναφερόταν και στην ερώτηση του δημοσιογράφου: «Υπάρχει περίπτωση να δούμε και συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με κόμμα που θα προκύψει από τα «σπλάχνα» του; Θα υπάρξει απεύθυνση για συνεργασία προς εκείνη την πλευρά;».
Και η απάντηση της κυβερνητικής εκπροσώπου:

«Μέσα σε ένα κόμμα μπορούν να συνυπάρχουν διαφορετικές στρατηγικές και να επιδιώκονται συνθέσεις και ζυμώσεις. Δεν μπορούν, όμως, να παρουσιάζονται σε επίπεδο διακυβέρνησης. Μπροστά στα υπαρξιακά για τη χώρα διλήμματα, οι κοινοβουλευτικές ομάδες που στηρίζουν την κυβέρνηση πρέπει να είναι συμπαγείς. Στο υποθετικό σενάριο που θέτετε, εμείς δεν κλείνουμε τις πόρτες. Προφανώς όμως, η ελάχιστη προϋπόθεση είναι να υπάρχει κοινός στρατηγικός στόχος και οραματικός και ρεαλιστικός, για το μέλλον της Ελλάδας». 
Συμπέρασμα: Όσες διορθώσεις και αν γίνουν, η ουσία δεν αλλάζει.
Η ερώτηση ήταν συγκεκριμένη, αναφερόταν σε κόμμα «από τα σπλάχνα», άρα κόμμα Λαφαζάνη, που εμφανίστηκε αμέσως μετά. 
Η απάντηση, όμως, ήταν συγκεκριμένη μόνο ως προς τη φράση «εμείς δεν κλείνουμε τις πόρτες» και ως προς την παρατήρηση «μέσα σε ένα κόμμα μπορούν να συνυπάρχουν διαφορετικές στρατηγικές και να επιδιώκονται συνθέσεις και ζυμώσεις».
Όλα τα υπόλοιπα, περί «κοινού στρατηγικού στόχου οραματικού και ρεαλιστικού», είναι εντελώς ασαφή.
Διότι θα ίδια έλεγαν όλοι μαζί και πριν από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου και μέχρι το δημοψήφισμα του Ιουλίου.
Οπότε, γιατί να μην ξαναδούμε μια από τα ίδια;