Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Εδώ που φτάσαμε, άλλη λύση δεν υπήρχε. Και συμφωνώ πως την ώρα που η πατρίδα βρίσκεται αντιμέτωπη με την άτακτη χρεοκοπία και την απόλυτη φτωχοποίηση του λαού, η σωτηρία της χώρας προέχει της αναζήτησης ευθυνών.
Διαπιστώνουμε ωστόσο ότι διάφοροι ανιστόρητοι, αγράμματοι και ανελλήνιστοι προσπαθούν τώρα να περάσουν στην αντεπίθεση (αποδεικνύοντας ότι η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση), παριστάνοντας τα θύματα κάποιας διεθνούς συνωμοσίας και μιλώντας για «πραξικόπημα» σε βάρος της Ελλάδας.
Πέραν του ότι είναι επονείδιστο να παραδέχεσαι ότι υποκύπτεις σε κάποιο πραξικόπημα (ενώ επί χρόνια υποδύεσαι κάτι μεταξύ του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και του Σιμόν Μπολιβάρ), είναι ολοφάνερο πως όσοι μιλούν περί πραξικοπήματος, ούτε οι ίδιοι, ούτε οι γονείς τους είχαν την παραμικρή εμπειρία πραξικοπήματος.
Διότι είτε ήσαν αγέννητοι τον καιρό της δικτατορίας, είτε (οι ίδιοι
και οι γονείς τους) ζούσαν σε άλλη χώρα τον καιρό του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών, είτε (οι γονείς τους) επωφελούνταν από τις συναλλαγές τους με τους πραξικοπηματίες.
Όσον αφορά σε άλλες αναφορές σε ιστορικά γεγονότα και συγκρίσεις η επαφή με τη γνώση της Ιστορίας βρίσκεται στο ναδίρ:
-Σύγκριση της συμφωνίας στο Eurogroup με τη… Συνθήκη των Βερσαλλιών! Προφανώς, καμία σχέση: Η Συνθήκη των Βερσαλλιών ήλθε μετά από έναν παγκόσμιο πόλεμο-σφαγείο και περιλάμβανε ακόμη και απώλειες εδαφών και βαρύτατους οικονομικούς όρους και ουσιαστική κατάργηση της βιομηχανικής παραγωγής της Γερμανίας και αποζημιώσεις τεραστίων ποσών. Και οπωσδήποτε, η Γερμανία καλείτο να πληρώσει, δεν… συμφωνούσε για να πάρει κάποιο δάνειο! Και επιτέλους, η σημερινή Ελλάδα ταυτίζεται με την Γερμανία του 1918 ή του 1919;
-Αναφορά στη Συμφωνία της Βάρκιζας! Επίσης καμία σχέση, καθώς αυτή ήλθε μετά από έναν εμφύλιο πόλεμο και αφορούσε κατάθεση πραγματικών όπλων και παύση εχθροπραξιών.
-Αναφορά στον Γοργοπόταμο! Μα ο Γοργοπόταμος υπήρξε η κορυφαία πράξη αντίστασης της ενωμένης Εθνικής Αντίστασης (με τη συμμετοχή και των Συμμάχων) και προφανώς ουδεμία σχέση είχε με τον σημερινό διχαστικό λόγο του μίσους αυτών ακριβώς που επικαλούνται τον Γοργοπόταμο.
-Αναφορά στα… γουναράδικα όπου κάποιοι δίνουν… ραντεβού. Με τη διαφορά ότι ο Βελουχιώτης, όταν είπε την περίφημη φράση «Καλήν Αντάμωση στα γουναράδικα», εννοούσε τον εαυτό του, αφού είχε καταλάβει τι τον περίμενε.
-Αναφορά σε Ιουλιανά! Με τη διαφορά ότι τα «Ιουλιανά» αποτέλεσαν δράση του παρακράτους και όχι της τότε αντιπολίτευσης.
Δεν είναι προφανώς της στιγμής, μας περιμένουν κι’ άλλες δύσκολες ώρες.
Αλλά μέσα σ’ αυτήν την (σκόπιμη) γενική σύγχυση που επικρατεί στη χώρα, με σκοπό να επιβληθεί η «κυρίαρχη άποψη» ότι η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου είναι το μεγάλο θύμα, αλλά και μέσα στην ανάγκη του κόσμου να υπάρξει μια συμφωνία για να μην βρεθούμε όλοι μαζί στο χάος, διαπιστώνουμε ότι η προπαγάνδα αποδίδει και πάλι.
Έτσι, από την τελευταία δημοσκόπηση της KAΠΑ Research για το tovima.gr. και από το ερώτημα «ποιος ευθύνεται περισσότερο που η σημερινή συμφωνία εμπεριέχει επώδυνα μέτρα για τους Έλληνες πολίτες», το 48,7% απαντά «οι Ευρωπαίοι ηγέτες που δεν έδειξαν κατανόηση στο πρόβλημα της Ελλάδας» και το 44,7% απαντά «η ελληνική κυβέρνηση που έκανε λάθη και έχασε πολύτιμο χρόνο».
Με λίγα λόγια είναι περισσότεροι αυτοί που πιστεύουν ότι φταίνε οι «κακοί Ευρωπαίοι»!
Αυτό είναι κάτι που το πετυχαίνουν όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα: Συσπειρώνουν τον λαό γύρω τους βάζοντας ως στόχο έναν εξωτερικό εχθρό.
Και επαναλαμβάνονται τα γνωστά: Μας έβαλαν τη θηλιά στον λαιμό, υπογράψαμε με το πιστόλι στον κρόταφο, μας εκβίασαν, μας επέβαλαν τις συνέπειες ενός οικονομικού πραξικοπήματος, δεν μας έδωσαν χρόνο, μας έφεραν προ τετελεσμένων και τα λοιπά και τα λοιπά.
Θα είχε, όμως, ο κόσμος την ίδια γνώμη αν ήταν πλήρως και επαρκώς ενημερωμένος για όσα προηγήθηκαν;
Και κυρίως αν είχε διατυμπανιστεί επαρκώς το γεγονός ότι η κυβέρνηση υπέγραψε στις 20 Φεβρουαρίου μια συμφωνία, δια της οποίας είχε επεκταθεί η υπάρχουσα σύμβαση (το μνημόνιο δηλαδή), την οποία ουδέποτε έφερε προς συζήτηση στη Βουλή, διότι δεν την βόλευε.
Και δεν την βόλευε επειδή εκεί η κυβέρνηση αποδεχόταν όλα όσα συνέχισε να αρνείται: Ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος μετά από αξιολόγηση, εκταμίευση μόνο μετά την ολοκλήρωση της 5ης Αξιολόγησης, αναγνώριση ότι η Ελλάδα θα πληρώσει το χρέος της πλήρως και εγκαίρως, ότι η βιωσιμότητα του χρέους εξαρτάται από τα πρωτογενή πλεονάσματα, ότι το ΔΝΤ θα συνεχίσει να παίζει τον ρόλο του και ότι η Ελλάδα θα απέχει από μονομερείς ενέργειες.
Πού να την φέρουν αυτή τη συμφωνία! Και άρχισαν να λένε πως δεν έγινε τίποτε, μια… ανταλλαγή εγγράφων έγινε, καλύτερα να μην έλθει στη Βουλή για να μην… της δώσουμε μεγαλύτερη σημασία από όση της αξίζει, να μην την περιβάλουμε με κοινοβουλευτικό κύρος.
Έλα, όμως, που τα άλλα κοινοβούλια πήγαν και τα ψήφισαν όλα αυτά που η ελληνική κυβέρνηση έκρυβε επιμελώς!
Έλα, όμως, που στις 27 Φεβρουαρίου συνήλθε το γερμανικό κοινοβούλιο, η Μπούντεσταγκ, και τα ψήφισε όλα αυτά!
Και μετά, άκουγαν τους δικούς μας να λένε πως… δεν έγινε τίποτε, πως τα έγραψαν με δημιουργική ασάφεια για να ξεγελάσουν τους ξένους βουλευτές και να τα ψηφίσουν!
Ερώτημα: Αν η Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου είχε έλθει στη Βουλή, είχε συζητηθεί και είχε ψηφιστεί, θα είχαμε φθάσει ως εδώ;
Δεν θα κάναμε ό,τι έπρεπε για να την εφαρμόσουμε, ώστε να μην καταλήξουμε να κλείσουν οι τράπεζες και να παραλύσει η χώρα;
Θα χρειαζόταν να πηγαίνει και να έρχεται ο κ. Τσίπρας στην κ. Μέρκελ και στον κ. Γιουνκέρ, να διακηρύσσει ότι απαιτείται «ενιαία ανάγνωση της συμφωνίας» (όταν ο υπουργός του μιλούσε για σκόπιμες ασάφειες), να οργανώνονται οκταμερείς, επταμερείς, τετραμερείς, Eurogroup, Σύνοδοι Κορυφής, τηλεφωνήματα, συνεδριάσεις του ευρωκοινοβουλίου και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου;
Τελικό ερώτημα: Αν ο ελληνικός λαός τα είχε όλα αυτά υπόψη του, θα έλεγε σε ένα ποσοστό κοντά στο 49% ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν… έδειξαν κατανόηση;
Ωστόσο, δεν τα έχει υπόψη του όλα αυτά ο μέσος Έλληνας.
Γνωρίζει, όμως, τα πάντα για το dress code και τα καμώματα αυτών που παρίσταναν ότι τον κυβερνούν!
