ΤΟΥ ΚΟΛΙΤΣΗ ΝΙΚΟΥ
Παπαδόπουλος Σταύρος, προπονητής Απόλλωνα Λιτοχώρου
H αλήθεια είναι ότι δεν κάναμε το εύκολο γκολ και δεν προσαρμοστήκαμε στις συνθήκες του παιχνιδιού. Κάποιες στιγμές έλεγα ότι ήταν προτιμότερο να αγωνιζόμαστε έντεκα εναντίον έντεκα. Οι ποδοσφαιριστές μου έδωσαν ψυχή και σώμα, έπαιξαν σωστό ποδόσφαιρο, είχαμε καλές στιγμές, αλλά φτάσαμε σε ένα σημείο όπου οι αντίπαλοι με μία ευκαιρία μας έκαναν ένα γκολ. Ο άγραφος νόμος του ποδοσφαίρου αδικεί τους ποδοσφαιριστές μου στους οποίους δίνω συγχαρητήρια.
Προσπαθούμε να παίξουμε ποδόσφαιρο αντάξιο των προσδοκιών της διοίκησης. Ο Απόλλων Λιτοχώρου είναι μία ομάδα με ιστορία και προσπαθούμε να τη συνεχίσουμε όλοι μαζί. Μας μένει η πίκρα. Είχαμε αρκετές ευκαιρίες να κάνουμε και δύο και τρία γκολ, είχαμε όμως την ατυχία, με αποτέλεσμα να αδικούμαστε από το αποτέλεσμα. Αυτά έχει το ποδόσφαιρο.
Ήταν ένα παιχνίδι που το περιμέναμε πώς και πώς. Στο πρώτο παιχνίδι με τη Λεπτοκαρυά, είχαμε πάλι το ατυχές γεγονός με μία ευκαιρία οι αντίπαλοι να μας κάνουν ένα γκολ, όπως και σήμερα. Έχουμε την ποιότητα των ποδοσφαιριστών και θα προσπαθήσουμε να το ξεπεράσουμε, με την εμπειρία και τη φιλοδοξία ορισμένων, να φτάσουμε την ομάδα εκεί που της αρμόζει. Η συνέχεια μας ανήκει, γιατί τα παιδιά είναι οι πρωταγωνιστές και αυτό που έλεγα πάντα είναι ότι η διάρκεια είναι αυτή που θα μας κάνει μάγκες.
Όταν συζητήσαμε με τη διοίκηση και μου είπαν ότι θέλουμε να κάνουμε πρωταθλητισμό, απάντησα ότι ο πρωταθλητισμός είναι μία ασαφής έννοια. Εννοείτε ότι θα πρέπει να παίξουμε αξιόλογο ποδόσφαιρο, να είναι αρεστό στους φιλάθλους, να προωθήσουμε μικρούς ποδοσφαιριστές; Αυτό ακριβώς ζητάμε, μου είπαν και αυτό ακριβώς είναι επιτυχία για μένα. Μέχρι στιγμής βρισκόμαστε στους στόχους μας σε πρωτάθλημα και κύπελλο, η ομάδα παίζει σωστό ποδόσφαιρο και σύμφωνα με τη δουλειά που γίνεται από εμένα, τους συνεργάτες και τους ποδοσφαιριστές που έχουν όρεξη και διάθεση, θα είμαστε επιτυχημένοι, αν δώσουμε στόχο και βαρύτητα στο όμορφο ποδόσφαιρο για εμάς και τον κόσμο.
Οι φίλαθλοι του Λιτοχώρου, που γνωρίζουν το αντικείμενο και είναι αυστηροί κριτές, μέχρι στιγμής μας δίνουν τα εύσημα και αναγνωρίζουν ότι προσπαθούμε για το καλύτερο.
Είχαμε δύο ποδοσφαιριστές που είναι στρατευμένοι, ο Τσινιστίδης και ο Λύτρας, είχαμε μυικούς τραυματισμούς, η έλλειψη του Γιαπιτζίδη, λόγω καρτών ήταν μία απώλεια, αλλά σε κάθε περίπτωση θα μπορούσαμε να έχουμε περισσότερους βαθμούς σε παιχνίδια που δε βάλαμε γκολ και θα μπορούσαμε να χάσουμε κιόλας. Δυστυχώς σήμερα διακόψαμε την ανοδική πορεία που είχαμε και θα προσπαθήσουμε να διαχειριστούμε ανάλογα τη συνέχεια με τη βοήθεια της διοίκησης που μας στηρίζει. Δε φοβάμαι τίποτα, γιατί έχω ένα έμψυχο υλικό από ποδοσφαιριστές ψυχάρες, παλικάρια και θα μου δώσουν αυτά που πιστεύω.
Η διοίκηση έχει τονίσει ότι θα γίνει προσθήκη ποδοσφαιριστών. Αναφέρομαι σε 2-3 ποδοσφαιριστές που είναι εμπειρότατοι και έχουν παίξει σε επαγγελματικές κατηγορίες.
Θα σας δώσω δύο ονόματα αποκλειστικά, ο Μπουτογιάννης και ο Σίμος ο Παπαδόπουλος.
Δεν είμαι αρμόδιος να κρίνω τη διαιτησία. Δεν έχω παράπονο από τους διαιτητές. Τα λάθη είναι ανθρώπινα. Μία μόνο περίπτωση ξεχωρίζω, όπου χωρίς να βάζω το χέρι μου στη φωτιά, υπήρχε κάτι το μεμπτό. Άνθρωποι είναι και αυτοί και ιδίως σε ντέρμπι, όπως το σημερινό, προσπαθούν να συνεισφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερο, αλλά ο ανθρώπινος παράγοντας είναι αυτός που ίσως επηρεάζει θετικά τη μία φορά τη μία ομάδα και αρνητικά την άλλη. Είμαι ευχαριστημένος και από τη σημερινή διαιτησία.
Η εποχή της κρίσης μας έδωσε το δικαίωμα να αγωνίζονται στις ερασιτεχνικές κατηγορίες ποδοσφαιριστές που, αν δεν υπήρχε η κρίση, θα αγωνίζονται σε επαγγελματικό επίπεδο.Άρα, ίσως μας ευνόησε αυτό κατά μία έννοια και γι' αυτό έχουμε ποδοσφαιριστές με ποιότητα που δείχνουν την πολυτέλεια και την αρχοντιά στο γήπεδο.
Έχω μεγάλη αγάπη στα μικρά παιδιά. Θέλω οι μικροί ποδοσφαιριστές που έχω να ακούν, να εμπεδώσουν τη φιλοσοφία μου, να παίξουν σωστό ποδόσφαιρο και να ανέβουν ένα σκαλοπάτι παραπάνω. Από τη στιγμή που κάνουν αυτό, θα προσπαθήσουμε να κατακτήσουμε το κύπελλο. Οι έμπειροι ποδοσφαιριστές είναι μαζί τους και γι' αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε ό, τι καλύτερο και στο πρωτάθλημα. Βάλτε εσείς τη σειρά!
Μανίκας Νίκος, προπονητής Ολύμπου Λεπτοκαρυάς
Όπως σωστά επισημάνατε, η νίκη με αριθμητικό μειονέκτημα είναι αποτέλεσμα δουλειάς, ψυχολογίας και ποιότητας ποδοσφαιριστών.
Ως προπονητής, έχω πάρει σχεδόν όλα τα παιχνίδια με όλες τις προηγούμενες ομάδες, σε αντίστοιχη περίπτωση. Θυμάμαι και επαγγελματικά στον Πιερικό και στις δύο κατηγορίες πήραμε παιχνίδι και φέραμε ισοπαλία. Είναι ένα ευνοϊκό σύστημα και αν ανταποκριθείς στο παιχνίδι και είσαι πειθαρχημένος, παίρνεις ένα θετικό αποτέλεσμα. Κοιτάς την άμυνά σου και ψάχνεις να βρεις μία ευκαιρία για να την κάνεις γκολ. Εμείς περιμέναμε ένα κλικ, από τους παίκτες ποιότητας που διαθέτουμε, με υπομονή και το πετύχαμε. Η ομάδα μας δουλεύει καθαρά επαγγελματικά. Έχει χαρακτήρα επαγγελματικό. Άλλωστε και εγώ έχω δουλέψει μόνο επαγγελματικά και η βάση μου είναι καθαρά επαγγελματική και αυτή τη βάση τη μεταφέρω σε κάθε ομάδα που δουλεύω, προσαρμοσμένη στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Αυτά που ξέρω, πρέπει να τα περάσω ως προπονητής, ως παιδαγωγός, ως γυμναστής και αν δεν τα περάσω δε θα συνεχίσω σε μία ομάδα.
Ο κόσμος θέλει ποιότητα. Λείπει αυτή η ποιότητα και από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και τη βρίσκει πολλές φορές σε ερασιτεχνικές ομάδες. Οι φίλαθλοι της Πιερίας, στις λίγες ομάδες που έχω δουλέψει, διαπιστώνουν ότι η ομάδα παίζει ποδόσφαιρο.
Η κρίση παίζει σημαντικό ρόλο. Δε θα δουλεύουν σε λίγο καλοί επαγγελματίες προπονητές, δε θα τους βλέπετε στα γήπεδα. Προέχουν άλλα πράγματα. Έχω φτάσει στο σημείο να εγκαταλείψω το ποδόσφαιρο, γιατί δεν μπορώ να επιβιώσω, ακόμα και να κάνω το βήμα, είτε ως συνεργάτης είτε ως πρώτος προπονητής, σε μεγαλύτερη κατηγορία. Η πρόεδρος με κρατάει με νύχια και με δόντια.
Δεν υπάρχει Δ' εθνική. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα παίκτες της Γ' εθνικής να μπορούν να βρουν ένα καταφύγιο σε ομάδες οργανωμένες με μία διοίκηση, όπως η δική μας, με μία πρόεδρο που παλεύει μέρα νύχτα, που μπορεί να ικανοποιήσει τα βασικά, να βρει καλή συμπεριφορά στο γήπεδο, να βρει εγκαταστάσεις. Αυτό όμως έχει ως συνέπεια κάποιοι μικροί σε ηλικία να μην μπορούν να μπουν εύκολα σε μία ομάδα. Προσπαθώ να βάλω, για παράδειγμα, μικρά παιδιά φέτος μέσα στην ομάδα, γεγονός που χρειάζεται πολλή υπομονή, έχω προβλήματα, χρειάζεται να κάνουν και αυτοί υπομονή και αν κάνουν μπορώ εγώ από την πλευρά μου να τα προωθήσω ένα ένα. Αν δεν κάνουν υπομονή και κυρίως αν δεν κάνουν οι γονείς τους υπομονή, τα παιδιά αυτά χάνονται. Οι γονείς είναι απαραίτητο να μην παρεμβαίνουν εντός ή εκτός γηπέδου και να αφήνουν τα παιδιά να δουλεύουν συστηματικά και απερίσπαστα.
Το ρόστερ της ομάδας δεν είναι πολύ μεγάλο. Η πρόεδρος ήθελε να δει μία ομάδα καλή μέσα στο γήπεδο. Γι' αυτό το λόγο κάναμε κάποιες προσθήκες. Η διοίκηση δεν έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό στα αποδυτήρια για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Πριν τέσσερα χρόνια η ομάδα πήρε πρωτάθλημα και εκτός από δύο συνεργάτες που είχα στο γήπεδο, δεν υπήρχε διοίκηση. Είπαμε φέτος να κάνουμε καλή πορεία, να βλέπουμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και αν πάμε στον τελικό ή στους τελικούς, ας μιλήσει ο φίλαθλος κόσμος, ας μιλήσει το χωριό.
Η θέση της ομάδας στη βαθμολογία είναι δίκαιη και οργανωμένη αγωνιστικά και διοικητικά, με προγραμματισμό και μεθοδικότητα, μπορεί να πάρει ακόμα και το πρωτάθλημα. Δεν ψάχνω φίρμες. Θέλω να έχω ποιοτικούς παίκτες και καλά εργαλεία, με την προϋπόθεση να δουλέψουν, όπως θέλω εγώ μέσα στο γήπεδο. Αυτό κάναμε και πριν τέσσερα χρόνια. Με ένα ρόστερ 17-18 παικτών και την ομάδα να έχει καλή φυσική κατάσταση. Γι' αυτό χρειάζεται να περάσουμε επαγγελματική δουλειά μέσα.
Θα ήθελα να βλέπω την πρόεδρο να χαμογελάει. Δε θέλω να είναι στενοχωρημένη. Εγώ ας στενοχωρηθώ, δεν πειράζει.
Υπάρχουν παίκτες στην ομάδα που μπορούν ν' αγωνιστούν σε μεγαλύτερες κατηγορίες,αλλά όπως σε όλες τις ομάδες μου δεν έδειξαν πάντα από τα πρώτα χρόνια την αξία τους. Αυτό γίνεται σιγά σιγά πολλές φορές και στη συνέχεια πήραν το δρόμο τους, όπως ποδοσφαιριστές από τους Πόντιους Κατερίνης.
Όταν μία ομάδα πρωταγωνιστεί, δεν μπορείς εύκολα να ρισκάρεις να βάλεις ένα μικρό παίκτη. Από τη στιγμή που έχεις στόχους, δεν μπορείς να ρισκάρεις παρά μόνο για λίγο. Όχι πάντα και εκεί είναι η δυσκολία του προπονητή, όταν έχει άπειρους παίκτες. Με τους παίκτες μου δεν είμαι πάντα ήρεμος, όταν δε βγαίνουν κάποια πράγματα που θέλω στον αγωνιστικό χώρο.
Οι ομάδες μου πάντα κάνουν πρωταθλητισμό. Ξεκίνησα πολύ μικρός στους πάγκους των ομάδων. Σε ηλικία τριάντα χρονών ήμουν βοηθός προπονητή στην Α' εθνική. Είναι όλα θέμα εμπειρίας και βιωμάτων χρόνων.