του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου
Ο ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί, και υπόσχεται σε μας, την “άμεση ακύρωση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων” και την αντικατάστασή τους με το “Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης” (διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους μας προς κράτη της Ευρωζώνης, πέρασμα των τραπεζών σε δημόσια ιδιοκτησία, κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων κ.λ.π.).
Οι Δανειστές μας απορρίπτουν κατηγορηματικά τις απαιτήσεις αυτές, με τις γνωστές από καιρό δηλώσεις των ηγετών της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που πρόσφατα, τον μήνα αυτόν, τις επανέλαβαν:
- Δεν θα υπάρξει αλλαγή των βασικών όρων του Μνημονίου, ακόμα κι αν αλλάξει η κυβέρνηση.
- Μόνο αν τηρηθούν οι υποχρεώσεις της Χώρας και ολοκληρωθεί επιτυχώς το τρέχον Πρόγραμμα, θα ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τις δύο επόμενες συμφωνίες, την ευρωπαϊκή προληπτική γραμμή στήριξης και τη διευθέτηση του χρέους (και μόνο τότε θα δοθούν οι επόμενες δόσεις του δανείου).
2. Η θεωρία κάποιων ότι υπάρχει πιθανότητα η Ευρωζώνη να συμφωνήσει με τις απαιτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που ανατρέπουν θεσμοθετημένες θέσεις της Ευρωζώνης αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί θανατηφόρα πλάνη.
Αν τέτοιες απαιτήσεις γίνονταν δεκτές, οι κίνδυνοι για το ευρώ θα ήσαν συντριπτικά μεγαλύτεροι απ’ τους κινδύνους που θα έφερνε η οικειοθελής αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη.
Εύγλωττη είναι η γνωστή διαπίστωση των Ευρωπαίων: “Η Ελλάδα έχει πάψει να συνιστά κίνδυνο για το ευρώ”.
Κάποιοι μάλιστα εχουν αρχίσει να τα λένε πιο χοντρά: “Αν γίνει ποτέ πρωθυπουργός, ο Τσίπρας, θα αναγκαστεί να πάρει αμέσως πίσω όλες τις σημερινές του υποσχέσεις. Τα λόγια του θα αποδειχθούν αέρας κοπανιστός” (Έβαλντ Σούρερ, γνωστό στέλεχος του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, “Βήμα” 18.12.14 ).
3. Με αυτά τα δεδομένα, οι πρόωρες εκλογές, εκτός από τις άμεσες δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομία, θα έχουν, ανάλογα με το αποτέλεσμά τους, δυσάρεστη ως καταστροφική κατάληξη:
- Είτε μια συμφωνία με την Ευρωζώνη, αλλά με όρους χειρότερους από εκείνους του σημερινού Προγράμματος.
Αν προκύψει κυβέρνηση που να θελήσει να διαπραγματευτεί για μια συμφωνία αποδεκτή και από την Ευρωζώνη (κυβέρνηση της ΝΔ (και άλλων), είτε του ΣΥΡΙΖΑ (και άλλων), αλλά που θα έχει εγκαταλείψει τις πιο πάνω, μη αποδεκτές από την Ευρωζώνη, απαιτήσεις του).
- Είτε ρήξη με την Ευρωζώνη, που αναγκαστικά θα οδηγήσει στην οικειοθελή αποχώρησή μας απ’ αυτήν.
Αν προκύψει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (και άλλων) που να θελήσει να επιμείνει στις πιο πάνω απαιτήσεις του.
4. Η λογική και η πολιτική συνέπεια υποχρεώνουν τον βουλευτή που αναγνωρίζει τους σοβαρούς κινδύνους των πρόωρων εκλογών να ψηφίσει υπέρ της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας στις 29 Δεκεμβρίου.
- Επιλέγοντας το μείζον για τη Χώρα, την αποφυγή μιας επικίνδυνης περιπέτειας, και παραμερίζοντας το έλασσον, κομματικές “δεσμεύσεις” (σημερινές ή του παρελθόντος), “προϋποθέσεις” (που η εκπλήρωσή τους μάλιστα έχει κατηγορηματικά αποκλειστεί) κ.τ.τ.
- Συντασσόμενος με τους πολλούς (τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών, των επαγγελματιών, των επιχειρήσεων, των επενδυτών (ελλήνων και ξένων, μικρών και μεγάλων), των οικονομικών οργανισμών (ελληνικών και διεθνών), την Ευρωπαϊκή Ένωση, τις αγορές…) που δεν επιθυμούν πρόωρες εκλογές, διαβλέποντας, όλοι αυτοί, τους τους μεγάλους κινδύνους που εγκυμονούν .
5. Κύριοι Αβραμίδη, Αναγνωστάκη, Ανδρουλάκη, Βουδούρη, Βουτσινά, Δαμαβολίτη, Δημαρά, Καπερνάρε, Κουίκ, Κυρίτση, Νικολόπουλε, Πανούση, Παραστατίδη, Πολύδωρα, Τατσόπουλε, Τσούκαλη, Ψύρρα, και κυρίες Γιαννακάκη,Γιαταγάνα, Κουντουρά, Μακρή Ρ., Ξηροτύρη, Ξουλίδου, Ρεπούση, Τζάκρη, Φούντα:
Τα πράγματα έχουν έρθει έτσι που, θέλετε δεν θέλετε, η δική σας απόφαση θα κρίνει την τύχη της Χώρας για τα επόμενα δύσκολα χρόνια.
Αναμένουμε, λοιπόν!
