Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Από την κορυφογραμμή της 28ης Οκτωβρίου, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έστειλαν μήνυμα νίκης και ενότητας.
Έτσι γινόταν πάντα σε όλους τους Αγώνες του Έθνους.
Μόνο αυτό;
Δυστυχώς, όχι.
Οι περισσότεροι – σχεδόν όλοι – από τους μεγάλους εθνικούς αγώνες, συνοδεύθηκαν σχεδόν αμέσως από εμφύλιους σπαραγμούς, εθνικό διχασμό, αδελφοκτόνες μάχες.
Πολεμούσαμε πάντα εναντίον του κοινού εχθρού και… μεταξύ μας.
Ο εθνικός διχασμός υπήρξε πάντα η κατάρα της φυλής.
Είναι απίστευτο με πόση ευκολία ριχνόμαστε σε τέτοιες ταπεινωτικές μάχες, που αμαυρώνουν κάθε εθνική προσπάθεια.
Πάντα υπάρχει κάποιος λόγος για να χωριστούμε σε (τουλάχιστον) δύο στρατόπεδα.
Και η κατάρα συνεχίζεται.
Δυστυχώς, διαιρεμένοι γιορτάζουμε και αυτήν την εθνική επέτειο.
Αυτή τη φορά μας φταίει το μνημόνιο.
Ξαφνικά, αυτοί που το εφάρμοσαν – γιατί η άλλη λύση, εκεί που είχαμε φτάσει, θα οδηγούσε
σε ακόμη μεγαλύτερα δεινά, ενώπιον της προοπτικής των οποίων κάποιοι εξακολουθούν να εθελοτυφλούν – προσπαθούν τώρα να απεμπλακούν.
Και αυτοί που δεν το ήθελα, διαμαρτύρονται επειδή οι «άλλοι» θέλουν να το καταργήσουν!
Υπάρχει μεγαλύτερος παραλογισμός από αυτόν;
Θέλουν οι μεν να γιορτάσουν την απελευθέρωση της Λαμίας;
Οι δε διαμαρτύρονται και κάνουν χωριστή γιορτή, επειδή… η γιορτή των «άλλων» περιλαμβάνει και… μνημόσυνο υπέρ των πεσόντων!
Θέλουν οι μεν να διαμαρτυρηθούν για τις «έρευνες» του τουρκικού σκάφους «Μπαρμπαρός» στην κυπριακή ΑΟΖ;
Οι «άλλοι» τους καταγγέλλουν διότι δεν κάνουν αρκετά.
Φυσικά, έτσι δεν πάμε πουθενά.
Κι’ αν δεν ήσαν οι Σκοπιανοί να εγκαινιάζουν μουσεία κερίνων ομοιωμάτων του Μεγαλέξανδρου και του Φίλιππου – για να γελάμε όλοι μαζί – κάτι θα βρίσκαμε για να διαφωνήσουμε και επ’ αυτού.
(Αν και η αλήθεια είναι πως και σ’ αυτήν την περίπτωση, πάντα κάποιοι θα βρεθούν για να καταγγείλουν τους «άλλους» για εθνική μειοδοσία)!
Άλλωστε, ο Γκρούεφσκι ανακοίνωσε πως την άλλη εβδομάδα θα εγκαινιασθεί και «μουσείο για τους Μακεδόνες πρόσφυγες από την περίοδο του εμφυλίου πολέμου στην Ελλάδα».
Ε, όλο και κάποιος θα βρεθεί να πει «γιατί όχι;»
Να ευχηθούμε η φετινή επέτειος να σταθεί η αφορμή για να συλλογιστεί το Έθνος τις καταστροφικές συνέπειες του διχασμού;
Γιατί όχι;
Ας πεθάνει τελευταία και αυτή η ελπίδα…
