και που δεν είναι άλλο από το ακτινίδιο.
Ήδη προϊδεάζουν πως η τιμολογιακή πολιτική στο ακτινίδιο θα διακρίνεται από… χαμηλές πτήσεις και δίνουν μια γεύση για το τι επέρχεται, επισημαίνοντας μάλιστα πως θα είναι αρκετά κάτω από τα περσινά. Μακάρι όλα αυτά να αποδειχτούν περιστασιακά ή συγκυριακά για την εμπορία του ακτινιδίου στην Πιερία, το οποίο άλλωστε ουδεμία σχέση έχει με τον Γολγοθά που διανύει το επιτραπέζιο ροδάκινο, που εκ των πραγμάτων έχει πολύ μικρότερο χρόνο ζωής και εμπορίας, με τα συνεπακόλουθα αποτελέσματα που βιώνουν οι ροδακινοπαραγωγοί της Ημαθίας, της Πέλλας, της Λάρισας, της Κοζάνης και της Πιερίας μας.
Βλέπετε η μεγάλη Ρωσική αγορά όλων αυτών των χρόνων ήταν ένας μονόδρομος εφησυχασμού για όλους μας και δεν εξαντλήσαμε ή και δεν ασχοληθήκαμε να βρούμε άλλες νέες αγορές.
Ελπίζω το νόμισμα που πληρώνουν ή θα πληρώσουν στην συνέχεια οι ροδακινοπαραγωγοί να μην συνεχίσουν να το πληρώνουν και οι υπόλοιποι παραγωγοί φρούτων και στην προκειμένη οι παραγωγοί ακτινιδίων.
Και τέλος, επιτέλους αυτή η κατ ευφημισμόν αλληλεγγύη των «αδερφών μας Ευρωπαίων» ας γίνει πράξη στον βαλλόμενο Ευρωπαϊκό Νότο και ειδικά στην πανταχόθεν βαλλόμενη Ελλάδα μας!
http://kontastousagrotes.blogspot.gr
