Ανήμερα του Αγίου Πνεύματος, λοιπόν, ο προαναγγελθείς (!) ανασχηματισμός και δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τον τελευταίο.
Επιβάλλεται να γίνει αυτή τη μέρα ο ανασχηματισμός! Εξάλλου το απολυτίκιο της εορτής ερμηνεύεται από τους Πατέρες και πηγαίνει γάντι στον ψυχικά διαταραγμένο κόσμο του ασθενούς αυτού ανθρώπου που παριστάνει τον Πρωθυπουργό μας:
Ο Παράκλητος, όπως ονομάζουν οι Πατέρες της Εκκλησίας του Χριστού το Άγιο Πνεύμα, είναι ο αρωγός του, πιστεύει -και τον αγκαλιάζει ετούτες τις ώρες με την αύρα του, τον Μεγάλο Τιμονιέρη του Ελληνικού Τιτανικού.
Αυτή η γλυκύτητα του Παρακλήτου, που όλα τα ημερώνει στα βάθη του σακατεμένου μυαλού του, βάζει στην καρδιά του κάποια αθάνατη μακαριότητα, καταλαμβάνοντας το άρρωστο κεφάλι του Καπετάνιου την ώρα που σχεδιάζει τις ανακατατάξεις στο πλήρωμα του μισοβουλιαγμένου σκάφους. Εντονότερο από ποτέ, κυριαρχεί μέσα του το σύμπτωμα του Ιεχωβά που τον διακατέχει. Αλλά τρελός μέσα στην τρέλα του, δεν βλέπει την καταστροφή που προκαλεί με το πέρασμά του από την Ιστορία. Δεν διαισθάνεται τη δυστυχία, την οδύνη, τον πόνο που σπέρνει γύρω του! Σφίγγει τα δόντια, κλείνει τα μάτια κι αντέχει σαν αναστενάρης πάνω στα κάρβουνα -με το κεφάλι ψηλά.
Κατά τις μακρές συνομιλίες του με τον Κύριο, Εκείνος τον διαβεβαιώνει ότι το Πανάγιο Πνεύμα θα τον αναζωογονεί και θα τον τρέφει νυν και αεί, γι’ αυτό κι αυτός αποφεύγει τις θανάσιμες προβολές και τις κοσμικότητες μέσα στη Βουλή. Η δύναμη που πηγάζει από τις ελέω Θεού εξουσίες του, τον καθαρίζει από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος” (β’ Κορινθ. 7, 1) και τον ανυψώνει ανεξάρτητα εκλογικού αποτελέσματος στη Θεία Χάρη και όχι σε φθαρτά και φθείροντα κοσμικά μεγαλεία∙ τον λαμπρύνει το Άγιο Πνεύμα με το Θείο του κάλλος. Έτσι σκέφτεται ο «Πρωθυπουργός» μας, όποτε με εντολή του, σχίζεται μια καινούρια σελίδα από το Ελληνικό Σύνταγμα…
Το Πανάγιο Πνεύμα είναι η πηγή από την οποία πηγάζουν “τα της Χάριτος ρείθρα” που καταρδεύουν και ζωογονούν το άρρωστο μυαλό του, την ώρα που διαλύονται σχολεία, νοσοκομεία, προνοιακές δομές.
Έτσι, προδημοσιεύοντας τα… περσινά, από παραίτηση, επειδή τίποτα δεν αλλάζει, δημιουργείται αυτό το οξύμωρο. Είναι επειδή πάλι δεν καταφέραμε να διαχειριστούμε σωστά την ψήφο μας και τους θυμούς μας, τους φόβους μας ή τις αυταπάτες μας. Έτσι αυτοί κυβερνούν ανενόχλητοι κι ούτε τώρα θα αλλάξει το περίγραμμα, μόνο λίγα πρόσωπα από την αποθήκη με τις μαριονέτες…
Ιδού λοιπόν το περσινό χρονογράφημα και κάνε εσύ τη σύγκριση με τον ανασχηματισμό, μόλις ανακοινωθεί. Ύστερα, πες μου, εσύ, αν έχεις στο θεό σου, πες μου σε παρακαλώ, αν κάναμε έστω και μισό βηματάκι μπροστά, από πέρσι. Ούτε μισό βηματάκι. Μόνο γλυστράμε πιο χαμηλά, πιο βαθιά στον βούρκο...
Ακριβώς, καλά το σκέφτεσαι: Εσέναν, κανένας δε σε λυπάται…
