Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Μὴν παύσουν τὰ παιδιὰ νὰ προσπαθοῦν τὸν οὐρανὸ νὰ ἀγγίξουν…

Μὴν παύσουν…
Εἶναι εὔκολο νὰ κάνουμε τὰ παιδιά μας πιστά μας ἀντίγραφα.
Εἶναι δύσκολο νὰ κάνουμε τὰ παιδιά μας Ἐλευθέρους Ἀνθρώπους.
Εἶναι εὔκολο νὰ ἀναπαράγουμε ὅλα αὐτὰ ποὺ μάθαμε, κι ἄς γνωρίζουμε
πὼς εἶναι ὅλα λᾶθος.
Εἶναι δύσκολο νὰ .....
σταματήσουμε τὴν ἀναπαραγωγὴ καὶ τὴν μίμησι καὶ νὰ στήσουμε νέες βάσεις, νέες ἀρχές, νέα ὄνειρα.
Εἶναι εὔκολο νὰ σκύβουμε ὅλο καὶ περισσότερο ἀποδεχόμενοι τὴν μαύρη μας Μοίρα.

Εἶναι δύσκολο νὰ ἀποφασίσουμε πὼς τὰ πάντα εἶναι διαφορετικά. Πὼς αὐτὸ ποὺ βλέπουμε εἶναι αὐτὸ ποὺ ἐμεῖς θέλουμε νὰ βλέπουμε κι ὄχι αὐτὸ ποὺ πράγματι εἶναι ἐκεῖ γιὰ νὰ δοῦμε…

Ἀλλὰ ἀκόμη κι ἐὰν δὲν μποροῦμε, ἀκόμη κι ἐὰν ἔχουμε παραιτηθῇ, ἀκόμη κι ἐὰν ἔχουμε τελειώσῃ, ἄς ἐξακολουθήσουμε νὰ δίδουμε στὰ παιδιά μας ἄλλες ὀπτικές… Ἄλλες ἐναλλακτικές…
Νὰ τοὺς δείχνουμε ἄλλους δρόμους…

Τίποτα δὲν χάθηκε ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἔπρεπε νὰ διασωθοῦν.
Τὸ μόνον ποὺ χάθηκε εἶναι ἡ ἡττοπάθεια, τὸ σάπιο, τὸ τελειωμένο…
Τίποτα δὲν κερδίζεται ἐὰν δὲν ὑπάρξῃ ἀπόφασις γιὰ νίκη.
Ἡ ἧττα ἀφορᾷ μόνον στοὺς τελειωμένους…
Τίποτα δὲν χαρίζεται δίχως πόλεμο.
Ἡ νίκη μέσα ἀπὸ τὸν πόλεμο καὶ τὶς μάχες του φθάνει…
Κι ἐμεῖς μόνον ἐκεῖ ὀφείλουμε νὰ στοχεύουμε… Ἀκόμη κι ἐὰν πρέπῃ νὰ περάσουμε μέσα ἀπὸ τὸ αἷμα καὶ τὸν θάνατο…
Ἄλλως τέ, ἡ γέννα μόνον μέσα ἀπὸ τὸ αἷμα ἔρχεται…