Της Μαρίας Ζέρβα
Μια μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης ή μήπως μια εμπορική γιορτή για παιδιά; Σου αρέσουν τα Χριστούγεννα ή σε μελαγχολούν;
Τα Χριστούγεννα δεν είναι για παιδάκια μόνο… Πόσο σε αντιπροσωπεύει ο στίχος;
Προσωπικά απαντώ απόλυτα.. Όταν η ζωή μας ακολουθεί την ίδια ρουτίνα και μάλιστα στους γρηγορότερους ρυθμούς, όλοι και όλα μας οδηγούν στην αποξένωση. Αποκοπή από φίλους, σχέσεις και όμορφες στιγμές. Τι μπορεί να μας φέρει πιο κοντά στους δικούς μας ανθρώπους; Ένα χαμόγελο, ένα τηλέφωνο, μία επίσκεψη; Ναι ξέρω θα με ρωτήσεις τα Χριστούγεννα περιμένεις για να δείξεις πως νοιάζεσαι; Έχω αναρωτηθεί κ εγώ πολλές φορές.
Όχι θα έπρεπε να γίνεται καθημερινά, αλλά κανείς από μας δεν το κάνει.
Περιμένουμε την κίνηση των άλλων ή το θεωρούμε απλά δεδομένο. Δεν είναι.. αν δεν δείχνεις τι σκέφτεσαι τι αισθάνεσαι δεν είναι.
Να λοιπόν η ευκαιρία μας έστω αυτές τις μέρες, την πιο γλυκιά γιορτή του κόσμου, όταν οι περισσότεροι αναλογιζόμαστε τα λάθη, τις δυσκολίες και τα προβλήματα που έφερε η χρόνια, θέτουμε νέους στόχους και ελπίζουμε για έναν καλύτερο επόμενο χρόνο, ας θέσουμε στόχους υλοποιήσιμους και ας παραδειγματιστούμε από την γλύκα κ την αθωότητα των παιδιών.
Μην αφήνεις να σου κλέβουν την ελπίδα και τη μαγεία μιας γιορτής. Δες μην κοιτάς μόνο.. Όσα έχεις εσύ για άλλους δεν υπάρχουν. Για όσα παραπονιέσαι και γκρινιάζεις άλλοι παλεύουν χρόνια. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Πες ένα ευχαριστώ για όσα έχεις και ζήτα όσα θέλεις να έρθουν. Μην περιμένεις τον Άγιο Βασίλη γίνε εσύ αυτός για όλους τους γύρω σου και φυσικά για τον εαυτό σου. Κάνε μια βόλτα το βράδυ στην πόλη σου και άσε τα φωτάκια, τα χαμόγελα και τον ενθουσιασμό των μικρών να σε παρασύρει. Όχι επειδή πρέπει αλλά επειδή έστω για λίγο όλα αυτά θα σε γαληνέψουν, θα σε κάνουν να ξεχάσεις τα προβλήματα και να νιώσεις ελπίδα. Την έχουμε ανάγκη…
ΥΓ: Θα το πω όπως ακριβώς μου το είπε ένα τετράχρονο παιδάκι: «άγιε μου Βασίλη σε ευχαριστώ για όλα όσα μου έχεις φέρει». Και φέτος θέλω ένα μεγάλο ΧΑΜΟΓΕΛΟ….
