Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

Μες στα ερείπια του καιρού, ζωή πάω να χτίσω...

Μες στα ερείπια του καιρού, ζωή πάω να χτίσω...
Του Παναγιώτη Τριανταφυλλίδη, Κατερίνη, συγγραφέα


Και πάλι όλα θα ξεχαστούν. Ξανά και ξανά. Ακόμη μια γαμημένη φορά. Θα σβήσουν από τη μνήμη μας. Οπως και τόσα μα τόσα άλλα. Αυτοί που σήμερα φωνάζουνε θα βολευτούν. Αυτοί που σήμερα διαμαρτύρονται θα κουραστούν. Τα κανάλια θα βρίσκουν πάντα Βατοπαιδευτές να ασχολούνται. Οι εφημερίδες θα αναπαράγουν ξανά και ξανά , κουραστικά και επίμονα, τα πρωτοσέλιδά τους, όπως οι βουλευτές - με γεωμετρική πρόοδο - τα λόγια τους, οι παπάδες θα αρχίσουν να αγοράζουν από τα άλλα λαμόγια ποδοσφαιρικές ομάδες, γνωστός δικηγόρος - κατά πολλούς κοντός - θα φάει πάλι ξύλο από τη γυναίκα του. Και όλοι εμείς που θα αφήσουμε και πάλι την τύχη μας σε άλλους, θα μεγαλώσουμε, θα ασπρίσουν τα μαλλιά μας ξεπληρώνοντας δάνεια, ώσπου θα καταλάβουμε μια μέρα πόσο άχρηστοι, δειλοί και συντηρητικοί ήμασταν όταν θα δούμε τα παιδιά μας σε απευθείας σύνδεση να τα σπάνε- ή ακόμη χειρότερα σε δικαστική αναπαράσταση για το πώς τράβηξαν το πιστόλι. Είχε πει κάποτε κάτι ο Παύλος Σιδηρόπουλος: «Μες στα ερείπια του καιρού, ζωή πάω να χτίσω...». Δεν θέλω, πως το λένε.!!! Δε γουστάρω ρε παιδάκι μου, να δίνουν τον λόγο σε lifestyle μαυροφορεμένα δήθεν άτομα της μεσημεριανής κουτσομπολίστικης νοοτροπίας..! Δεν θέλω αυτούς τους ανθρώπους να τους βλέπω με τη Βενετσιάνικη μάσκερα της θλίψης. Δεν θέλω να πιάνουν στο στόμα τους τους νεκρούς της ομάδας ΔΙΑΣ. Δεν θέλω να βλέπω το δάκρυ τους να κυλάει και έπειτα από μια- δυο άντε ίσως λόγω πένθους τρείς μέρες να μου λένε: « Τι ωραία μέρα σήμερα! Ας πάμε στη μόδα!».
Η βία δεν απαντάται με βία. Όσο "αστυνομία" και "παιδιά" παραμένουν μαλωμένοι - κάποιοι βολεύονται. Απελευθερωθείτε. Κοιτάξτε τον κόσμο αλλιώτικα. Με τα μάτια του διπλανού σας. Και θα πάνε όλα καλά. Το κράτος βολεύεται μια χαρά. Διαίρει και βασίλευε. Και τα δικά τους τα εγκλήματα παραγράφονται. Λες και μετά από 5 χρόνια δεν είσαι κλέφτης. Αυτοί είναι οι κοστουμοφόροι και αυτοί πρέπει να βάλουνε μυαλό. Πόσα λεφτά φάγανε όλα αυτά τα χρόνια; Πόσες οικογένειες βρέθηκαν με αμύθητες περιουσίες;
Τι καταφέραμε σαν λαός; Διώξαμε μια Χούντα των συνταγματαρχών και φέραμε δυο χούντες των επιστημόνων. Διαίρει και βασίλευε. Αυτό ξέρουν αυτό κάνουν και όλοι εμείς πέφτουμε στην παγίδα τους. Θα ήθελα να δω μια πορεία οργανωμένη σωστά. Τα παιδιά να κρατάνε τους αστυνομικούς από το χέρι και να προχωράνε προς τη Βουλή. Και τότε ποιος θα πετάει πέτρες; Και σε ποιους; Όλοι μαζί στη Βουλή. Και να μη φύγει κανένας αν δε βγούνε έξω και οι 300. Χωρίς αστυνομία να τους προστατεύει. Χωρίς παιδιά να τους πετάνε πέτρες. Τότε να τους δω. Τον Πάγκαλο να αγκαλιάζει την Κανέλλη, τον Καρατζαφέρη να δίνει φιλάκια με τον Τσίπρα, τον Σαμαρά και την Μπακογιάννη χεράκι χεράκι και τον Παπανδρέου με τον Καραμανλή να κοιτάνε ο ένας τον άλλο με την αμηχανία του χαζού και του χοντρού αντίστοιχα και οι δυο μαζί τον ουρανό περιμένοντας τη θεία φώτιση από πατέρα και θείο έχοντας καταλάβει πως τα κάνανε και οι δυό μαζί σκατά..
Και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί πολύ καλύτερα.
« Η σιωπή αντί της διαμαρτυρίας είναι αμαρτία που μας κάνει δειλούς »... Ella Wheeler Wilcox