ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ
Το τελευταίο πράγμα που περιμένεις από μια συνάντησή σου με τον Τζεφ Μπρίτζες είναι να κουβεντιάσεις χαλαρά μαζί του για τον Νίκο Καζαντζάκη.
Είναι φυσικό ο κινηματογράφος πολλές φορές να σε παγιδεύει και να ταυτίζεις τον ηθοποιό με ρόλους του. Σκέφτεσαι τον Μπρίτζες και σου έρχονται στο μυαλό άλλα πράγματα κυρίως ο super cool «Τhe dude» στον «Μεγάλο Λεμπόφσκι» των αδελφών Τζόελ και Ίθαν Κόεν. Όχι ότι το κάπως χίπικο στυλ του Μπρίτζες δεν παραπέμπει κάπως σε εκείνον τον ήρωα. Ο Μπρίτζες, ντυμένος super causal (τζιν παντελόνι, θαλασσί/άσπρο πουκάμισο, μαύρο αθλητικό παπούτσι, άσπρη βαμβακερή κάλτσα), ξύνει διαρκώς το παχύ γκρίζο μούσι του και μιλάει σαν να φαντάζεται διάφορα απίστευτα πράγματα ή σαν να μη βρίσκεται δίπλα σου. Η έκφραση «Οh man...» - «ρε δικέ μου») είναι καραμέλα του (όπως ήταν και στον «Μεγάλο Λεμπόφσκι»). Όταν θέλει να περιγράψει κάτι με ζωντάνια, συχνά σε ακουμπά ή χαϊδεύει τον ώμο σου.
Ίσως για όλους αυτούς τους λόγους να με ξάφνιασε κάπως η αναφορά του Μπρίτζες στον Νίκο Καζαντζάκη όταν πριν από λίγο καιρό στο Παρίσι τον ρώτησα ποιον ρόλο θα ήθελε πραγματικά να έχει υποδυθεί αλλά έχασε την ευκαιρία. «Ο Ιούδας του “Τελευταίου πειρασμού” ήταν ένας ρόλος για τον οποίο είχα δώσει μάχη να υποδυθώ, έχοντας λατρέψει το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη» απαντά αμέσως. «Όλα αυτά που έχουν γραφτεί στο Ιnternet για τους ρόλους που έχω απορρίψει είναι σκέτες μ...Μπορεί να έχω κακή μνήμη αλλά νομίζω ότι θα θυμόμουν αν ο Στίβεν Σπίλμπεργκ με είχε καλέσει για τον Ιντιάνα Τζόουνς». Γελώντας δυνατά ο Μπρίτζες αρνείται ότι του προτάθηκαν ρόλοι όπως του Μπάτμαν ή του Κιάνου Ριβς στο «Speed». «Το αν με είχαν στη λίστα είναι άλλη ιστορία, πάντως ποτέ δεν τους διαπραγματεύθηκα».
Αυτό που είχε όντως προσπαθήσει να διαπραγματευθεί ήταν η συμμετοχή του στον «Τελευταίο πειρασμό», τη μεταφορά στον κινηματογράφο του μυθιστορήματος του Καζαντζάκη από τον Μάρτιν Σκορσέζε. Μάλιστα, ο Μπρίτζες είχε γράψει προσωπικά ένα γράμμα στον Σκορσέζε, ζητώντας του να σκεφτεί στα σοβαρά την επιθυμία του να υποδυθεί τον Ιούδα. «Ήταν η πρώτη και η τελευταία φορά που έγραψα σε σκηνοθέτη, ζητώντας του να με συμπεριλάβει στο καστ μιας ταινίας. Και το έκανα γιατί είχα λατρέψει το βιβλίο.
ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΞΑΝΑΝΙΩΝΕΙ
«Το μεγαλείο με τον κινηματογράφο των ημερών μας είναι ότι έχεις τη δυνατότητα να παίξεις τον εαυτό σου σε όποια ηλικία σού ζητηθεί» σημειώνει ο Τζεφ Μπρίτζες αναφερόμενος στις δύο μορφές του στο «Τron Legacy». Ενώ η μία, ο Κέβιν Φλιν είναι ζωντανή με τα χαρακτηριστικά του σημερινού προσώπου του Μπρίτζες, η άλλη (δηλαδή ο Κλου) είναι ψηφιακή και τον δείχνει νεότερο.
Πώς έγινε αυτό; «Ήταν πολύ σύνθετη διαδικασία» διευκρινίζει ο σκηνοθέτης του «Τron Legacy» Τζόζεφ Κοζίνσκι. «Για κάθε σκηνή του Κλου ο Μπρίτζες έπρεπε να φορά κράνος με τέσσερις μικροκάμερες που κατέγραφαν κάθε κίνηση του προσώπου του. Αργότερα, ένας άλλος ηθοποιός έπαιρνε τη θέση του Μπρίτζες για να κινηματογραφηθεί το υπόλοιπο σώμα, από το κεφάλι και κάτω. Αφού η σκηνή γυριζόταν χωρίς να φαίνεται το πρόσωπο του Κλου, ακολουθούσε η ψηφιακή επεξεργασία της ερμηνείας του προσώπου του Μπρίτζες με νεότερό του αντίγραφο, φιλοτεχνημένο μέσω άλλης ειδικής ψηφιακής επεξεργασίας. Το νέο πρόσωπο προστέθηκε μέσω 3D στη σκηνή». Όλη αυτή η διαδικασία βέβαια έπρεπε να επαναληφθεί για όλες τις σκηνές με τον Κλου.
Πηγή:http://neoskosmos.com/news/el/node/11559
banner
