Ο Κολυνδρός είναι από τις σημαντικότερες βυζαντινές πόλεις της Πιερίας. Εμφανίστηκε στην ιστορία στις αρχές του 10ου αιώνα, έννατη στην τάξη [δέκατη, τον 11ο-12ο αι.] των επισκοπών που υπόκεινται στη μητρόπολη Λαρίσης. Εκτοτε δεν αναφέρεται ως επισκοπή. Το 1003 παραδόθηκε στον Βασίλειο Β Βουλγαροκτόνο από τον βούλγαρο Δημήτριο Τειχωνά.
Το 1394 αναφέρεται με αφορμή την έριδα ανάμεσα στη Νέα Μονή και τη Μονή Ακαπνίου Θεσσαλονίκης. Η Βολλάς, κτήμα της Ακαπνίου προσαρτήθηκε παράνομα στη Νέα Μονή. Μέχρι το 1401 η Βολλάς δεν είχε αποδοθεί, παρόλες τις επιστολές του Πατριάρχη Αντώνιου Δ προς τον ηγούμενο της Νεας Μονής Γαβριήλ.
Σήμερα σώζει δυστυχώς μόνο τμήματα του μεσοβυζαντινού κάστρου, στο κέντρο του σημερινού οικισμού. Δεν σώζονται ούτε οι βυζαντινοί ναοί της πόλεις. Μία βυζαντινή εικόνα του Αγίου Δημητρίου φέρει την επιγραφή Ο Αγιος Δημήτριος ο Νεαμονίτης, και υπομνηματίζει τη σχέση της Νέας Μονής Θεσσαλονίκης με τον Κολυνδρό.
Έχει γραφτεί από Έφη Πουλάκη - Παντερμαλή
