Επειδή κάποιος φίλος ρώτησε χθες για το τι κερδίσαμε οι Έλληνες με την μεγάλη αποχή,θέλω να απαντήσω μόνο για τον εαυτό μου και να κλείσω το θέμα εδώ με μόνο μια διαπίστωση κι όχι γενικό συμπέρασμα - έως ότου ανακοινωθεί κάτι νεότερο - λέγοντάς του ότι είναι υπέροχο το συναίσθημα που ένιωσα στο εκλογικό κέντρο,να μπορώ να κοιτάω κάποιους στα μάτια δίχως τύψεις, κι αυτοί να σκύβουν ή να γυρνάνε το κεφάλι από ντροπή,αποδεχόμενοι το λάθος τους...
Σύμβουλοι και ψηφοφόροι... με τσίπα...
Δε φαντάζεστε τι ανακούφιση νιώθει κανείς όταν είναι ξεκάθαρος και σταθερός στις απόψεις του και δε χρειάζεται να ψάχνει επί τόπου δικαιολογίες για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα...
Να σας θυμίσω όμως τους στίχους ενός τραγουδιού που παράλλαξε πριν αρκετά χρόνια φίλος μας Κολινδρινός και που αντικατοπτρίζουν την αλήθεια για κάποιους άλλους.
"όλοι οι ρουφιάνοι του Ντουνιά όταν με ανταμώνουν,
μπροστά με λένε έξυπνο και πίσω με καρφώνουν"
banner
