(Σβήνουν τα φώτα της πλατείας, κουδούνια, φώτα σκηνής.)
Καραγκιόζης: Όρε κάτ` γλέντια, έρχιετι η Χατζηαβάτ`ς, θα τ`ν αράξου ιδώϊα χάμου και θα κάμου ότι κ`μούμι (Ο Χατζηαβάτης έρχεται στην πλατεία από τη πλευρά του καβακιού τελάλωντας).
Χατζηαβάτης: Ακούστε αριέ Ντου`τσμάν` χουριανοί. Όπους διέταξι ι πασιάς μας, όποιους απού `τ`σάς αναλάμβ` Δήμαρχους θα τρώγ`και θα πίν`τζάμπα, θα έχ` μισθό βαρβάτου και δυό συντάξεις και θα βουλέψ` κι όλου του σόι `τ και όλνους τ`ς φίλους τ` τ`ς χαραμοφάηδις. Και θα του δώκ` και το κλειδί απ` του μπαούλου με τ`ς λίρες. Αλλά τι βλέπουν οι οφθαλμοί`μ, ι καραγκιόζ` να κ`μάτι χάμ`, όξου μεριά απ`τ`ν καλύβα `τ κι εγώ τουν έψαχνα μέρες τώραϊα. Σκό`νους απάν` αριέ χα`ι`ρσίζκου. Σι σιένα μ`λάω αρέ μπρούχαβλε.
Καραγκιόζης: Παρ` κι αυτ`νή, παρι κι τ`ν άλ`. Να μάθ`ς να μι χαλνάς τουν ύπνου. Γρουζούζκο. Τι φωνάζ` έτς` αρέ; Τι θές;
Χατζηαβάτης: Από πού ξικουράζισι αρέ, μήπους δούλευες τεμπελχανά; Σήκω απάν` αρέ χαμένι κι ι πασιάς ψάχν` για νέο Δήμαρχο γιατί ι προηγούμενους έριξι φαλιμέντου κι απού απ`αναθιό γύρευε να γίν` κι Βεζίρ`ς.
Καραγκιόζης: Αχ! Αχ! Καλά να πάθ` ι χαμένους, όμους ιγώ έχου πάρ` άδεια γιατί 10 χρόνια Βουλευτής κουράστ`κα να υπουγράφου και να τρώω τα κρομύδια που περίσσευαν` ενώ ι άλλνος είχι όλα τα καλά τ` Κολιντρού.
Χατζηαβάτης: Τώρα αρέ ξυπόλτι είνι ευκαιρία για τι σένα να φτιαχτείς δεν σι πήραν δα και τα χρόνια, γιατί οι ταβερνιάρδις, οι μπακάλδες, οι λαστιχάδες και οι αμαξάδες νομιζ` θέλουν άλλ`νο πιο καλόβουλο για τ`ς δουλιές τ`ς απ`τι σένα. Θα γέν`ς και πάλι ι πρώτος τ` χωριού.
Τη συνέχεια την ξέρετε .Ο Καραγκιόζης έγινε Δήμαρχος αλλά σύντομα άρχισαν να τον κυνηγάνε, ο Μπαρμπαγιώργος, ο Νιόνιος , ο Μορφονιός, ο Σταύρακας, ο Σολομών, η Αγλαΐα ακόμα και τα παιδιά του, ο Κολλητήρης,ο Κοπρίτης και ο Μιρικόγκος. Όταν μάλιστα βραβεύτηκε από έναν εφημεριδά,
συνεργάτη του Παπαγιωργί, σαν ο καλύτερος Δήμαρχος
της περιοχής, ενώ είχε ξετινάξει το μπαούλο και είχε πάρει του κόσμου τα δάνεια (το χρέος έγινε 37 εκ. Ευρώ και βάλε),η δουλειά χάλασε. Του κολλήσανε το παρατσούκλι ο Δεντροχάφτης για τα δέντρα που έκοψε και άρχισαν να τον βαράνε.
Πάμε για λόγους οικονομίας στο τέλος της παράστασης.
Χατζηαβάτης: Βρε κακόψοφο νάχ`ς,καλά κάνανε και σε κυνηγάν ,τίποτα αρέ δεν άφκιες όρθιο.
Καραγκιόζης: Αρέ το κυνήγ` δεν το λογάω, τον λούστρο δε θα τον ξεχάσω ποτέ που μου `δοκε μια στου κεφάλ` με του κασέλ` και σπασαν τα μπουκάλια και γίνκα εμπριμέ. Κι οι εργάτες απ` τ`ς οικοδομές με πετάγαν μπετόβεργες και τσιμέντα, μέχρι που σκέφ`τκα με τα υλικά αυτά να φτιάξου ένα μεγάλο έργο κι τ`ς έφτιαξα ένα αθλητικό κέντρο στ`ν καψαλό. Δεν βαριέσι έτσια για να χουν να μι θμούνται οι Κολιντρινοί,
Χατζηαβάτης: Εφτά ζωές έχει η γάτα, μα οι αναμκιόρηδες σαν τον Καραγκιόζη έχουν δώδεκα, σωστή Λερναία Ύδρα.
Καραγκιόζης: Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε, λέω τώρα να πάω μετανάστης στην Αστράλια ή καλύτερα στ`ν Αθήνα, εκεί θα μ’ έχουν ξεχάσει.
Αρχίνα μανέστρο το χασαποσέρβικο.
Κυρίες και κύριοι, αγαπητά μου παιδιά, η παράσταση ο Καραγκιόζης Δήμαρχος στον Κολινδρό έλαβε τέλος, με τις υγείες σας. Σύντομα κόντα σας με νέο έργο, Γεια σας και μην ξεχνάτε, μαύρο στον Δεντροχάφτη.
Υ.Γ. Κάθε ομοιότης με πρόσωπα και πράγματα είναι απολύτως συμπτωματική, άλλωστε η μυθοπλασία και ο Καραγκιόζης είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα.
