Το πόσες φορές έχω κάνει λάθη στη ζωή μου,ούτε καν θυμάμαι.
Θυμάμαι πάρα πολύ καλά όμως ότι ποτέ δεν πρόσβαλλα κανέναν χωρίς λόγο και σπάνια με αιτία.
Ανέχομαι πολλά κακώς κείμενα από τη ζωή και πολύ κακώς το κάνω αυτό,διότι έχω παιδιά,μια οικογένεια και θα πρέπει να τα δίνω άλλα παραδείγματα και πρότυπα κι όχι αυτά που αποκομίζουν από μένα,δηλαδή την ανικανότητα να αντισταθώ με δύναμη,με ουσία και σωστές προϋποθέσεις.
Δεν είμαι μηδενιστής και δε τα ισοπεδώνω όλα.
Πιστεύω πολύ στις ανεξιχνίαστες άγνωστες και γνωστές τεράστιες δυνάμεις του ανθρώπου και πιο πολύ του θεού,
αλλά σχεδόν πάντα βεβαιώνομαι ότι "ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε..."
Και καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα ότι "στραβά αρμενίζουμε".
Μια φορά όμως πίστεψα ότι επιτέλους ήρθε η ώρα να αρμενίσουμε σωστά κι αυτό το ένιωσα στα γεγονότα του Καλλικράτη.
Τέτοια συγκινητική ομόνοια κι ομοψυχία είναι ζήτημα αν είδα άλλη μια φορά σ'όλη μου τη ζωή!!!
Η πίστη μου έβγαινε: από τη παλλαϊκή συμμετοχή,από την αποφασιστικότητα για δικαίωση,από το άνευ προηγουμένου ξεσηκωμό κτλ.
Πήρα λοιπόν και τα παιδιά μου για να δουν ιδίοις όμμασι πως αντιστέκονται οι πρόγονοί τους και βουρ στα διόδια του Αιγινίου οικογενειακώς,να μοιράζουμε φυλλάδια μαζί με τα παιδιά και να κλείνουμε το δρόμο όλοι μαζί οι αγαπημένοι μου συγχωριανοί.
Τόσο με έκοβε το μυαλό!!!
Γίνεται στη συνέχεια το ατύχημα με τον Νίκο,το οποίο μας έκοψε τα πόδια είναι η αλήθεια και μας καταρράκωσε τη ψυχολογία,αλλά πίστευα ότι θα μας βγει σε καλό τελικά.
Έτσι πίστευα τουλάχιστον ο αφελής, για να μη πω άλλο κοινό χαρακτηρισμό.
Στη πορεία όμως άρχισα να διαπιστώνω ότι κάτι αλλάζει αρνητικά κι αυτό δε μου άρεσε καθόλου,αλλά από την άλλη πάλι δε πίστευα ο αφελής ότι θα είναι δυνατόν να επηρεάσουν ένα λαό αποφασισμένο,δεμένο,δυνατό και μπλα μπλα μπλα...
Όπως όμως συμβαίνει κατά κόρον στη ζωή μας ο διάολος έχει πολλά ποδάρια.
Έτσι και τώρα λοιπόν ένα από όλα τα πόδια,έκανε τη δουλειά του στον Κολινδρό.
Θα μου πει κανείς:
Εδώ με δυο τρεις διαβολικές κινήσεις του άλλαξε όλη η κουλτούρα της Ελλάδας,ο Κολινδρός θα στεκόταν εμπόδιο?
Δυστυχώς έτσι είναι και συμφωνώ απόλυτα.
Ο Κολινδρός λοιπόν ήταν πολύ εύκολος στόχος να τρυπηθεί απ' έξω κι από μέσα,αφού πάντα υπάρχουν "καλοθελητές",σε κάθε ομαδική καλή κι αγνή ή ειλικρινή προσπάθεια.
Υπάρχει ο μηχανισμός,είναι δοκιμασμένος χρόνια τώρα σε χιόνια και βροχές...αντέχει κι αποδίδει.
Εγγυημένα πράγματα.
Βγαίνει λοιπόν ο κάθε Κολινδρινός υποψήφιος Δήμαρχος, κάνει αυτά που κάνει καλώς ή κακώς,κατορθώνει να συγκεντρώσει υποψήφιους συμβούλους για να κατέβει στις επόμενες εκλογές,εφόσον τους πείθει με οποιαδήποτε επιχειρήματα.
Αυτό αφορά τις δύο πλευρές.
Από την άλλη υπάρχει κόσμος που θεωρεί ότι ο Κολινδρινός υποψήφιος κακώς κάνει και κατεβαίνει, διότι πάνω από όλα με τις ενέργειές του θα διχάσει το λαό του Κολινδρού,θα βάλει να μαλώσουν πάλι οικογένειες μεταξύ τους για πολλοστή φορά,θα προδώσει την ηθική διάσταση περί αποχής και θα φανεί παντού ότι ο Κολινδρός τελικά είναι αναξιόπιστος.
Πέρα από αυτά,όταν βλέπει κάποιος άλλος Κολινδρινός ελεύθερος πολίτης συγκεκριμένο υποψήφιο να κατεβαίνει και να αθετεί μια υπόσχεση πρώτος,τότε πολύ απλά σκέφτεται:
Εγώ γιατί να μη κατέβω,αφού κατεβαίνει κι ο άλλος?
Και η δουλειά πάει λέγοντας.
Στο τέλος καταλήγουμε ότι υπάρχουν τελικά πολλοί υποψήφιοι "ξύπνιοι" Κολινδρινοί σύμβουλοι και κάποιοι μ..'.ες σαν κι εμένα κι ακόμη λίγους,που πιστεύουν ακόμη στην αποχή, προσπαθούν να κρατήσουν τις "Θερμοπύλες" με μικρή δυναμική,γνωρίζοντας ότι θα πέσουν στο τέλος,είτε πολεμήσουν είτε όχι,
να μαλώνουν με όλους γιατί υπερασπίζονται αυτό που αποφασίστηκε ομόφωνα από όλους για όλους κτλ.
Το τραγικό όμως είναι ότι ξαφνικά αυτοί οι λίγοι από υπερασπιστές,γίνονται με μεγάλη ευκολία θύματα κι αντιπατριώτες όπως είθισται να λέγεται τελευταίως κι όπως θέλει για να τους περιθωριοποιεί το σύστημα της διαπλοκής και της συκοφαντίας.
Δε τελειώνουμε όμως εδώ.
Υπάρχει και τραγικότερο:
Η στιγμή που θα απολογηθείς στα παιδιά σου και θα προσπαθείς να τα εξηγείς γιατί δεν καταφέραμε οι πρόγονοί τους,να φανούμε έστω για μια φορά αντάξιοι των ονείρων και των προσδοκιών που έκαναν για το μέλλον τους.
Ακόμα και γι' αυτό που αγωνίστηκαν τα ίδια, έστω και για λίγο.
Σίγουρα για να καταλάβουν πρέπει πρώτα να πονέσουν και να πικραθούν.
Ως τότε όμως,πρέπει να τα ζητήσω ένα ακόμη συγγνώμη για όλα αυτά που δε κατάφερα να κάνω ο δειλός,ως την επόμενη στιγμή που θα την ξαναπατήσω σαν αφελής που είμαι και θα τα συμπαρασύρω σε ένα όνειρο δίχως και πάλι αίσιο τέλος...
τώρα δεν έχει πλέον καμιά ουσία και σημασία να απαγορεύω σχόλια από το μπλογκ,αφού έτσι κι αλλιώς
"Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ".
Τα αφήνω και πάλι ελεύθερα και ζητάω συγγνώμη για τη ταλαιπωρία που κάποιοι υποστήκατε εξ'αιτίας μου,αν και πιστεύω ότι πάλι θα με κάνετε να το μετανιώσω πικρά.
Κάντε ότι καταλαβαίνετε... κι ότι σας φωτίσει ο θεός...
banner
