Γράφει ο Γεράσιμος Ταυρωπός
Όπως αναμενόταν, ο υπουργός Επικρατείας αρμόδιος για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς, κ. Παναγιώτης Νικολούδης, έδωσε εντυπωσιακό «παρών» στη διαπραγμάτευση
με τους δανειστές. Μιλώντας στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, έριξε μερικές «βόμβες» πλήρεις νοημάτων, για όσους θέλουν να διαβάσουν και πίσω από τις γραμμές.
Τι είπε; Ότι σε ελέγχους που πραγματοποίησε από το 2000 και ύστερα η Αρχή για το «ξέπλυμα βρόμικου χρήματος», στην οποία προΐστατο ο ίδιος, εντοπίστηκαν 3.500 υποθέσεις φοροδιαφυγής, το υλικό των οποίων χαρακτηρίστηκε «θησαυρός». Ωστόσο, δεν αξιοποιήθηκαν επειδή το ΣΔΟΕ και γενικά ο φορο-ελεγκτικός μηχανισμός είχαν «τεχνηέντως» αποδυναμωθεί από τεχνικά μέσα και κυρίως προσωπικό.
Η φορολογητέα ύλη αυτών των 3.500 υποθέσεων ανέρχεται σε 7 δισ. ευρώ, από την οποία μπορούν άμεσα να εισπραχτούν 2,5 δισ. ευρώ. Για να επιταχυνθεί η όλη διαδικασία, η κυβέρνηση θα φέρει προς ψήφιση νομοσχέδιο που θα επιτρέπει στον ΣΔΟΕ να βεβαιώνει φόρους – δικαιοδοσία που του αφαιρέθηκε, επίσης «τεχνηέντως», από το 2013.
Ποια είναι τα «αντικείμενα» και ποιοι οι πρωταγωνιστές αυτής της φοροδιαφυγής μεγάλης κλίμακας; Ο κ. Νικολούδης είπε, επικαλούμενος την πείρα του στην Αρχή ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, ότι αφορούν τράπεζες, επιχορηγήσεις, διακίνηση καυσίμων και καπνικών προϊόντων. Και ύστερα έγινε όσο συγκεκριμένος μπορεί να γίνει σε αυτή τη φάση: πρωταγωνιστές ήταν «μια δράκα ανθρώπων, μια δράκα οικογενειών». Και συνέχισε: «Είναι αυτό που λέμε κρατικοδίαιτος καπιταλισμός. Έχουν την αντίληψη ότι το κράτος είναι φτιαγμένο μόνο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους»…
Δεν είναι, λοιπόν, η περίφημη ιδιοκτήτρια ταβέρνας ή καφετέριας στην Ύδρα ούτε ο υδραυλικός το μεγάλο πρόβλημα με τη φοροδιαφυγή, αλλά οι λεγόμενοι «ολιγάρχες» του πλούτου και η διαπλοκή τους με την πολιτική εξουσία. Και η κυβέρνηση Τσίπρα φαίνεται διατεθειμένη να «βγάλει στη σέντρα» μεγάλα ονόματα και να αποδιαρθρώσει τα σχετικά «κυκλώματα», καθώς έχει σοβαρούς λόγους γι’ αυτό:
Πρώτο, είναι η μόνη μείζων διαρθρωτική μεταρρύθμιση που μπορεί να «πουλήσει» στους δανειστές για να τους πείσει για ελάφρυνση των μνημονιακών βαρών στον τομέα των κοινωνικών δαπανών.
Δεύτερο, θεωρεί ότι από εκεί μπορούν να υπάρξουν άμεσα έσοδα, μέσα στο δημοσιονομικό έτος 2015, ώστε να αποφευχθούν άλλης μορφής μέτρα «έκτακτης εισφοράς».
Τρίτο, όπως έχουμε ήδη γράψει στο RP, αυτή η υπόθεση εμπλέκει τόσο μεγάλα ονόματα της πολιτικής και επιχειρηματικής ελίτ όσο και Γερμανούς αξιωματούχους…
Είναι γι’ αυτό το λόγο που είπαμε στην αρχή του άρθρου πως ο κ. Νικολούδης μπαίνει στη… διαπραγμάτευση. Και είναι μόνο η αρχή!
