Γράφει ο Δήμος Χλωπτσιούδης
Η ασθμαίνουσα πολιτική ελίτ αναζητεί εναγωνίως τρόπους να εξυπηρετήσει τα γραμμάτια που υπέγραψε (ας μην ξεχνάμε ούτε τις προσωπικές υπογραφές των δύο αρχηγών ούτε
ακόμα και τη συναπόφαση των βουλευτών τους). Και μπροστά στην επιθυμία τους να επαναφέρουν την Ελλάδα στα χρόνια της ΕΡΕ, μεταχειρίζονται κάθε τρόπο. Από Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου μέχρι συζήτηση για μείωση του ορίου εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας με λιγότερους από 180 βουλευτές…
Και όλα αυτά με τη βοήθεια των μίντια. Γιατί τα ΜΜΕ δεν είναι ένα ξεκομμένο τμήμα του συστήματος. Είναι φορέας των ίδιων συμφερόντων, οργανικό τμήμα του. Και τούτο όχι μόνο λόγω των παράλληλων επιχειρηματικών δράσεων των μετόχων τους, αλλά ως βασική υπηρεσία του συστήματος στο όνομα της κοινωνικής συναίνεσης.
Εδώ και χρόνια τα ΜΜΕ δεμένα (πολιτικά κι οικονομικά) στα άρματα της μέχρι πρότινος ελίτ προσπαθούσαν να εκμαιεύσουν κάποιες πληροφορίες ως διαρροές για το κυβερνητικό πρόγραμμα ή τα εσωκομματικά δρώμενα. Διαμόρφωναν το έδαφος ώστε οι πολίτες να αποδεχτούν τις κυβερνητικές επιλογές και συχνότατα οι πληροφορίες ήταν έγκυρες. Αυτή την τακτική προσπαθεί να εκμεταλλευτεί εδώ και ένα χρόνο η κυβέρνηση ώστε να κερδίσει πολύτιμο χρόνο. Μόνο που δεν διαρρέουν οι αποφάσεις, αλλά ψεύτικες υποσχέσεις ώστε να αποκοιμηθούν οι πολίτες.
Χαρακτηριστικές είναι οι διαρροές πριν τη ΔΕΘ για τη νέα οικονομική πολιτική που θα ακολουθούσε η κυβέρνηση. Όλα τα μίντια παπαγάλιζαν -άκριτα βεβαίως- τις φοροαπαλλαγές που έταζε ο Σαμαράς για να φτάσουμε τελικά να μειωθεί μόνο ο φόρος πετρελαίου κατά 30% (όταν η αύξηση ήταν 300%). Στην ίδια λογική το δωρεάν wifi για όλους έγινε δωρεάν internet και laptop για όσους έλαβαν κοινωνικό μέρισμα -από το πλεόνασμα- (τους πλέον ενδεείς δηλαδή που μόνο ανάγκη από διαδίκτυο δεν έχουν και notebook πόσο μάλλον από ipad) για να καταλήξει να είναι δωρεάν διαδίκτυο και φορητός υπολογιστής μόνο για 8 περιφέρειες μέσω ΕΣΠΑ.
Στο ίδιο πνεύμα ο ΥΠΑΙΘ εμφανιζόταν ως υπερασπιστής του σχολείου που δεν έχει προσωπικό για να ακολουθήσει την ίδια ακριβώς πολιτική και να ξεχάσει τις υποσχέσεις για ΑΣΕΠ και διορισμούς. Με τη γνώριμη τακτική των οροθετικών γυναικών που διασύρθηκαν στο πανελλήνιο οι εκπαιδευτικοί ταυτίστηκαν με παιδόφιλους και εγκληματίες συλλήβδην.
Και φυσικά οι δημοσιογράφοι δεν είναι άμοιροι ευθυνών. Εθελοδουλικά ανακοινώνουν ως βέβαιες αποφάσεις όσα λέγονται από κυβερνητικά (ανώνυμα πάντα) για να ακυρωθούν εκ των πραγμάτων αργότερα. Το κέρδος είναι στον ενδιάμεσο χρόνο. Η θεματολογία των δελτίων ειδήσεων είναι γεμάτη πια από ανούσια βίντεο του youtube, βίντεο που αρμόζουν μεν σε τηλεοπτικά μαγκαζίνο, αλλά όχι σε δελτία ειδήσεων. Αλλά ειδήσεις για την κοινωνική έκρηξη απουσιάζουν, για αυτοκτονίες, για εγκλήματα λόγω ένδειας, για την κατάσταση στα νοσοκομεία.
Χαρακτηριστική είναι η “αμάσητη” διαρροή για πιθανή Πρόεδρο της Δημοκρατίας δύο επιφανών κυριών του επιχειρηματικού κόσμου (και τηλεοπτικού). Πληροφορία που δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί αφού θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο όχι μόνο την εικόνα των επιχειρηματιών, αλλά και τα συμφέροντά τους επιβεβαιώνοντας με τον πλέον επίσημο τρόπο όσα λέμε εδώ και χρόνια για την κάθετη σχέση της οικονομικής και της πολιτικής ελίτ της χώρας.
Μεταδίδεται ως είδηση η σύλληψη ενός πορτοφολά ή η ληστεία σε βάρος μιας συνταξιούχου, αλλά αποσιωπάται ο εισαγγελικός έλεγχος για το Μιχελάκη, η τροπολογίες του Βενιζέλου για το MALL. Αυτός ήταν όμως πάντα ο ρόλος των μίντια. Η κατάντια τους είναι στην κάλυψη των σκανδάλων. ‘Άλλωστε, οι αποκαλύψεις σκανδάλων έρχονται στην επιφάνεια μόνο όταν δεν καλύπτονται πια λόγω εσωτερικών συγκρούσεων (παραδικαστικά κυκλώματα, εξοπλιστικά, siemens) ή αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής (γερμανικά υποβρύχια) σε κάποιο θέμα ή κατά λάθος (από δημοσιογράφους που προσπαθούν να λειτουργήσουν κατά τη δεοντολογία τους, Βατοπέδι, Μιχελάκης κλπ).
Στο ίδιο πνεύμα βέβαια και οι ειδήσεις περί «εξόδου από τα μνημόνια», περί «απομάκρυνσης του ΔΝΤ», για «έξοδο στις αγορές» και τόσα άλλα ευτράπελα που αφιόνιζαν με κάλπικες ελπίδες το εκλογικό σώμα. Και στο ίδιο φυσικά πνεύμα η μη παρουσία γνήσιων λαϊκών εκφραστών σε τηλεοπτικές εκπομπές πλην κομματικών συγκεκριμένων εκπροσώπων. Είναι άλλωστε γνωστό ότι πολλοί δημοσιογράφοι ή πολίτες με αυτονομία πολιτικής έκφρασης είναι εξοστρακισμένοι από τηλεοπτικά πάνελ με διάφορα προσχήματα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που αποσιωπάται οποιαδήποτε κριτική στους δύο πολιτικούς για το παρελθόν τους. Ενώ χαρακτηριστικά ο Βενιζέλος είπε στη Βουλή κατά τη συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης ότι αυτοί φταίνε για την κατάντια του κράτους (ζητώντας βέβαια αυτός να λύσει το πρόβλημα που γέννησαν οι δύο κομματικοί μονομάχοι συν συνέταιροι), κανένας δεν τον έκρινε για αυτή του την τοποθέτηση, κανείς δεν την πρόβαλε τηλεοπτικά.
Τα μίντια ουδέποτε άσκησαν κριτική στις αντιδημοκρατικές πρακτικές της κυβέρνησης. Μόνο τους αντικυβερνητικό θέμα είναι η υπέρμετρη φορολόγηση. Ένα θέμα όμως επιφανειακά θιγόμενο, αφού το θέμα δεν είναι το ύψος των φόρων, αλλά το πού πάνε. Γιατί αν τα χρήματα επέστρεφαν έμμεσα στους πολίτες (επιδόματα ανεργίας, παιδεία, δημόσια υγεία, προγράμματα απασχόλησης), τότε οι αντιδράσεις θα ήταν βεβαίως διαφορετικές. Κρίνουν την κυβέρνηση για την οικονομική της πολιτική με όρους νεοφιλελευθερισμού, αλλά όχι τη διασύνδεσή της με οικονομικά συμφέροντα (ακόμα κι επιχειρηματικών αντιπάλων).
Κατεβάστε ελεύθερα το πολιτικό δοκίμιο “η μεσαία τάξη στην αγχόνη της κρίσης” του Δήμου Χλωπτσιούδη από εδώ ή διαβάστε το online.
http://justiceforgreece.wordpress.com
