Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Τα χειρότερα που δεν βλέπουμε και δεν φανταζόμαστε

Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον αποστολέα του μηνύματος.... ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ
01/10/2014
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Η εμπειρία – αλλά και η λογική – δείχνει πως είναι αδύνατον (και επομένως ψέμα) να υποθέτει κανείς πως αν η Ελλάδα αποφάσιζε μονομερώς να καταργήσει τα μνημόνια και τους εφαρμοστικούς τους νόμους, οι εταίροι μας θα συνέχιζαν να εκταμιεύουν χρήματα προς τη χώρα μας με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο.

Αυτό το καταλαβαίνουν ακόμη και τα μικρά παιδιά.

Ακόμη και αν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας «μαγεύονταν» με κάποιο τρόπο από τους φρέσκους συνομιλητές τους, δεν θα τολμούσαν να συνεχίσουν τη βοήθειά τους, διότι, όπως έχουμε ξαναπεί, έχουν κι’ αυτοί λαούς στους οποίους λογοδοτούν, υπάρχουν κι’ εκεί κοινοβούλια (και μάλιστα με ενισχυμένη τη δύναμη των ευρωσκεπτικιστών), διεξάγονται και εκεί εκλογές.

Κατόπιν τούτου, θεωρείται βέβαιο πως από τη χώρα μας θα
έλειπαν χρήματα που ήδη εκταμιεύονται ή πρόκειται να εκταμιευτούν, με αιχμή του δόρατος το ΕΣΠΑ της περιόδου 2014-2020.

Έτσι, χωρίς αμφιβολία, θα χάναμε τα 240 εκ. ευρώ για τη χρηματοδότηση του προγράμματος «Νέων Αγροτών» που έχουν προβλεφθεί στο καινούργιο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης 2014- 2020.

Και αν η ρήξη είχε ήδη έλθει, τότε οι  11.116 παραγωγοί έως 40 ετών, οι οποίοι θα λάβουν ενισχύσεις ύψους 194.329.500 ευρώ για μια πενταετία, από την προγραμματική περίοδο 2007-2013.

Όπως έχει ανακοινωθεί από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, στο πρόγραμμα εντάσσονται για πρώτη φορά πλήρως ως δικαιούχοι και 3.224 επιλαχόντες, ενώ η πληρωμή των δικαιούχων θα γίνει σε τρεις δόσεις: Το 70% του πριμ πρώτης εγκατάστασης, ύψους 136 εκ. ευρώ, θα επιχειρηθεί να αποδοθεί μέσα στο 2014 και οι δύο επόμενες δόσεις (15% η κάθε μια) θα καταβληθούν εντός πενταετίας.

Ούτε, βέβαια, είναι σίγουρο ότι χωρίς χρηματοδότηση της χώρας θα ήταν σε θέση να καταβάλει ο ΕΛΓΑ κρατικές οικονομικές ενισχύσεις ύψους 750.078 ευρώ σε 539 παραγωγούς, για προγράμματα Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων (ΠΣΕΑ), όπως έγινε μέσα στον Σεπτέμβριο.

Ούτε θα ενισχύονταν 320 παραγωγοί από τους νομούς Πέλλας και Φλώρινας που εντάχθηκαν στο πρόγραμμα «Ολοκληρωμένης Διαχείρισης Ζαχαρότευτλων», με το ποσό του 1.281.592 ευρώ αν εφαρμόσουν το πρόγραμμα για δυο ή τρία χρόνια και με 2.289.294 ευρώ για πενταετή εφαρμογή.

Ούτε θα δίνονταν 4,26 εκ. ευρώ για στήριξη της Μελισσοκομίας το 2014 με την μορφή των πρόσθετων κονδυλίων και με σκοπό την ενίσχυση του εισοδήματος των παραγωγών, μέσα από το πρόγραμμα για τη βελτίωση και παραγωγή προϊόντων μελισσοκομίας για τα έτη 2014-2016.

Ούτε, βέβαια, θα υπογράφονταν συμβάσεις δανειοδότησης υ΄ψους 815 εκ ευρώ με την ΕΤΕΠ.
Ούτε θα είχε στη διάθεσή του το ποσό των 3 δις ευρώ για ίδρυση νέων επιχειρήσεων ή εκσυγχρονισμό και βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ήδη υφισταμένων ο ΕΦΕΠΑΕ, ο Ενδιάμεσος Φορέας του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα και Επιχειρηματικότητα».
Ούτε θα είχε τη δυνατότητα η Ελλάδα να περιληφθεί στον κατάλογο των πρώτων 155 μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ), από 21 χώρες της ΕΕ, που θα λάβουν επιχορήγηση από τον νέο μηχανισμό της Ένωσης για τις ΜΜΕ, το οποίο διαθέτει προϋπολογισμό 3 δις ευρώ.
Η κάθε μια από αυτές τις επιχειρήσεις θα λάβουν 50.000 ευρώ για να χρηματοδοτήσουν μελέτες σκοπιμότητας για τα σχέδιά τους.
Δυστυχώς, ωστόσο, η ευκαιρία δεν στάθηκε δυνατόν να αξιοποιήσει τις ευκαιρίες που προσφέρει το πρόγραμμα «Ορίζοντας 2020», αφού καμιά ελληνική επιχείρηση δεν επελέγη.
Ούτε θα βρίσκαμε χρήματα για τις Στέγες Υποστηριζόμενης Διαβίωσης Ατόμων με Αναπηρία, ούτε θα βρίσκονταν από τον ΟΑΕΔ χρήματα για τον κοινωνικό τουρισμό 150.000 ατόμων, ούτε θα υπήρχε το χρηματοδοτούμενο από το ΕΣΠΑ πρόγραμμα που εξασφαλίζει για τους επόμενους έξι μήνες σε ανέργους και ανασφάλιστους τη δυνατότητα να κάνουν δωρεάν προληπτικές ιατρικές εξετάσεις σε επιλεγμένα δημόσια νοσοκομεία.
Ούτε θα υπήρχε η δυνατότητα άμεσης χρηματοδότησης του ΕΤΕΑΝ, με ποσό  100 εκ. ευρώ, για την πλήρη αποπληρωμή όλων των δικαιούχων (περίπου 10.000 νοικοκυριών τα οποία με την σειρά τους, θα εξοφλήσουν περίπου 30.000 επαγγελματίες), από το  Πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον».

Ούτε θα είχαμε τα 200 εκ. ευρώ για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τα 5,5 εκ. ευρώ για το στεγαστικό φοιτητικό επίδομα, τα 30 εκ. ευρώ με τα οποία ενισχύθηκαν οι δήμοι από τα τέλη διαφήμισης, το τέλος Ακίνητης Περιουσίας και τον φόρο ζύθου, τα 120 περίπου εκ ευρώ που έλαβαν οι δήμοι για την καταβολή των προνοιακών επιδομάτων για τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο 2014, τα 5,6 εκ ευρώ που κατευθύνθηκε στις περιφέρειες για το διατροφικό επίδομα σε νεφροπαθείς, μεταμοσχευμένους νεφροπαθείς, μεταμοσχευμένους καρδιάς, ήπατος, πνευμόνων και μυελού των οστών, για τον Αύγουστο του 2014.

Τα χρειαζόμαστε όλα αυτά; Προφανώς τα χρειαζόμαστε, αυτά κι’ άλλα τόσα.

Υπάρχει περίπτωση να πέσουν από τον ουρανό; Προφανώς όχι.

Οπότε, μάλλον υπάρχουν και χειρότερα…