Απόσπασμα από το βιβλίο του Γιάννη Σιάτρα “Οι ζημιές μας, κέρδη τους – Η λεηλασία της Ελλάδας” (εκδόσεις EuroCapital, Αθήνα Νοέμβριος 2013, σελίδες 200-208).
Στο τμήμα που δημοσιεύουμε, παρουσιάζεται ο ρόλος και η ασυνέπεια του κ. Λουκά
Παπαδήμου (πρωθυπουργός της Ελλάδας από 11 Νοεμβρίου 2011 έως 16 Μαΐου 2012), ο οποίος μόλις 15 μέρες πριν αναλάβει την Πρωθυπουργία, με άρθρο του στους Financial Times και στο ΒΗΜΑ, ανέλυε το γιατί ένα “κούρεμα” του χρέους θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα, την οικονομία της και τα ασφαλιστικά της ταμεία. Στη συνέχεια, ανέλαβε το αξίωμα του Πρωθυπουργού, με κύριο έργο την προώθηση και την υλοποίηση του “κουρέματος”.
Παρουσιάζονται επίσης και οι απόψεις του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, όπως ο ίδιος τις ανέλυσε σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό Real Fm, για το “κούρεμα”, αλλά και την επιμονή του να συμμετάσχουν σ’ αυτό και τα ασφαλιστικά Ταμεία. Οι (κομματικές) διοικήσεις ορισμένων Ταμείων υποχώρησαν στις απειλές του και δέχθηκαν το “κούρεμα” των αποθεματικών τους, καταδικάζοντας το ελληνικό ασφαλιστικό σύστημα. Όσα Ταμεία επέμειναν στην άρνηση, λίγες μέρες μετά διαπίστωσαν ότι τα κεφάλαια που, αναγκαστικά από την ισχύουσα νομοθεσία, είχαν κατατεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδας, χρησιμοποιήθηκαν χωρίς κάποια ενημέρωση ή έγκριση των διοικήσεών τους, για την αγορά ομολόγων (ακόμη άγνωστο από ποιούς πωλητές και σε ποιές τιμές) ομολόγων, τα οποία την επόμενη μέρα “κουρεύτηκαν” κατά 53,5%, με απώλειες οι οποίες έφθασαν στα … δισεκατομμύρια ευρώ!
Με τις πράξεις τους, οι κ.κ. Παπαδήμος και Βενιζέλος ζημείωσαν πολλαπλά τη χώρα. Ούτε το δημόσιο χρέος μειώθηκε (σήμερα, παρά τις περικοπές, την άγρια φορολόγηση και όλες τις θυσίες της κοινωνίας, εξακολουθεί να είναι υψηλότερο απ’ ότι ήταν όταν ξεκίνησε η κρίση το Μάιο οτυ 2010), οι τράπεζες χρεοκόπησαν και χρειάστηκαν δεκάδες δισεκατομμύρια για την ανακεφαλαιοποίησή της, ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία δε μπορούν να δώσουν συντάξεις και αναγκάζονται σε καθυστερήσεις και σε συνεχείς περικοπές.
Απεναντίας, οι πράξεις των δύο αυτών πολιτικών ωφέλησαν τις ευρωπαϊκές -κυρίως- τράπεζες οι οποίες ήταν οι κάτοχοι της πλειοψηφίας των ελληνικών ομολόγων. Όταν ξεκίνησε η ελληνική κρίση (αρχές του 2010), το χρέος έφθανε στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ. Απ’ αυτά, περίπου το 80% βρίσκονταν υπό μορφή ομολόγων στα χαρτοφυλάκια ξένων -κυρίως ευρωπαϊκών- τραπεζών. Με την καθυστέρηση του “κουρέματος” των ελληνικών ομολόγων κατά δύο περίπου χρόνια (έως το Μάρτιο του 2012), έγιναν τα εξής:
Απεναντίας, οι πράξεις των δύο αυτών πολιτικών ωφέλησαν τις ευρωπαϊκές -κυρίως- τράπεζες οι οποίες ήταν οι κάτοχοι της πλειοψηφίας των ελληνικών ομολόγων. Όταν ξεκίνησε η ελληνική κρίση (αρχές του 2010), το χρέος έφθανε στα 300 δισεκατομμύρια ευρώ. Απ’ αυτά, περίπου το 80% βρίσκονταν υπό μορφή ομολόγων στα χαρτοφυλάκια ξένων -κυρίως ευρωπαϊκών- τραπεζών. Με την καθυστέρηση του “κουρέματος” των ελληνικών ομολόγων κατά δύο περίπου χρόνια (έως το Μάρτιο του 2012), έγιναν τα εξής:
α) Το σύνολο των κεφαλαίων που δανείστηκε η χώρα από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, χρησιμοποιήθηκε για την αποπληρωμή των ομολόγων που έληξαν στη διετία 2010-2012. Βεβαίως, τα ομόλογα αυτά δεν κουρεύτηκαν, όπως δεν κουρεύτηκε και το χρέος προς τις κυβερνήσεις, το οποίο σήμερα αποτελεί τη “θηλιά” στη χώρα και ωθεί την κοινωνία της στην ανέχεια.
β) Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αγόρασε από τις ευρωπαϊκές τράπεζες ομόλογα ονομαστικής αξίας 75 δισεκατομμυρίων ευρώ, με μία μέση τιμή στο 70% της αξίας τους. Τα ομόλογα αυτά -με βάση ειδικό νόμο που ψηφίστηκε στις 23/2/2012- δεν κουρεύτηκαν. Σήμερα η χώρα τα εξοφλεί στο …100% της αξίας τους (από αυτά τα ομόλογα προκύπτουν και τα χρηματοδοτικά κενά).
γ) Οι ελληνικές τράπεζες κατά το 2009 είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους ελληνικά ομόλογα ύψους 14 δισ. Ευρώ. Στα τέλη του 2011, είχαν αυξήσει τη θέση τους στα …48 δισεκατομμύρια. Τα ομόλογα αυτά αγοράστηκαν από τις ευρωπαϊκές τράπεζες. Στη συνέχεια κουρεύτηκαν τον Μάρτιο του 2012 και το Δεκέμβριο του 2012. Οι συνολικές απώλειες έφθασαν στο 92% της αξίας τους. Έτσι, οι ελληνικές τράπεζες χρεοκόπησαν και απαιτήθηκε ποσό γύρω στα 40 δισεκ. ευρώ (ποσό που προστέθηκε στο δημόσιο χρέος) για την ανακεφαλαιοποίησή τους, χωρίς ωστόσο η περιπέτεια αυτή να έχει ακόμη τελειώσει.
Ας δούμε όμως τί αναφέρει το βιβλίο “Οι ζημιές μας, κέρδη τους – Η λεηλασία της Ελλάδος” για το ζήτημα αυτό και πώς, το Μάρτιο του 2012, ο κ. Βενιζέλος, ανοήτως …καμάρωνε για τα κατορθώματά του, ωσάν να μην καταλάβαινε σε τί περιπέτειες έβαζε τη χώρα μας.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ
