Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

Σταύρος Ξαρχάκος. Ένας άξιος ... "γιος" μιας μεγάλης... "Μάνας"!

Καθήλωσε το κοινό της Βέροιας στο Θέατρο Άλσους
Γράφει ο Κωστής Χαλάτσης
Είναι ίσως λίγα ή αδύναμα τα λόγια, ώστε να περιγράψουν και να αξιολογήσουν «άρρητα» μουσικά δρώμενα, σχεδόν ...γεγονότα θα μπορούσαμε να τα χαρακτηρίσουμε, όπως αυτά
που ζήσαμε, (όχι απλώς είδαμε κι ακούσαμε) στη χθεσινή (28-07-14) οπτικο-ακουστική πανδαισία που χάρισε στο κοινό της Βέροιας ο παγκοσμίου βεληνεκούς, δεξιοτέχνης Συνθέτης και Μαέστρος Σταύρος Ξαρχάκος, στη συναυλία που έλαβε χώρα στο Θέατρο Άλσους «Μελίνα Μερκούρη», στο πλαίσιο του καλοκαιρινού κύκλου συναυλιών με τίτλο «Μάνα μου Ελλάς».
2014-07-29-Politismos-Xarhakos3Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ
Μια διαχρονική «παρέλαση» ήχων και εικόνων, καθηλωτικής αίσθησης , υψηλής αισθητικής, δοσμένης με την απόλυτη ενορχηστρωτική, ερμηνευτική και εκτελεστική δεξιοτεχνία του Ξαρχάκου και των εφάμιλλης αξίας συνεργατών του, σε μια άρρηκτη ταύτιση της ιστορίας του Έλληνα δημιουργού με την Ιστορία της Ελλάδας.
Μια παράσταση που λειτούργησε ως... αναπαράσταση ζωής, ξεκλειδώνοντας τους ήχους, οπτικοποιώντας συνειρμούς, μέσα από τα δεκάδες αντιπροσωπευτικά, πασίγνωστα στο σύνολό τους, τραγούδια της μισού και πλέον αιώνα, πορείας του Συνθέτη, από τις πιο χαρακτηριστικές του αναφορές στον ελληνικό κινηματογράφο, το θέατρο, την τηλεόραση και τη δισκογραφία.2014-07-29-Politismos-Xarhakos2
Με τα ... «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα», ο Ξαρχάκος άνοιξε το πρόγραμμα, ανοίγοντας και ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στο «Βιβλίο Ασθενείας» της νέο-ελληνικής ιστορικής πραγματικότητας, όπως αυτό αποτυπώθηκε μοναδικά στην ταινία «Ρεμπέτικο» του Κώστα Φέρρη, για να ρίξει την «αυλαία» της βραδιάς, με την επιτακτική επιμονή του κοινού για παράταση στο τέλος, με το γνωστό και πολυαγαπημένο «Δίχτυ» από την ίδια κινηματογραφική παραγωγή.2014-07-29-Politismos-Xarhakos1
Καλλιτέχνες και κοινό διήνυσαν σπουδαία μουσικά χιλιόμετρα δεκαετιών του 21ου αιώνα, μέσα σε μια δίωρη περιεκτική αλλά και χορταστική διαδρομή, σ' έναν «χάρτη» αποκαλυπτικής συμπόρευσης της Τέχνης με την Ιστορία, του Πολιτισμού με την Πολιτική, ενώ η επιλογή των τραγουδιών ξεδίπλωνε παράλληλα, ένα ευρύ φάσμα εναλλασσόμενων συναισθημάτων, στον απόηχο της ήττας και της νίκης, της πτώσης και της ανέγερσης, της φτώχιας, της αρχοντιάς και του φιλότιμου, της χαρμολύπης ενός ολόκληρου λαού, στοιχείων - υποστατικών ιδιωμάτων, που συνέχουν την εθνική μας ταυτότητα και βρίσκουν ιδανικό κέντρο αναφοράς, στο πολυποίκιλο έργο του Σταύρου Ξαρχάκου.
Ο «ΜΑΓΟΣ» ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΗΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΟΗΜΑΤΩΝ
Η ενορχηστρωτική ευφυΐα του Ξαρχάκου και η υπέρ θεαματική διεύθυνση της 11μελούς ορχήστρας των Δρογκάρη Βασίλη στο ακορντεόν, Ζάκκα Ηρακλή στο μπουζούκι – μαντολίνο, Κακουλίδου Σοφίας στα κρουστά, Καλαντζή Δημήτρη στα πιάνο- keyboards, Μέρμηγκα Χάρη στο κοντραμπάσο, Νεοφυτίδη Νεοκλή στο πιάνο και την ερμηνεία, Ορφανού Νίκου στα πνευστά, Σαμπαζιώτη Νίκου στην κιθάρα, Σιάμπου Δημήτρη στις κιθάρες (κλασική – ηλεκτρική), Σιδερίδη Διαμαντή στο μπουζούκι, το μπαγλαμά και το τζουρά, καθώς και του Χατζή Γιάννη στα ντραμς, καθήλωσε σαγηνευτικά από την πρώτη στιγμή το κοινό.


Διαβάστε τη συνέχεια εδώ