Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

Τυχαίο γεγονός η υπόθεση Ρανιέρι ή κάτι ελληνικό και πολύ, μα πάρα πολύ, παλιό;

Του Πέτρου Δίπλα.
Δεν είμαι φαν του αθλήματος και όταν την περασμένη εβδομάδα είπα την άποψή μου σε δυνατούς γνώστες του ελληνικού ποδοσφαίρου, με αποπήραν τονίζοντάς μου «ότι δεν είναι έτσι».

«Ότι μπορεί να φαίνεται έτσι αλλά δεν είναι…, ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει σχέση με το αγγλικό….., ότι η Λέστερ παρά το γεγονός ότι κινδύνεψε να υποβιβαστεί πριν δυο χρόνια, είχε δείξει τις τεράστιες δυνατότητές της και άρα η επιτυχία δεν οφείλεται στον Ρανιέρι…..,» κλπ, κλπ, κλπ.
Εμένα όμως μου φαίνεται ως ακόμα ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει την θεωρία της ύπαρξης μαύρης τρύπαςπολύ κοντά στον πλανήτη μας και συγκεκριμένα πάνω στη Γη στις συντεταγμένες 37,97 πλάτος και 23,73 μήκος,ακριβώς στο κέντρο της Ελλάδας !
Γιατί πως αλλιώς να εξηγηθεί η περίπτωση του Ιταλού προπονητή που, ενάμιση χρόνο πριν, εξεδιώχθη από τη χώρα μας κακήν – κακώς, ως άσχετος και απαράδεκτος περί των ποδοσφαιρικών και ο οποίος μόλις ενάμιση χρόνο μετά, έχοντας αναλάβει μία μικρή ομάδα του αγγλικού πρωταθλήματος, την Λέστερ, -κάτι σαν τον δικό μας Λεβαδειακό– κατόρθωσε να κατακτήσει το Αγγλικό πρωτάθλημα !
Για να καταλάβετε τι πέτυχε, αρκεί να σκεφτείτε ότι τα διεθνή στοιχηματάδικα έπαιζαν την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τη Λέστερ 5000 προς 1. Δηλαδή όποιος στοιχημάτιζε ένα ευρώ θα κέρδιζε πέντε χιλιάδες ευρώ και όποιος στοιχημάτιζε χίλια ευρώ θα κέρδιζε πέντε εκατομμύρια ευρώ ! Ίδια απόδοση δίνει μόνο εάν στοιχηματίσετε ότι η ημέρα των Χριστουγέννων θα είναι η πιο ζεστή μέρα του χρόνου !!
Άρα το μόνο σίγουρο είναι ότι ο άνθρωπος αυτός που εμείς διώξαμε ως άχρηστο, μόνο άσχετος με το ποδόσφαιρο δεν είναι.
Και το τόνισε και ο ίδιος μιλώντας για την επιτυχία του, γιατί φαίνεται ότι του ανθρώπου του είχε στοιχίσει πολύ η εκδίωξή του από την Ελλάδα ως αποτυχημένου.
«Είμαι ο ίδιος άνθρωπος που απολύθηκε από την Ελλάδα πριν ενάμιση χρόνο. Είμαι αυτός που ήμουνα και στην Ελλάδα, δεν έχω αλλάξει. Το μόνο που μπορεί να κάνω είναι να το αφιερώσω σε όσους με πίστεψαν».
Και δυστυχώς για μας όχι μόνο δεν τον πιστέψαμε αλλά τον προγκήξαμε κιόλας.
Όπως δεν θεωρήσαμε τον διάσημο διεθνώς φυσικό Νανόπουλο άξιο για να γίνει καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και τον οποίο – ευτυχώς – ‘άρπαξε’ η Ακαδημία Αθηνών γιατί διαφορετικά σήμερα θα ήταν βέβαια ακαδημαϊκός αλλά σε άλλη χώρα.
Όπως διώχνουμε τους πιο ανταγωνιστικούς Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι διαπρέπουν στο εξωτερικό και οι οποίοι καταστρέφονται μόλις αποφασίσουν να επενδύσουν στην πατρίδα τους.
Όπως δεν έχουμε πιστέψει πληθώρα άξιων ανθρώπων οι οποίοι είτε εξαναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό – οι τυχεροί – είτε παρέμειναν στη χώρα και μαράθηκαν.
Κάποτε θα πρέπει να βρεθεί η εξήγηση της ύπαρξης της Ελληνικής Μαύρης Τρύπας και της ιδιαίτερης προτίμησής της στο ρούφηγμα οποιουδήποτε αξίζει. Είτε αυτός είναι ντόπιος, είτε ξένος. Αρκεί μόνο να αξίζει.
Και μη νομίζετε ότι η Ελληνική Μαύρη Τρύπα είναι δημιούργημα των μεταοθωμανικών χρόνων. Υπήρχε από το απώτερο παρελθόν ενώ ήταν ιδιαιτέρως δραστήρια στους ιστορικούς και μάλιστα στους κλασσικούς χρόνους.
Απόδειξη τι επεφύλαξε για το τέλος όλων των άξιων Ελλήνων. Ο κατάλογος για το πως και που πέθαναν οι μεγάλοι Έλληνες είναι ιδιαίτερα ενδεικτικός της δύναμής της.
Πυθαγόρας το 500 π.Χ. στην εξορία από πείνα. Μιλτιάδης το 489 π.Χ. στην φυλακή. Αριστείδης το 468 π.Χ στην εξορία από πείνα. Θεμιστοκλής το 461 π.Χ. στην εξορία. Αισχύλος το 456 π.Χ. στην εξορία. Περικλής το 429 π.Χ. Παραιτήθηκε κατηγορούμενος. Φειδίας το 429 π.Χ. στην φυλακή. Αναξαγόρας το 428 π.Χ. στην εξορία. Ηρόδοτος το 429 π.Χ. στην εξορία. Ικτίνος το 420 π.Χ. στην εξορία. Σοφοκλής το 406 π.Χ. στην εξορία, από πείνα. Ευριπίδηςτο 406 π.Χ. στην εξορία. Αλκιβιάδης το 404 π.Χ. στην εξορία. Σωκράτης το 399 π.Χ. Ήπιε το κώνειο. Θουκυδίδης το 396 π.Χ. στην εξορία. Αριστοφάνης το 385 π.Χ. στην εξορία, από πείνα. Πλάτων το 347 π.Χ. στην εξορία.Ισοκράτης το 338 π.Χ. στην εξορία. Δημοσθένης 322 π.Χ. Ήπιε δηλητήριο.
Θα μου πείτε όμως ότι αυτοί διέπρεψαν στην Ελλάδα έστω και εάν στο τέλος τους κατέστρεψε η ίδια η πατρίδα τους. Βεβαίως, αλλά εκείνη την εποχή και το σημερινό “εξωτερικό” ήταν στην Ελλάδα.

http://www.ert.gr/t