επίσημος φορέας δεν είχε ανταποκριθεί. Ο φόβος του πολιτικού κόστους καθηλώνει τη συνείδηση, για τους υπεύθυνους φορείς το αίσθημα κοινωνικής ευθύνης φαντάζει πολυτέλεια στις μέρες μας και στα μέρη μας.
Σήμερα αντιμετωπίζουμε το κλείσιμο των συνόρων. Παρακολουθώντας παθητικά το πρόβλημα να μεγαλώνει και να γίνεται δυσκολότερη η διαχείρισή του δεν βοηθούμε κανέναν – ούτε τον εαυτό μας.
Πιστεύουμε, ότι είναι υποχρέωση όποιου αισθάνεται ότι το θέμα αυτό τον αφορά, να προχωρήσουμε ένα βήμα παρακάτω.
Πιστεύουμε, ότι έχουμε υποχρέωση να βοηθήσουμε, όσο μπορούμε, τους ξεριζωμένους ανθρώπους που βρέθηκαν ικέτες στην πόρτα μας. Τα πεινασμένα, ξυπόλυτα, άρρωστα παιδιά, οι απελπισμένοι γονείς, οι ανήμποροι ηλικιωμένοι άνθρωποι δεν μπορεί να περνούν μέρες και νύχτες μέσα στο χειμώνα, με βροχές και κρύο, εγκαταλελειμμένοι από όλους στα λασπωμένα χωράφια, δίπλα στην πόλη μας ή λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα και εμείς να συνεχίζουμε σαν να μην συμβαίνει αυτό το δράμα δίπλα μας.
Έχουμε κάποια ευθύνη. Όποτε κληθήκαμε, απευθυνθήκαμε στους συμπολίτες μας να βοηθήσουν, προσφέροντας τρόφιμα, φάρμακα, είδη προσωπικής υγιεινής. Η ανταπόκρισή τους ήταν άμεση και συγκινητική. Την ίδια εικόνα παρακολουθούμε και στις άλλες περιοχές της πατρίδας μας. Η ανθρωπιά και η αλληλεγγύη παραμένουν ζωντανά στοιχεία του πολιτισμού μας, όσο κι αν η κρίση, η ανασφάλεια, ο φόβος, ξυπνούν τα ενστικτώδη αντανακλαστικά του ατομισμού και της επιθετικότητας και θέτουν σε δοκιμασία την ανθρωπιά μας, τη συνείδηση, την διαθεσιμότητά μας να σηκώσουμε ένα μικρό μέρος από το δυσβάσταχτο βάρος του διπλανού μας, για να παραμείνουμε άνθρωποι.
Θεωρούμε, ότι σήμερα οφείλουμε ως κοινωνία να πάμε ένα βήμα πιο πέρα. Το να σπρώχνουμε αυτούς τους κατατρεγμένους στην αυλή του γείτονα είναι άρνηση να συμμετέχουμε στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Να ανοίξουμε τη συζήτηση για τη δυνατότητα να φιλοξενήσουμε στην περιοχή μας έναν αριθμό προσφύγων, σε χώρο κατάλληλο, με τις απαιτούμενες προδιαγραφές, για να προσφέρουμε σ’ αυτά τα ανυπεράσπιστα θύματα των ξένων επεμβάσεων, του πολέμου και της μισαλλοδοξίας, τη στοιχειώδη αξιοπρεπή περίθαλψη που έχουν ανάγκη για όσο καιρό βρίσκονται δίπλα μας. Η Ομάδα μας είναι πρόθυμη να προσφέρει όλες τις δυνάμεις της για το σκοπό αυτό και θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε.
Για να γίνει αυτό, τόσο από εμάς όσο και από οποιονδήποτε άλλο που θέλει να συμμετέχει, θα πρέπει οι υπεύθυνοι θεσμικοί και διοικητικοί φορείς να αναλάβουν τη δική τους ευθύνη, να κινηθούν πρακτικά προς αυτή την κατεύθυνση και να εξασφαλίσουν εγκαίρως τις απαραίτητες προϋποθέσεις.
Στην Ομάδα μας έχει ήδη ανοίξει η συζήτηση για το ενδεχόμενο να φιλοξενήσουμε στον Καπνικό Σταθμό ένα μικρό αριθμό προσφύγων, σε συνεννόηση με τους υπεύθυνους φορείς και με τις αναγκαίες προϋποθέσεις, ως μια συμβολική πράξη ευθύνης απέναντι σ’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα.
Ο ΤΟΠΟΣ ΜΟΥ - Εθελοντική Ομάδα Δράσης Ν. Πιερίας (ΕΟΔνΠ)
Φλέμινγκ 8 (Καπνικός Σταθμός)
Κατερίνη 601 00
Τηλ. 23510 39000 Δευτ., Τετ. και Παρ. από 18:00 - 21:00 / κινητό 6981 66 51 58 (WhatsUp)
info@otoposmou.com - www.otoposmou.gr
