Με βούλευμα του συμβουλίου Εφετών αποφυλακίζεται με περιοριστικούς όρους ο δολοφόνος του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα, ο χρυσαυγίτης Γιώργος Ρουπακιάς.
Η αποφυλάκιση του Ρουπακιά, σύμφωνα με το δικαστήριο, γίνεται λόγω παρέλευσης του ανώτατου επιτρεπτού ορίου προσωρινής κράτησης (18 μήνες για τη δολοφονία του Π. Φύσσα και 12 μήνες για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση). Το ανώτατο όριο προφυλάκισης και για τα δύο αδικήματα, που είναι οι 30 μήνες, συμπληρώνεται μέσα στον Μάρτιο (στις 18/3).
Ο δολοφόνος του Π. Φύσσα δεν θα είναι στη φυλακή από τα μέσα Μαρτίου και θα μεταβαίνει στο δικαστήριο από το σπίτι του. Μετά την αποφυλάκιση και του Ρουπακιά κανένας από τους Χρυσαυγίτες δεν κρατείται πλέον στη φυλακή για τη δολοφονία του Π. Φύσσα και δεκάδες άλλες επιθέσεις. Πλέον όλα τα πρωτοπαλίκαρα και στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής θα είναι ελεύθερα να συνεχίσουν το φασιστικό τους έργο.
Από την άλλη, η βιομηχανία κατασκευής ενόχων, που έχει στηθεί από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και σημαντικό τμήμα της αστικής «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» ενάντια στο εργατικό κίνημα, καλά κρατεί. Απέναντι σε διαδηλωτές, αγωνιστές και εργαζόμενους, άνεργους, φτωχά λαϊκά στρώματα, εδώ και πολλά χρόνια, με διαδικασίες εξπρές, τα δικαστήρια δεν είναι καθόλου «επιεική» και «αμερόληπτα». Φυλακίζουν διαδηλωτές αφού τους έχουν ξυλοφορτώσει, κηρύσσουν παράνομες δεκάδες απεργίες, προφυλακίζουν αγωνιστές (όπως στην περίπτωση του Σακκά για πάνω από 2,5 χρόνια με την κατηγορία του «επικίνδυνου»), απαγγέλλουν κατηγορία για 22 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για ένα εισιτήριο σε άνεργο. Επιπλέον, με τις ευλογίες της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων στήνονται παντού φράχτες και στρατόπεδα συγκέντρωσης, για να φυλακίσουν τους μετανάστες–πρόσφυγες που παλεύουν να γλιτώσουν απ’ την φρίκη του πολέμου ή αναζητούν μια καλύτερη ζωή στην Ευρώπη. Αυτοί είναι «παράνομοι», «ανεπιθύμητοι» και χωρίς δικαιώματα, τους λεηλατούνται με νόμο και τα λιγοστά υπάρχοντά τους –την ίδια στιγμή η αστική «ανεξάρτητη δικαιοσύνη» δεν… πρόλαβε να καταδικάσει τον δολοφόνο Ρουπακιά.
Η αποφυλάκιση του Ρουπακιά πρέπει να σημάνει συναγερμό. Οι χρυσαυγίτες αποτελούν θανάσιμο κίνδυνο για το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα. Επιχειρούν να σπρώξουν το πολιτικό σύστημα και το αστικό κράτος σε ένα πιο αυταρχικό και αντιδραστικό καθεστώς, σε μια βαθιά αντιδημοκρατική αναδίπλωση, που θα βάλει στο «γύψο» τα δικαιώματα και τους αγώνες. Θα προσπαθήσουν να ξαναστήσουν τα «τάγματα εφόδου» τους ενάντια στο εργατικό κίνημα, τις οργανώσεις και τους αγωνιστές του, τους μετανάστες, δίπλα στις ορδές των ΜΑΤ–ΔΙΑΣ. Ο χρυσαυγίτικος φασισμός είναι άλλωστε συνδεδεμένος και τρέφεται από τον μνημονιακό φασισμό των «Μένουμε Ευρώπη», των σύγχρονων μαυραγοριτών που κερδίζουν μέσα στην κρίση από τη λαϊκή δυστυχία, του «μονόδρομου δηλαδή των μνημονίων, του Ευρώ και της Ε.Ε., της Ευρώπης-φρούριο, της πλήρης επαναφοράς του κράτους έκτακτης ανάγκης κ.ά. Και βέβαια του σάπιου πολιτικού προσωπικού που τα υπηρετεί, των νέων και παλιών μνημονιακών (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι κ.λπ.)
Ο φασισμός δεν μπορεί να νικηθεί και να ξεριζωθεί μέσω της νομικής οδού, των αστικών θεσμών της «δημοκρατίας» (ειδικά με τον μνημονιακό εξευτελισμό της!) και της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης. Η καταδίκη και φυλάκιση των χρυσαυγιτών δολοφόνων του Π. Φύσσα και μεταναστών είναι απαραίτητη και πρέπει να παλέψουμε για να επιβληθεί. Αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται ένα ταξικό εργατικό μέτωπο που θα αποκρούει, θα αντιμετωπίζει πολιτικά και πρακτικά τις φασιστικές ιδέες και πρακτικές, θα υπερασπίζεται στην πράξη τους αγωνιστές και τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Οι φασίστες πρέπει να τσακίζονται μαζί με τα μνημόνια και το κράτος έκτακτης ανάγκης.
