Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Όλοι οι λογικοί άνθρωποι σ’ αυτήν την χώρα γνωρίζουν πως η δραματική επιδείνωση όλων των στοιχείων της οικονομίας – ουσιαστικά η απόλυτη διάλυσή της – καθιστούσε πλέον επιτακτική την ανάγκη ενός νέου δανείου. Και επομένως, ενός τρίτου μνημονίου και ενός ακόμη προγράμματος – με προαπαιτούμενα, επιτήρηση, αξιολόγηση κλπ.
Βρεθήκαμε δηλαδή ξαφνικά στην ανάγκη να χρειαστούμε – και τελικά να λάβουμε – ένα θηριώδες δάνειο 86 δις ευρώ – εκ των οποίων τα 25 δις θα κατευθυνθούν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που ήταν ανακεφαλαιοποιημένες πριν η λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ καταστρέψει εντελώς και το τραπεζικό σύστημα
(Παλιότερα, βέβαια, όταν παίρναμε δάνεια ή όταν ανακεφαλαιοποιούσαμε τις τράπεζες, οι Συριζέοι διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για τον «παραλογισμό να παίρνουμε δάνεια για να πληρώνουμε δάνεια» - άρα όλοι μαζί πρόκριναν τη λύση της στάσης πληρωμών και της άτακτης χρεοκοπία – και για το γεγονός ότι φορτώνονταν με δάνεια οι Έλληνες για να δίνουν τα λεφτά στους τραπεζίτες.
Σήμερα, όταν τους ρωτάς, λένε πως θα δοθούν τα χρήματα στις τράπεζες, όχι όμως για να ενισχυθούν οι τραπεζίτες, αλλά για την… λαϊκή αποταμίευση! Με λίγα λόγια, η προηγούμενη κυβέρνηση τα έδινε στους τραπεζίτες και όχι για να διασφαλίσει τις αποταμιεύσεις των Ελλήνων, ενώ η σημερινή τα δίνει για τις αποταμιεύσεις και όχι στους τραπεζίτες).
Κατόπιν όλων αυτών, μετά από μια κοινοβουλευτική παρωδία – άλλωστε αποδεικνύεται τώρα ότι μεταξύ των σκοπών του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και η εκτροπή μέσω της απαξίωσης του κοινοβουλίου – το τρίτο Μνημόνιο ψηφίστηκε από τη Βουλή, εν μέσω κυβερνητικών εκκλήσεων και παραδοχών ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος – και επομένως όλο το προηγούμενο διάστημα απλά έλεγαν ψέματα.
Οι συνεταίροι κ.κ. Τσίπρας και Καμμένος μας είπαν πως δυστυχώς δεν βρήκαν πουθενά αλλού λεφτά, ο κ. Δραγασάκης μας είπε ότι έπεσαν έξω σε όλες τις προβλέψεις και τους υπολογισμούς τους (περί νταουλιών και τα λοιπά) και ο κ. Τσακαλώτος έπαιρνε και ξανάπαιρνε τον λόγο για να υπενθυμίσει ότι χρειάζεται την απόφαση για να πάει στο Eurogroup και ότι αν δεν ψήφιζε η Βουλή θα πηγαίναμε σε ένα δάνειο-γέφυρα (και αν…).
Ωστόσο, λάβαμε τα χρήματα που χρειαζόμασταν για να μην πάμε σε άτακτη χρεοκοπία και για να μην καταρρεύσουμε ολοσχερώς επειδή η συμφωνία ψηφίστηκε από τους βουλευτές της Ν.Δ. – που αν δεν την είχε ρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας, δεν επρόκειτο να χρειαστεί να φέρει ποτέ ένα τρίτο μνημόνιο στη χώρα.
Οι βουλευτές του κ. Τσίπρα δεν του έκαναν τη χάρη. 47 από αυτούς δεν ψήφισαν, είτε επιλέγοντας το «όχι», είτε επιλέγοντας άλλες «μορφές πάλης».
Επομένως, καταδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι ο κ. Τσίπρας δεν διαθέτει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αλλά ούτε και την δυνατότητα να πείσει τους βουλευτές που ο ίδιος επέλεξε να βάλει στις λίστες του κόμματός του – κατά τα λοιπά είναι ισχυρός, διαθέτει… πολιτική ηγεμονία και ο λαός τους θέλει γιατί του… αρέσει να τους βλέπει να διαφωνούν μεταξύ τους, παίζοντας τη χώρα στα ζάρια!
Το καταπληκτικό είναι πως δεν πρόλαβαν να καταψηφιστούν για άλλη μια φορά από την κοινοβουλευτική τους ομάδα και βρήκαν καινούργιο «σχέδιο»: Θα ολοκληρώσουν τη συμφωνία (με αυτό δεν καταλάβαμε τι εννοούσε ο κ. Τσίπρας, πότε δηλαδή θεωρεί ότι ολοκληρώνεται η συμφωνία, αφού οι όροι της αξιολόγησης που δέχθηκε να είναι σκληροί και συνεχείς και ασφυκτικοί) και μετά θα «καθαρίσουν»!
Πώς θα «καθαρίσουν»; Μα ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης. Φυσικά, σ’ αυτήν την περίπτωση, θα πρέπει, κατά τη συζήτηση, να εξηγήσουν για ποιο πράγμα ζητούν την εμπιστοσύνη των βουλευτών τους (που δεν τους την έδωσαν στις προηγούμενες ψηφοφορίες).
Όπως έχουν ήδη εξηγήσει, θα ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης για να κάνουν δύο πράγματα συγχρόνως: Να εφαρμόζουν τη συμφωνία και να εφαρμόζουν ένα «πρόγραμμα παράλληλων δράσεων για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας»!
Δηλαδή, αυτοί είναι ανίκανοι να εφαρμόσουν οτιδήποτε, θα ζητήσουν να τους εμπιστευθεί η Βουλή για να εφαρμόσουν δύο συγχρόνως!
Φυσικά, οι διαφωνούντες το έχουν δηλώσει: Στηρίζουν την κυβέρνηση για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της. Τελεία!
Άρα, δεν μπορούν να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης για κάτι άλλο.
Έλα, όμως, που το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης έχει ενταφιαστεί για τα καλά!
Οπότε, ο κ. Τσίπρας θα θελήσει είτε να αποδράσει μέσω εκλογών (τις οποίες προφανώς θα χάσει και θα πάει να κάνει αυτό που καλύτερα ξέρει, δηλαδή να βρίζει όσους εργάζονται για τη χώρα), είτε να φτιάξει μια άλλη κυβέρνηση από την παρούσα Βουλή.
Αυτά, μέχρι να βρει να μας πει ότι θα κάνει κάτι άλλο.
Διότι, πρώτα μας είπε ότι θα πάει σε εσωτερικό δημοψήφισμα στο κόμμα του, μετά σε έκτακτο συνέδριο και μετά σε ψήφο εμπιστοσύνης.
Ούτε ξέρει τι να κάνει, ούτε ξέρει τι του γίνεται.
Και μεταφέρει πάλι τα προβλήματα του κόμματός του, ενός συνονθυλεύματος συνιστωσών, στην ελληνική κοινωνία.
Θα χρειαστεί πράγματι πολύ θράσος για να πει οτιδήποτε. Διότι τα περιθώρια μαζοχισμού από την πλευρά της κοινωνίας έχουν εξαντληθεί.
Ως γνωστόν, ο Τάκιτος έχει πει πως όταν το ψέμα αποκαλύπτεται, δεν υπάρχει άλλο καταφύγιο από το θράσος.
Τα ψέματα τελείωσαν, τώρα ήλθε η σειρά του θράσους.
