Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΚΑΙ ΝΟΜΟΙ «ΚΟΚΤΕΙΛ»

Αρχίζω με ένα απόσπασμα από κείμενο του  Σταύρου Τσίπρα :
“Οι πηγές (κανόνες και αρχές) του δικαίου συγκροτούν σύστημα και είναι δομημένες ιεραρχικώς, όπου στην κορυφή (αν και πλέον όχι αναμφίλεκτα σε σχέση με το δίκαιο της Ε.Ε.) βρίσκεται το Σύνταγμα. Οι υπόλοιποι κανόνες δικαίου ( Νόμοι , Κανονισμός της Βουλής , Υπουργικές
αποφάσεις κτλ. ), θα πρέπει να εναρμονίζονται προς τις συνταγματικές διατάξεις είτε προβλέπουν κύρωση (sanction) είτε όχι ,ενώ Βουλή και Κυβέρνηση δεν θα πρέπει να τις εκλαμβάνουν ως ευχές!
Ο νομοθέτης έχει επιλέξει ως καταλληλότερο τρόπο να γίνονται οι νόμοι γνωστοί στους πολίτες τη δημοσίευση τους στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Μάλιστα εξαιτίας της ταχύτητας που θεσπίζονται οι νόμοι, ήδη από το Σύνταγμα του 1911 και κατόπιν και από το Σύνταγμα του 1927 είχε προβλεφθεί ότι δεν θα πρέπει να παρεμβάλλονται άσχετες διατάξεις στους νόμους, ώστε να γνωρίζουν οι βουλευτές τι ψηφίζουν και οι πολίτες ποιο είναι το ισχύον Δίκαιο. Το ίδιο επαναλαμβάνει και στη σημερινή του μορφή, το (ξεχασμένο) άρθρο 74 § 5 του Συντάγματος που ορίζει ότι νομοσχέδιο (προερχόμενο από την Κυβέρνηση) ή πρόταση νόμου (προερχόμενη από τη Βουλή) που περιέχει διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενό τους ’’δεν εισάγεται για συζήτηση’’. Επίσης αναφέρει ότι προσθήκη (δηλαδή πρόταση Βουλευτή ή Υπουργού σε κατατεθέν νομοσχέδιο ή σε κατατεθείσα πρόταση νόμου, η οποία έχει διαφορετικό περιεχόμενο από το περιεχόμενο της συγκεκριμένης διάταξης του αρχικού νομοσχεδίου ή της αρχικής πρότασης νόμου, και προτείνεται αντ’ αυτής) ή τροπολογία (δηλαδή πρόταση Βουλευτή ή Υπουργού σε κατατεθέν νομοσχέδιο ή σε κατατεθείσα πρόταση νόμου, με την οποία προστίθενται νέες ρυθμίσεις επί πλέον των περιλαμβανομένων στο αρχικό νομοσχέδιο ή στην αρχική πρόταση νόμου) άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου ‘’δεν εισάγεται για συζήτηση’’. Τέλος το άρθρο 74 § 5 του Συντάγματος αναφέρει ότι ‘’σε περίπτωση αμφισβήτησης αποφαίνεται η Βουλή’’.
Όμως ο Κανονισμός της Βουλής (στο άρθρο 85 § 2) διαφοροποιεί και υποβαθμίζει, το νόημα της διάταξης του Συντάγματος (74 § 5) που διατυπώνει με σαφήνεια ότι δεν μπορεί να συζητηθεί και πολύ περισσότερο να ψηφιστεί νόμος που περιέχει διατάξεις άσχετες με το κύριο αντικείμενο, με την αλλαγή της διατύπωσης σε: ‘’νομοσχέδια ή προτάσεις νόμου δεν πρέπει να περιέχουν άσχετες διατάξεις’’. Επιπρόσθετα ουσιαστικά αποκλείεται η δυνατότητα της Βουλής να ‘’αποφαίνεται’’, σε περίπτωση αμφισβήτησης, αν μια διάταξη είναι σχετική ή όχι με το κύριο αντικείμενο του νόμου, αφού μόνο ο υπουργός (!) ή γραπτώς τριάντα Βουλευτές (!) μπορούν να προτείνουν την ‘’αμφισβήτηση’’ ! (Σύμφωνα με το ισχύον άρθρο 101 § 6 του Κανονισμού της Βουλής, που αναφέρει μόνο την περίπτωση της άσχετης προσθήκης ή τροπολογίας νόμου). Συνεπώς τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας του ίδιου του Κανονισμού της Βουλής, όσο και αν αυτό φαντάζει περίεργο σε κάποιον μη νομικό.
Οι ανωτέρω διατάξεις είναι οι συχνότερα παραβιαζόμενες και μάλιστα διαχρονικά (χωρίς κανένας να διαμαρτύρεται για αυτό), γεγονός που ενισχύεται από το ότι όλα τα δικαστήρια (όταν τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας σε σχέση με μία ή περισσότερες διατάξεις του Συντάγματος) εξετάζουν μόνο την αντίθεση του ‘’περιεχομένου’’ των νόμων προς το Σύνταγμα, (σύμφωνα με τα άρθρα 93 § 4 , 87 § 2 του Συντάγματος) και ότι αφορά τη διαδικασία έκδοσης και δημοσίευσης του νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, δηλαδή τα λεγόμενα εξωτερικά τυπικά στοιχεία του νόμου (βλ. και άρθρο 42 του Συντάγματος) Αντιθέτως τα σχετικά με τη διαδικασία κατάθεσης, επεξεργασίας, συζήτησης και ψήφισης του νόμου χαρακτηρίζονται ως εσωτερικά τυπικά στοιχεία του νόμου (interna corporis) που θεωρούνται ότι ανήκουν στην κυριαρχική δικαιοδοσία της Βουλής και δεν ελέγχονται από τη δικαστική εξουσία (διαχρονικά κρατούσα άποψη). Συνεπώς ότι αφορά τη κοινοβουλευτική διαδικασία από την είσοδο ενός νομοσχεδίου στην Βουλή μέχρι την έξοδο του από αυτή και την όδευσή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν ελέγχεται δικαστικά.
Όσα προηγουμένως αναφέρθηκαν, δηλαδή ο παροπλισμός της Βουλής να ‘’αποφαίνεται’’ σε σχέση με τη δυνατότητα υποβολής της αμφισβήτησης και ο μη δυνατότητα ελέγχου μετέπειτα από τα δικαστήρια, έχουν ως αποτέλεσμα σοβαρότατα οικονομικά θέματα με τεχνικούς όρους, να εισάγονται με διατάξεις σε νόμους με τελείως διαφορετικό κύριο αντικείμενο, που είναι ζήτημα, κατά πόσο οι βουλευτές κατανοούν τελικά τι πραγματικά ψηφίζουν. Παρακάτω παρατίθενται ενδεικτικά κάποιες χαρακτηριστικές περιπτώσεις άσχετων παρεμβολών (διατάξεων) σε νόμους με διαφορετικό κύριο αντικείμενο. Οι συγκεκριμένοι νόμοι εύστοχα έχουν χαρακτηριστεί ήδη από το 1952 ως «κουρελούδες» ή «Νόμοι Κοκτέιλ».
Ενδεικτικά παραδείγματα :
-Στο νόμο 3872 της 3ης Σεπτεμβρίου του 2010 που αφορά, την ‘’εκτέλεση περιηγητικών πλόων από πλοία με σημαία τρίτων χωρών με αφετηρία ελληνικό λιμένα και άλλες διατάξεις’’, εμφανίζεται «ως δια μαγείας» διάταξη (άρθρο 7) που αυξάνει το ποσό (που μέχρι τότε ήταν 30 δις) των παρεχόμενων εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες για την ενίσχυση της ρευστότητας της οικονομίας .. κατά 25 δισεκατομμύρια ευρώ!
-Στο νόμο 4056 της 12ης Μαρτίου του 2012 που αφορά, την ‘’κτηνοτροφία και τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις και άλλες διατάξεις’’ (μάλλον συμβολική επιλογή), εισάγεται διάταξη (το άρθρο 21 § 1) που αυξάνει το ποσό των εγγυήσεων (προς την Τράπεζα της Ελλάδος) .. κατά 30 δισεκατομμύρια ευρώ!! Αξίζει να αναφερθεί δε ότι στην ανωτέρω διάταξη δεν αναφέρεται ούτε ειδικότερος τίτλος ούτε καν το ποσό (των 30 δις) σε ευρώ, όπως στις υπόλοιπες περιπτώσεις (1-4), αλλά μία αύξηση 50%, σε σχέση με το ποσό (60 δις) που είχε δοθεί από τα προηγούμενα σχετικά νομοθετήματα. [Αναλυτικότερα: Με την αρχική απόφαση της 6ης Μαΐου 2011 του Υφυπουργού Οικονομικών είχαν δοθεί 15 δις ευρώ ως όριο των εγγυήσεων προς την Τράπεζα της Ελλάδος. Κατόπιν με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) στις 14/9/2011 αυξήθηκε το ποσό στα 30 δις ευρώ. Αργότερα με το πρώτο άρθρο του Νόμου 4031 της 9ης Δεκεμβρίου του 2011 κυρώθηκε η ΠΝΠ, όμως με το δεύτερο άρθρο του ίδιου νόμου(!), το ποσό αυξήθηκε εκ νέου στα 60 δις ευρώ. Τέλος με το νόμο για την κτηνοτροφία αυξήθηκε επιπλέον 50%]. Η φαντασία στην εξουσία! Διαβάζοντας λοιπόν κάποιος τον συγκεκριμένο νόμο, διαπιστώνει ότι μετά από 20 άρθρα που αφορούν τα ζώα, τις κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, τα πρόχειρα καταλύματα των ζώων, τα βοοειδή, τα προβατοειδή, τα αιγοειδή και την κτηνοτροφία, εμφανίζεται «με αλεξίπτωτο» το άρθρο 21 που αφορά το χρηματοπιστωτικό τομέα. Για του λόγου το αληθές ιδού το περίφημο άρθρο 21 παράγραφος 1, κρυμμένο στο νόμο 4056 του 2012, όπως ακριβώς ψηφίσθηκε από τη Βουλή!

‘’Άρθρο 21. Ρυθμίσεις θεμάτων χρηματοπιστωτικού τομέα.’’
1. Το προβλεπόμενο, στο πρώτο εδάφιο της υπ. αριθμ. 2/43219/0025/6.5.2011 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών (Β΄ 1143), όπως τροποποιήθηκε με την παρ. 1 του άρθρου 1 της, από 14.9.2011, Πράξης Νομοθετικού Περιεχόμενου (Α΄ 203), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4031/2011 (Α΄ 256) και αυξήθηκε με το άρθρο δεύτερο του ν. 4031/2011, συνολικό ποσό εγγύησης, αυξάνεται κατά πενήντα τοις εκατό (50%)’’.
Τα παραπάνω ενδεικτικά παραδείγματα σε σχέση με μία ενδεικτική συνταγματική διάταξη, μόνο ακροθιγώς έθιξαν ορισμένα σοβαρά ζητήματα που αφορούν τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και ασφαλώς δημιουργούν πολλαπλά ερωτηματικά. Οι περισσότεροι από τους ανωτέρω νόμους θεσπίζονται από τη Βουλή ταχυδακτυλουργικά, ψηφίζονται με την «ταχύτητα του φωτός», με αμφίβολα κριτήρια και διαδικασίες, θέτοντας σοβαρό θέμα αν και κατά πόσο οι βουλευτές που τους ψηφίζουν αντιλαμβάνονται πραγματικά το περιεχόμενο τους. Η ίδια η Βουλή έχει θεσπίσει άρθρο στον Κανονισμό της Βουλής που είναι ζήτημα αν συμβαδίζει ή παραβιάζει το Σύνταγμα. Κορυφαίας σημασίας ζητήματα εμφανίζονται «ως δια μαγείας» σε άσχετους νόμους και μάλιστα διαχρονικά. Τα δύο παραδείγματα νόμων με τις «κρυμμένες» άσχετες διατάξεις που αναφέρθηκαν, που δεν είναι δυστυχώς τα μόνα σε τέτοιας κορυφαίας σημασίας δημοσιονομικά ζητήματα, αφορούν 55 δισεκατομμύρια ευρώ. Στην ουσία το συνολικό μέγεθος όλων των θυσιών των ελλήνων από το 2010 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2012, που φθάνει σε σύνολο τα 49 δισεκατομμύρια ευρώ κατά δήλωση του Υφυπουργού Οικονομικών, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα μέτρα του Νοεμβρίου του 2012, είναι τόσα λίγα, ώστε ίσα-ίσα καλύπτουν ως οικονομικό μέγεθος, τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν δανειστεί μέχρι στιγμής δια νόμου από την Τρόικα για το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας! “
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΟΥΝ 
Δείτε τι λέει ένα μόνο από τα άρθρα του και μετά ρίξτε μια ματιά στα νομοθετήματα τους. Θα δείτε ότι κανένα δεν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις !
Ν. 4048/2012, ΦΕΚ 34/Α/23.02.2012
Άρθρο 2
Αρχές της καλής νομοθέτησης
1. Η ποιότητα των ρυθμίσεων διασφαλίζεται με την τήρηση των αρχών καλής νομοθέτησης, όπως είναι ιδίως:
α. Η αναγκαιότητα.
β. Η αναλογικότητα (καταλληλότητα, εύλογη σχέση μέσου και σκοπού με υιοθέτηση του λιγότερο επαχθούς μέτρου).
γ. Η απλότητα και η σαφήνεια του περιεχομένου των ρυθμίσεων.
δ. Η αποφυγή αποκλινουσών από την κατά περίπτωση γενική πολιτική ή αντιφατικών ρυθμίσεων.
ε. Η αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα με συνεκτίμηση τόσο των θεμελιούντων τη ρύθμιση των οικονομικών και άλλων στοιχείων, όσο και των συνεπειών της ρύθμισης.
στ. Η διαφάνεια.
ζ. Η επικουρικότητα και λογοδοσία με τον προσδιορισμό των αρμόδιων οργάνων εφαρμογής των ρυθμίσεων.
η. Η ασφάλεια δικαίου.
θ. Η προσβασιμότητα στις ρυθμίσεις και με ηλεκτρονικά μέσα.
ι. Η δυνατότητα υποβολής προτάσεων σχετικών με τις ρυθμίσεις κατά το στάδιο της κατάρτισης και της αξιολόγησης της εφαρμογής τους (ανοιχτή διαδικασία).
ια. Η ισότητα των φύλων.
ιβ. Η δημοκρατική νομιμοποίηση.
2. Οι αρχές της καλής νομοθέτησης εφαρμόζονται:
α. κατά την κατάρτιση και αξιολόγηση νόμων και κανονιστικών πράξεων,
β. κατά την απλούστευση, με την τροποποίηση ή κατάργηση διατάξεων, την αναμόρφωση και την κωδικοποίηση, καθώς και κατά την ενσωμάτωση του κοινοτικού δικαίου,
γ. κατά την κατάρτιση προτάσεων νόμου.
ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΑΛΗΘΕΣ δείτε μόνο δυο νόμους που θέσπισαν αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου 4048/2012 ! 
- Ν.4079, ΦΕΚ 180/Α/20.09.2012 : Κύρωση και τροποποίηση τριών ΠΝΠ (ΦΕΚ 94/Α/2012, ΦΕΚ 103/Α/2012, ΦΕΚ Α 127 / 29.05.2012 ήτοι, οι ΠΝΠ 16,17,18 του ΚΑΤΑΛΟΓΟΥ ΜΑΣ ) και άλλες διατάξεις του Υπουργείου Οικονομικών. 
 Όσο για τους βουλευτές που ψηφίζουν χωρίς να καταλάβουν τι, ή χωρίς να διαβάζουν καν το νομοσχέδιο, η θέση τους είναι στη φυλακή. 
Με υλικό από:

Αναρτήθκι απού στις
Ετικέτες