Για μια Πιερία όπου θα ευημερούν
και οι αριθμοί και οι άνθρωποι
του Στέργιου
Καστόρη
βουλευτή Πιερίας του ΣΥΡΙΖΑ
Με αφορμή το Αναπτυξιακό
Συνέδριο της Κεντρικής Μακεδονίας, θα ήθελα να καταθέσω ορισμένους
προβληματισμούς για το νέο μοντέλο ανάπτυξης που χρειαζόμαστε και στην Πιερία, αν
θέλουμε πραγματικά ο τόπος μας να είναι ένας τόπος που αξίζει κανείς να ζει,
ένας τόπος με παρόν και μέλλον.
Κατ’ αρχήν, χρειάζεται να αλλάξουμε μοντέλο; Η τραγική περιπέτεια των
τελευταίων χρόνων έδειξε περίτρανα πως ναι, χρειάζεται επειγόντως αλλαγή
εκείνου του μοντέλου που μας οδήγησε στη χρεοκοπία. Και, το κυριότερο, ανέδειξε
με μαθηματική ακρίβεια όλα εκείνα που δεν πρέπει συνεχίσουμε να αναπαράγουμε,
όλα εκείνα που δεν πρέπει να θέλουμε, αν στόχος μας είναι μια Πιερία οικονομικά
και κοινωνικά βιώσιμη, μια Πιερία όπου
θα ευημερούν και οι αριθμοί και οι άνθρωποι.
Τι δεν θέλουμε;
Δεν θέλουμε μια αγροτική οικονομία εξαρτημένη αποκλειστικά από επιδοτήσεις
και αεριτζήδες μεσάζοντες, δεν θέλουμε αγροτικά προϊόντα υποβαθμισμένα και
υποτιμημένα.
Δεν θέλουμε μια τουριστική οικονομία, ξεκομμένη από την υπόλοιπη οικονομία
του νομού, από την κοινωνία και τον πολιτισμό της, δε θέλουμε παραλίες κλειστές
και ακτές γεμάτες αυθαίρετα.
Δεν θέλουμε τα μεγάλα εθνικά έργα υποδομών να περνούν τράνζιτ από την
περιοχή μας, αδιαφορώντας για τις ζημιές που προκαλούν στον τόπο μας, όπως η
εθνική οδός και τα ανύπαρκτα αντιπλημμυρικά της έργα.
Δεν θέλουμε αποσπασματικά και προβληματικά έργα υποδομών, που δημιουργούν
ανεπανόρθωτες ζημιές στο περιβάλλον
Δεν θέλουμε μια Πιερία δυο ταχυτήτων, με τη μισή να αναβαθμίζεται και την
άλλη μισή να υποβαθμίζεται, με τη μισή να έχει επάρκεια νερού και την άλλη μισή
να διψά.
Δεν θέλουμε μια Πιερία φιλική προς επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν
εργαζόμενους με μισθούς πείνας, ή φιλική προς επενδύσεις (βλέπε αιολικό πάρκο
στα δασόφυτα Πιέρια), που καταστρέφουν το περιβάλλον που κληρονομήσαμε από
προγόνους και πρέπει να παραδώσουμε σε απογόνους.
Δεν θέλουμε όλα τα παραπάνω και πολλά ακόμα, όχι λόγω ιδεοληπτικών εμμονών,
αλλά γιατί έχει πια αποκαλυφθεί ότι η
συνταγή αυτή μπορεί να ευνοεί λίγους για λίγο, αλλά τελικά βλάπτει όλους και
για πολύ.
Τι θέλουμε;
Αυτό που θέλουμε και,
κυρίως, αυτό που χρειάζεται ο τόπος μας, είναι ένα νέο παραγωγικό και
αναπτυξιακό μοντέλο, με συμμετοχή της κοινωνίας, με αξιοποίηση νέων ιδεών, με
προτεραιότητα στη βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη, με σεβασμό στο περιβάλλον, με το
βλέμμα στο μέλλον.
Θέλουμε μια αγροτική παραγωγή, που δεν θα αναπτύσσεται σπαταλώντας τους
υδάτινους πόρους μας, καταστρέφοντας τη γη μας με φονικά εντομοκτόνα. Θέλουμε μια βιώσιμη αγροτική οικονομία που θα
στηρίζεται στα πόδια της, οργανωμένη σε
συνεταιρισμούς και ομάδες παραγωγών. Θέλουμε παραγωγή ποιοτικών αγροτικών
προϊόντων, με τη στήριξη της έρευνας και της τεχνολογίας και με υψηλή
προστιθέμενη αξία, συνδεδεμένη με την τυποποίηση-μεταποίηση.
Θέλουμε, τον άλλο
πυλώνα της οικονομίας του τόπου, τον τουρισμό, να συνδέεται με την εγχώρια πρωτογενή παραγωγή, να
σέβεται τους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους του τόπου.
Θέλουμε μία οικονομία ανοιχτή στην
ιδιωτική επιχειρηματικότητα (όσο κι αν μας κατηγορούν ότι είμαστε
αντίθετοι), που, στο όνομα του
υπέρμετρου κέρδους, δεν θα δημιουργεί φτώχεια, αυξημένες ανισότητες και
κοινωνικό αποκλεισμό, μια οικονομία ανοιχτή και στις συνεργατικές, κοινωνικές
και αλληλέγγυες μορφές οικονομίας.
Θέλουμε μία νέα οικονομία, βασισμένη
στη γνώση και τις δεξιότητες των νέων ανθρώπων, στις νέες τεχνολογίες και
τον ψηφιακό μετασχηματισμό της οικονομίας και της διοίκησης.
Θέλουμε μια ανάπτυξη που οργανικό
τμήμα της θα αποτελούν η Υγεία και η Παιδεία, η Εργασία και οι Δομές
Αλληλεγγύης.
Γιατί για μας η ανάπτυξη δεν είναι απλά οικονομικό θέμα. Είναι και
κοινωνικό, και πολιτισμικό. Γι’ αυτό χρειάζεται η επιστράτευση όλων των δυνάμεων της τοπικής μας κοινωνίας. Των
πολιτών, των εργαζόμενων και των ανέργων, των συνεταιρισμών, των εργατικών
συνδικάτων και των επιχειρηματιών, των επιμελητηρίων και των πολιτιστικών
φορέων, κάθε οργανωμένου φορέα και κάθε κινήματος της περιοχής μας. Και βεβαίως
της κυβέρνησης και της αυτοδιοίκησης.
Αυτό είναι το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε. Με συγκροτημένο σχέδιο και
συντονισμένη δράση, να διαμορφώσουμε το νέο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο
της Πιερίας, με κοινωνικό και περιβαλλοντικό αποτύπωμα, πολύτιμη κληρονομιά
στις γενιές του μέλλοντος.
