Αυτοί που διέλυσαν την
Γιουγκοσλαβία το 1991 και στην πορεία αιματοκύλησαν τους λαούς της, είναι οι ίδιοι
που πιέζουν να
βρεθεί δήθεν λύση για τα ζητήματα που προκύπτουν της χώρας μας
με το κράτος των Σκοπίων.
Διυλίζουν τον κώνωπα
ΗΠΑ – Ε.Ε. – ΝΑΤΟ μαζί με της εγχώριες αστικές κυβερνήσεις. Όλοι τους αποτελούν τον κρίκο μιας αλυσίδας
που έχει για στρατηγική, ισχυρά μονοπωλιακά συμφέροντα που αντιπαλεύουν μεταξύ τους,
να έχουν κάτω από την <<μπότα>>
τους κράτη και λαούς, χωρισμένα σε τμήματα σφαιρών επιρροής τους.
Τα βαλκάνια για άλλη
μια φορά βρίσκονται στο επίκεντρο σφοδρών ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σε
αυτή την κατεύθυνση ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – Ε.Ε., αξιώνουν
να λυθούν οι όποιες διαφορές της χώρας μας με το κράτος των Σκοπίων.
Η διαδρομή για την επίλυση
των όποιων διαφορών, περνάει μέσα από τον
συστιμικό σωλήνα των εντάσεων, των εθνικισμών, από εκατέρωθεν πλευρές, για να αθωώσουν τον ιμπεριαλιστικό παράγοντα
κάθε απόχρωσης, που είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για τα προβλήματα που
προκύπτουν μεταξύ των λαών των Βαλκανίων και δρα σαν παράγοντας
αποσταθεροποίησης.
Αυτό τον ρόλο υπηρετούν
και τα λεγόμενα συλλαλητήρια για την Μακεδονία, εκμεταλλεύοντας τον αγνό
πατριωτισμό του Ελληνικού λαού, διαστρεβλώνοντας το περιεχόμενο του, αφήνοντας << αθώα>> να συναθροίζεται με ναζιστικές και φασιστικές συμμορίες, όπως
αυτές που είδαμε στο συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης που βανδάλιζαν και έκαιγαν
κτίρια.
Τα συλλαλητήρια αυτά αθωώνουν τους μοναδικούς
ενόχους που ετοιμάζουν να μετατρέψουν πάλι την περιοχή της βαλκανικής σε
πυραταποθήκη. Τον ιμπεριαλισμό.
Καθόλου τυχαίο ότι ομιλητές όπως ο ε.α. στρατηγός Φράγκος, υπήρξε υπάλληλος του ΝΑΤΟ
και σήμερα επενδύει στην πατριδοκαπηλία για να <<ανοίξει τα φτερά του>>
στην πολιτική.
Ο εθνικισμός που είναι
η άλλη όψη του κοσμοπολιτισμού δεν είναι πατριωτισμός, αποτελεί μικροαστικό
πολιτικοιδεολογικό ρεύμα που το σύστημα συντηρεί και ενίοτε τον προωθεί, για να
υπηρετήσει συμφέροντα που δεν έχουν να κάνουν με τον λαό και τις ανάγκες του.
Ο εθνικισμός των
Βαλκανίων μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας βοήθησε ώστε οι ιμπεριαλιστές των
ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε., να διεισδύσουν στα βαλκάνια και ολίγης να γίνουν
τοποτηρητές του, με κράτη και ηγέτες μαριονέτες τους, για την προώθηση ισχυρών
μονοπωλιακών οικονομικών συμφερόντων, που έχουν και ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Αυτό τον εθνικισμό θέλουν να μεταδώσουν στον Ελληνικό λαό που
είναι τσακισμένος από τις αντεργατικές - αντιλαϊκές πολιτικές των << μνημονίων
>>, τις πολιτικές του κεφαλαίου, της Ε.Ε και παράλληλα απογοητευμένος, αφού
μεγάλο τμήμα του είχε προσδοκίες από τα ψέματα και της αυταπάτες που καλλιέργησε
ο Σύριζα.
Με ένα σμπάρο πολλά
τρυγόνια στην σημερινή πολιτική συγκύρια για το σύστημα και το αστικό πολιτικό προσωπικό του.
Ώστε η λαϊκή συνείδηση να μένει χειραγωγούμενη στις συμπληγάδες του συστήματος, ο λαός να μην αντιλαμβάνεται
τις διάφορες μεταμφιέσεις που στόχο έχουν να βάλουν εμπόδια στην ριζοσπαστική
χειραφέτηση του, για να αποτινάξει από επάνω του τα δεσμά του φόβου, να
προσπερνάει εκβιαστικά διλήμματα, που πάντα τον εγκλωβίζουν και ενσωματώνουν.
Τα συλλαλητήρια για την Μακεδονία υπηρετούν και
αυτή την τακτική, για αυτό και η χλιαρότητα από αστικές πολιτικές δυνάμεις που
δήθεν δεν συμφωνούν με αυτά.
Βέβαια όλες οι αστικές
πολιτικές δυνάμεις ετεροκαθορίζουν της θέσεις τους με βάση της αξιώσεις –
προτεραιότητες που κάθε φορά έχει η εγχώρια αστική τάξη. Αφού οι υπέρμαχοι
<<μακεδονομάχοι>> του 1992 ( ΠΑΣΟΚ – Ν.Δ. – ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και τα
υπόλοιπα παράγωγα τους ), που υπερθεμάτιζαν των εθνικιστικών
συλλαλητηρίων, σήμερα μιλάνε όλοι για
σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Τα εθνικιστικά συλλαλητήρια
του 1992 διαιώνισαν ένα πρόβλημα αφήνοντας ανέγγιχτο της πραγματικές αιτίες που
το ανέδειξαν. Τους ιμπεριαλιστικούς
σχεδιασμούς.
Έβαλαν ταφόπλακα στην ιστορικότητα του θέματος, κυρίως με την λήξη των
βαλκανικών πολέμων και την λήξη του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.
Αυτό σε τίποτα δεν επιτρέπει κανέναν να πλαστογραφεί την ιστορία της αρχαίας
Ελλάδας, την ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, να οικειοποιείται εθνοτικά την Μακεδονία και να έχει αλυτρωτικές βλέψεις.
Αυτά έπρεπε να λυθούν από το 1992 και
όχι να οδηγήσουν τον λαό σε ένα εθνικιστικό παροξυσμό, που όσες φορές ιστορικά τον οδήγησαν εκεί, μόνο τραγωδίες μετράμε σε
εθνικό επίπεδο.
Πατριωτισμός είναι το
δίκιο του λαού. Είναι η πάλη και ο αγώνας για δουλειά με δικαιώματα, για
μόρφωση, υγεία, πολιτισμό, ελεύθερο χρόνο. Είναι ο αγώνας για όσα η
προκρούστεια κλίνη του καπιταλισμού, συνθλίβει χάριν της ανταγωνιστικότητας,
της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων.
Ο πατριωτισμός έχει
περιεχόμενο, περιέχει την ταξική αλήθεια του λαού, δεν είναι άναρθρες κραυγές,
δεν συναθροίζεται με ναζιστικές και φασιστικές συμμορίες, με τάγματα εφόδου,
όπως έκαναν την εμφάνιση τους οι χρυσαυγίτες
στο συλλαλητήριο στην Θεσσαλονίκη.
Αυτόν τον πατριωτισμό πρέπει
να αναδείξει ο λαός μας και όχι τον κάλπικο, τον συστιμικό και των παραγώγων
του, που τον <<εκπαιδεύουν>> να ζει με μειωμένες απαιτήσεις, χωρίς δικαιώματα,
για να αυγατίζουν τα κέρδη μιας κοινωνικής μειοψηφίας, των καπιταλιστών.
Ο εθνικισμός και ο
κοσμοπολιτισμός του κεφαλαίου που είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, θέλουν
τους λαούς στο περιθώριο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, άβουλους, κοινωνικά
αδρανείς, υποδοχείς της μοιρολατρίας, της ηττοπάθειας, του συμβιβασμού και
υποταγής.
Το σύγχρονο καθήκον του
λαϊκού πατριωτισμού σήμερα, είναι να παλέψει, να αντισταθεί, στους
πολεμοκάπηλους ιμπεριαλιστές του ΝΑΤΟ,
των ΗΠΑ, της Ε.Ε και κάθε ιμπεριαλιστικής συμμαχίας που επιβουλεύεται την ανεξαρτησία
και κυριαρχία του λαού.
Ναι στον πατριωτισμό
των λαών, που προωθούν την ειρήνη , την φιλία, την συνεργασία, την αλληλεγγύη ,
το αμοιβαίο όφελος, όχι στον εθνικισμό,
τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου. Αποτελούν την συγκάλυψη της πιο στυγνής
ταξικής, αντιδραστικής πολιτικής εις βάρος των λαών, που τους ουδετεροποιεί ,
τους ακινητοποιεί, αδρανοποιεί, στην
προοπτική να ανατρέψουν τον ζυγό της ταξικής εκμετάλλευσης από την πλάτη τους και κοινωνικά να απελευθερωθούν.
Γιατί εκεί βρίσκεται η
αλήθεια για τους λαούς, για την ευημερία και προκοπή τους, χωρίς
ιμπεριαλιστικούς πολέμους, μίση, ρατσισμούς, εντάσεις, εθνικισμούς και
φασισμούς.
Σαββίδης Παναγιώτης
