Ο Ahmet Tansel είναι τοπογράφος. Ζει και εργάζεται στην Αγκυρα. Και αγαπά την Μπεσίκτας. Εκτός αυτής όμως, ο 36χρονος επιστήμονας αγαπά και την ιστορία. Και την μελετά. Πριν από λίγο καιρό
ολοκλήρωσε την μελέτη της ιστορίας που αφορά ουσιαστικά την αρχή του ποδοσφαίρου στην Τουρκία. Μιας ιστορίας που διηγείται, εκτός των άλλων, την ιστορία της ομάδας που ήταν η πρόγονος της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ.
ολοκλήρωσε την μελέτη της ιστορίας που αφορά ουσιαστικά την αρχή του ποδοσφαίρου στην Τουρκία. Μιας ιστορίας που διηγείται, εκτός των άλλων, την ιστορία της ομάδας που ήταν η πρόγονος της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ.
Ο Αχμέτ Τανσέλ σήκωσε την ιστορία αυτή στο blog του, γραμμένη φυσικά στην μητρική του γλώσσα. Θέλησε να τη μοιραστεί μαζί μου. Και χάρη στην βοήθεια της Αννας Παναγιωτίδου, μιας Ελληνίδας δημοσιογράφου που γνωρίζει πολύ καλά την τουρκική γλώσσα, δημιουργήθηκε το παρακάτω κείμενο, το οποίο έκρινα ότι προφανώς έχει νόημα να μοιραστώ με τους αναγνώστες αυτού του blog. Κρατήστε ότι πρόκειται για τα ευρήματα μιας έρευνας που έκανε μόνος του ο Αχμέτ Τανσέλ, ένας ανήσυχος οπαδός της Μπεσίκτας, που ήθελε να βρει τις ρίζες της αγαπημένης του ομάδας και έσκαψε μέχρι τα πρώτα χρόνια της ζωής του ποδοσφαίρου στην Τουρκία.
Ακολουθεί η ελληνική απόδοση του κειμένου του:
Μια Πολίτικη Ιστορία
Άρθρο του Αχμέτ Τανσέλ
Το ποδόσφαιρο που ήταν ξενόφερτο στα Οθωμανικά εδάφη αγαπήθηκε πάρα πολύ και παρακολουθήθηκε με ενδιαφέρον από τους Μουσουλμάνους Τούρκους νέους. Γιατί όμως δεν έπαιζαν ποδόσφαιρο οι Μουσουλμάνοι Οθωμανοί παρόλο που το αγαπούσαν τόσο πολύ; Ο λόγος γιατί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία υπό την επίδραση του δεσποτισμού, το ποδόσφαιρο ως ξενόφερτη-άπιστη (γκιαούρ) εφεύρεση απαγορευόταν αυστηρά στους Μουσουλμάνους Τούρκους νέους κι όποιος τολμούσε καταδικαζόταν σε φάλαγγα (κτύπημα στις φτέρνες- μέθοδος σωματικού σωφρονισμού).
Όμως οι Οθωμανοί νέοι είχαν ήδη εμβολιαστεί μέχρι το κόκαλο με το γλυκό αυτό μικρόβιο. Με πλαστές ταυτότητες αλλοδαπών εμφανίζονταν στις ομάδες των μη μουσουλμάνων. Οι δικοί μας Αχμέτ, Μεχμέτ με πλαστές ταυτότητες και φορώντας σταυρό στον λαιμό μετονομάζονταν σε Γιώργο και Αγκόπ. Η κωμικοτραγική μεριά της υπόθεσης ήταν ότι οι νέοι μετά τον αγώνα αφαιρούσαν τον σταυρό από το λαιμό, πήγαιναν για ντους και αμέσως στο δρόμο για το τζαμί. Οι ομάδες των Ρωμιών οι Κουρτουλούσπορ και Ερμής, των Αρμενίων η Ταξίμσπορ και των Εβραίων το Ματζάμπι, ήταν οι πιο ισχυρές της εποχής.
Στις αρχές του 1900 άρεται η απαγόρευση και οι σύντροφοι του Ατατούρκ ιδρύουν τον πρώτο επίσημο αθλητικό σύλλογο, τον Οθωμανικό Αθλητικό Σύλλογο Μπεσίκτας. Το ποδόσφαιρο, εισήλθε στο σώμα του Συλλόγου το 1910. Εκείνη την εποχή οι μη μουσουλμανικές ομάδες διεξήγαγαν τις Κυριακές αγώνες μεταξύ τους και έτσι δημιούργησαν το Πρωτάθλημα της Κυριακής. Ωστόσο, αργότερα οι τουρκικές ομάδες που ιδρύθηκαν όπως η Γαλατασαράι, η Φενέρμπαχτσε, καθιέρωσαν το Πρωτάθλημα της Παρασκευής με τους αγώνες που γίνονταν μεταξύ τους.
Αυτό προκάλεσε την αντίδραση των μη μουσουλμανικών ομάδων που συμμετείχαν στο Πρωτάθλημα της Κυριακής. Το 1910, η Μπεσίκτας -που χάρη στον Κύριο Σερέφ ιδρύθηκε το τμήμα ποδοσφαίρου, φυσικά θέλησε να συμμετάσχει στο Πρωτάθλημα της Παρασκευής μαζί με τις άλλες τουρκικές ομάδες, αλλά για άγνωστο λόγο αντιτίθενται εντελώς η Γαλατασαράι και η Φενέρμπαχτσε. ‘Ετσι αναγκαστικά η Μπεσίκτας παίρνει μέρος στο πρωτάθλημα των μη μουσουλμανικών ομάδων, στο Πρωτάθλημα της Κυριακής και κατά το δεύτερο έτος γίνεται ο αήττητος πρωταθλητής. Τώρα καταλάβατε για είχαν αντίρρηση η Γαλατασαράι και η Φενέρμπαχτσε; Δεν πειράζει, κανένα πρόβλημα. Ήδη η Μπεσίκτας έχει εκδικηθεί και τις δυο ομάδες, στο Πρωτάθλημα της Ιστανμπούλ που δημιουργήθηκε αργότερα.
Από της 13 Νοεμβρίου 1918 μέχρι της 6 Οκτωβρίου 1923, η Κωνσταντινούπολη ήταν υπό κατοχή. Στους αγώνες που διεξήχθησαν κατά την περίοδο αυτή οι διαιτητές συμπεριφερόταν καλύτερα στις μη μουσουλμανικές ομάδες. Ο τουρκικός λαός που δεν ήταν συνηθισμένος στην σκλαβιά, ενοχλήθηκε πολύ από την κατάσταση αυτή. Σιγά σιγά στα Οθωμανικά εδάφη δυνάμωνε το εθνικιστικό κίνημα. Από την κατάσταση αυτή επηρεάστηκε ο μη μουσουλμανικός λαός και οι μη μουσουλμανικές ομάδες. Η ομάδα των Ρωμιών, ο Ερμής ιδρύθηκε το 1886. Το 1914 μετονομάστηκε σε Πέρα.
Στης 6 Οκτωβρίου 1923 μετά την κατοχή της Κωνσταντινούπολης το Πέρα αισθανόταν άβολα, έτσι με το πρόσχημα ενός τουρνουά ποδοσφαίρου στη Γαλλία εγκατέλειψε τη χώρα. Μετά την Συνθήκη της Λωζάνης άρχισε η ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Οι Ρωμιοί της Τουρκίας μεταφέρονταν στην Ελλάδα και οι Τούρκοι της Ελλάδας μεταφέρονταν στην Τουρκία. Μόνο στους Ρωμιούς της Κωνσταντινούπολης δόθηκαν προνόμια διότι η καρδιά του εμπορίου της Κωνσταντινούπολης ήταν οι μη μουσουλμάνοι. Η ομάδα Πέρα που εγκατέλειψε τη χώρα με πρόσχημα το τουρνουά ποδοσφαίρου στη Γαλλία, δεν θα επέστρεφε ξανά στη χώρα μας. Μετά το τουρνουά πήγε μόνιμα στην Ελλάδα. Πέρα, είναι η ονομασία της σημερινής περιοχής Μπέηογλου και πήρε την ονομασία αυτή μετά την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Οι Ρωμιοί του Πέρα που έμειναν πίσω, προς ανάμνηση της ομάδας τους που έφυγε στην Ελλάδα, το 1923 ίδρυσαν τον Μπέηογλουσπορ (Αθλητικός Σύλλογος του Πέρα). Την ομάδα Τάξιμσπορ της αρμένικης κοινότητας, την θεωρούσαν αντίπαλο τους. Ο Καντίρ Αϊτάτς και κάποιο διάστημα ο Λευτέρης Κιουτσούκαντωνιαδης φόρεσαν τη φανέλα του Μπέηογλουσπορ.
Το Μπέηογλουσπορ ήταν το καμάρι της Ρωμαίικης κοινότητας.
