Οι Μεθωνιώτες τίμησαν και φέτος την απελευθέρωση και ίδρυση του χωριού

 Με κάθε επισημότητα γιόρτασε και φέτος την επέτειο απελευθέρωσης και ίδρυσης της η Μεθώνη, με μια ομιλία αφιερωμένη στην ιστορία του χωριού και των κατοίκων του αλλά και
το καθιερωμένο μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των απανταχού αποθανόντων Μεθωνιωτών. Μετά το πέρας της λειτουργίας, η αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου Μεθώνης γέμισε από χωριανούς που άκουσαν με προσοχή τον Βασίλη Ανθουλάκη, ο οποίος είχε διατελέσει Αγροτικός Ιατρός την περίοδο 1970-72 και έκτοτε διατηρεί ισχυρούς δεσμούς με την Μεθώνη.

Την εκδήλωση άνοιξε ο Πρόεδρος της Τ.Κ. Μεθώνης Αντώνης Μπούμπουρας, καλωσορίζοντας τους παρευρισκόμενους και αποτίνοντας τιμή στους προγόνους που δημιούργησαν και παρέδωσαν από γενιά σε γενιά «την κοινότητα της οποίας είμαστε συνεχιστές». Δεν παρέλειψε να πλέξει το εγκώμιο του Δρ. Ανθουλάκη ως επιστήμονα και ως άνθρωπο και να σταθεί στην ιδιαίτερη σχέση που ανέπτυξε με το χωριό και τους ανθρώπους του, αποκτώντας μάλιστα και οικία στην Μεθώνη.

Πριν την ομιλία, το λόγο πήρε και ο Πάτερ Ευάγγελος του Ι.Ν. Αποστόλου Παύλου τονίζοντας ότι ο εορτασμός αυτής της επετείου πρέπει να ριζώσει στο χωριό, κάνοντας μια σύντομη αναφορά στο ιστορικό των προηγούμενων ετών. Κατέθεσε επίσης την πρόταση να αναλάβει το χωριό  την εξεύρεση ομιλητή καθώς «έχουμε πολύ μεγάλο δυναμικό. 

Τα παιδιά σας λείπουν γιατί σπούδασαν και διαπρέπουν. Ας συμμετέχουν ως ομιλητές να τα καμαρώνετε, να μας λένε πως έζησαν εδώ». Επίσης, πρότεινε την πρόσκληση καθηγητών και άλλων επιστημόνων που θα μπορούν να αναπτύξουν  θέματα που αφορούν τη Μεθώνη, προς βελτίωση και προώθηση του πολιτισμικού επιπέδου των κατοίκων.

Ανεβαίνοντας στο βήμα ο Βασίλης Ανθουλάκης ξεκίνησε με την απελευθέρωση και τον εποικισμό της Μεθώνης από Καταφυγιώτες, Θρακιώτες και Πόντιους σταδιακά. «Ήρθα με χαρά το 1970, γιατί βρήκα ένα όμορφο μέρος, με ποικιλόμορφο τοπίο και καθαρή ατμόσφαιρα». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στους κατοίκους που γνώρισε, προκομμένους στην εργασία τους, που διακρίνονταν στον πολιτισμό, την καθαριότητα, τη νοικοκυροσύνη και την καλαισθησία.

Στάθηκε στο γεγονός ότι η εκκλησία του Αποστόλου Παύλου καθώς και τα ξωκλήσια της Μεθώνης χτίστηκαν με προσωπική εργασία των κατοίκων, οι οποίοι σε κάθε ευκαιρία πρόσφεραν στην δημόσια ζωή του τόπου. Πότε δεν παραμελούσαν την εκκλησία και τους σχολείο τους, ενώ τα παιδιά που μεγάλωσαν στην Μεθώνη διακρίθηκαν χάρη και στους αξιόλογους δασκάλους που πέρασαν από το χωριό.

Σήμερα πλέον, το χωριό δεν έχει τις υπηρεσίες που είχε κάποτε ούτε το σχολείο, ως επακόλουθο της ερήμωσης της ελληνικής υπαίθρου. Η εκκλησία, ο ακάματος πρόεδρος του χωριού και οι σύλλογοι και οι εθελοντές αγωνίζονται και καταφέρνουν να διατηρούν το χωριό σε καλή κατάσταση, σημείωσε. Προς το κλείσιμο της ομιλίας του, εξέφρασε την ελπίδα «οι κάτοικοι της Μεθώνης να συνεχίσουν να νοιάζονται για τον τόπο τους, με πνεύμα ενότητας και συνεργασίας».

Αλέξανδρος Σωματαρίδης