Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Ομιλία Υπουργού Βαγγέλη Αποστόλου στο 1ο Διεθνές Συνέδριο για τον Οινικό Τουρισμό, στη Σαντορίνη

Ομιλία
Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων
Βαγγέλη Αποστόλου
στο 1ο Διεθνές Συνέδριο για τον Οινικό Τουρισμό στη Σαντορίνη


«Ένα συνέδριο με θέμα το κρασί δεν μπορεί να ξεκινήσει παρά μόνον με χοές λόγων στον οικοδεσπότη.

Οφείλουμε λοιπόν επαινετικά να μιλήσουμε και να συγχαρούμε το Δήμαρχο Θήρας για την πρωτοβουλία αυτή να φιλοξενήσει το πρώτο διεθνές συνέδριο για τον Οινικό Τουρισμό - αντικείμενο με τεράστια πολιτισμική και οικονομική σημασία – και να ευχηθούμε, ή μάλλον να εκφράσουμε τη βεβαιότητα, ότι το συνέδριο αυτό θα καθιερωθεί ως θεσμός στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.

Είναι επίσης μεγάλης συμβολικής αξίας που το πρώτο αυτό συνέδριο γίνεται στη Σαντορίνη.
Γιατί, αν αναλογιστεί κανείς την ιστορία και την εξέλιξη του χώρου, δεν μπορεί παρά να μείνει άναυδος με όλα αυτά τα σημαντικά και μεγάλα που έχουν γίνει εδώ.

Τόσο σημαντικά και μεγάλα που, είναι σαν να αποφάσισε η ίδια η φύση, και μάλιστα με τον πιο βίαιο τρόπο, να κρατήσει, να προφυλάξει και να συντηρήσει τα αποτυπώματα ενός πολιτισμού τόσο μακρινού που  χάνεται στην αυγή του χρόνου.
Από την άλλη είναι οι παραγωγοί της Σαντορίνης, που έδειξαν καταπληκτικά, αξιοθαύμαστα αντανακλαστικά και αντιλήφθηκαν, χωρίς να χάσουν πολύ χρόνο, ότι το μέλλον του νησιού ήταν δύιχνο.

Ότι παράλληλα με τον τουρισμό που αναπτυσσόταν ξαφνικά με ιλιγγιώδη ταχύτητα και έφερνε ευημερία, η θηραϊκή γη κρατούσε σταθερές αξίες που μπορούσαν να τη καταστήσουν παραγωγό ανεπανάληπτης αξίας προϊόντων.

Μεταξύ αυτών τα αμπέλια και τα κρασιά της, ευλογημένα από τον άγιο Βάκχο στον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και από τον άγιο Αβέρκιο στον ελληνοχριστιανικό  κόσμο. 

Δεν θα ήταν ιστορικά, κοινωνιολογικά και επιστημονικά ούτε παράτολμη ούτε υπερβολική  μια προσέγγιση της εξέλιξης των λαών της λεκάνης της Μεσογείου, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, μέσα από την ιστορία του κρασιού. Οι μαρτυρίες είναι αναρίθμητες και η όποια αναφορά θα περίσσευε.
Οι πρωτοβουλίες λοιπόν για το ξανάνοιγμα των δρόμων του κρασιού στη χώρα μας και στις άλλες μεσογειακές χώρες, δεν ήταν μια κίνηση συντήρησης της μνήμης αλλά κάτι εξίσου σημαντικό με την Εγνατία Οδό, το Ελευθέριος Βενιζέλος, την Ιονία οδό και εν γένει τα σύγχρονα δίκτυα μεταφορών.

Διότι ο πολιτισμός, άρα και ο πολιτισμός του κρασιού, έχει πλέον ενταχθεί στις πηγές παραγωγής πλούτου.
Έχει αποκτήσει, ως αξιακή αναφορά, οικονομικά στοιχεία μεγάλης σημασίας. 
 Στην Ελλάδα, όπως και σε όλες τις χώρες της λεκάνης της Μεσογείου, η άμπελο - οινική παράδοση είναι ιδιαίτερα πλούσια.
Το κρασί δεν είναι συνδεδεµένο µόνο µε τις διατροφικές συνήθειες του Έλληνα, αλλά και µε τη θρησκευτική και λαϊκή παράδοση και µε την πολιτιστική του κληρονομιά.
Ακριβώς τη διατήρηση και ανάδειξη αυτής της κληρονομιάς υποστηρίζει ο οινικός τουρισµός, αυτή η ειδική µορφή αγροτουρισµού, που προτείνει στον επισκέπτη να ακολουθήσει µία προσεκτικά επιλεγμένη διαδρομή, η οποία διασχίζει τα πιο ενδιαφέροντα σημεία μιας αμπελουργικής ζώνης και να επισκεφτεί επιλεγμένες οινοπαραγωγικές μονάδες, να δοκιμάσει τα τοπικά κρασιά συνοδευμένα από παραδοσιακές γεύσεις της περιοχής και να περιηγηθεί σε παραδοσιακούς οικισµούς και αρχαιολογικούς χώρους.

Είναι μια σχετικά νέα μορφή τουρισμού, αλλά πολλά υποσχόμενη, απόλυτα εναρµονισµένη µε το φυσικό περιβάλλον, που στοχεύει στην ουσιαστική γνωριμία µε τον κάθε τόπο, μέσα από την παράδοση της αμπελουργίας και της οινοποιίας.

Ο Οινικός τουρισμός έχει γίνει βασικό συστατικό του γαστρονομικού τουρισμού και είναι ενισχυτικός παράγοντας στις στρατηγικές διαφοροποίησης πολλών προορισμών.

Ο οινικός τουρισμός μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας στις παραδοσιακά αγροτικές και οικονομικά µμειονεκτικές περιοχές και να προσδώσει ένα ισχυρό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στις οινοπαραγωγικές περιοχές, αποφέροντας κέρδη στις αμπελουργικές καλλιέργειες και οινοποιητικές επιχειρήσεις.

Αγαπητοί φίλοι και σύνεδροι,
Η γη ίσως να είναι η μόνη που κρατάει πάντα σταθερές αξίες. Αξίες που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν από καμιά αλλαγή στα γούστα, τα καπρίτσια και τις ιδιορρυθμίες της μόδας.  Η άμπελος και το κρασί είναι από αυτές.
«Ωσάν το ανθισμένο κλήμα, που ευωδιάζει εις τας αμπέλους είναι ο αδελφός της ψυχής μου», λέει το Άσμα Ασμάτων της Παλαιάς Διαθήκης, στο πιο βαθύ κείμενο αγάπης, «όπως το κρασί είναι κοινό και το μοιραζόμαστε δημοκρατικά χωρίς κριτήρια πλούτου και αριστοκρατικής προέλευσης» λέει περιφραστικά ο Μνησίφιλος, αποδίδοντας με τον καλύτερο τρόπο, μέσα από το κρασί, το αξίωμα της ισόνομης και δημοκρατικής πολιτείας.

Είναι μεγάλο το βάρος που έχετε ,αγαπητοί πολίτες της Σαντορίνης να διασφαλίσετε αυτές τις σταθερές αξίες της γης σας …και μεγάλες οι ευθύνες της  πολιτείας, από τη Κυβέρνηση μέχρι τη Περιφέρεια και το Δήμο, να τις υπερασπιστούν .
Να είστε όλοι καλά και εύχομαι  το συνέδριό σας να καταλήξει σε χρήσιμα συμπεράσματα - εργαλεία όχι μόνον για την βακχική ευδαιμονία αλλά για την οικονομία και την ευημερία των ανθρώπων.

Σας ευχαριστώ».