2007: Αιφνιδιαστική κατεδάφιση της σκεπής της Μονής Χριστού Σωτήρος από το Δασαρχείο Χάλκης
Μπορεί οι εν Ελλάδι υπάλληλοι της Τουρκικής ΜΙΤ (ψευτο-μουφτήδες και κάθε
κατηγορίας παρατρεχάμενοι του Τουρκικού προξενείου Κομοτηνής) να χύνουν ποταμούς από κροκοδείλια δάκρυα για δήθεν «καταπίεση» Ελλήνων πολιτών, μουσουλμάνων το θρήσκευμα επειδή (άκουσον, άκουσον!) δεν τους αναγνωρίζουν το «δικαίωμα» να αυτοαποκαλούνται «Τούρκοι», επικαλούμενοι μάλιστα και την Συνθήκη της Λωζάνης η οποία προβλέπει ρητά το ακριβώς αντίθετο, αλλά το Κράτος που τόσο πολύ «θαυμάζουν» γράφει την Συνθήκη της Λωζάνης στα παλαιότερα των υποδημάτων του αρπάζοντας συστηματικά και μεθοδικά, εδώ και ολόκληρες δεκαετίες, ιστορικές εκκλησίες και χριστιανικές μονές ανεκτίμητης αξίας!
Τελευταίο κρούσμα στον ατέλειωτο κατάλογο του πλιάτσικου, η κατάσχεση των κτιρίων της Μονής Χρηστού Σωτήρος της νήσου Χάλκης Κωνσταντινουπόλεως. Το ιστορικό της υπόθεσης αυτής έχει ως εξής:
Ένα από τέσσερα μοναστήρια που βρίσκονται στη νήσο Χάλκη, το μοναστήρι της Μεταμορφώσεως χρονολογείται από το πρώτο μισό του 19ου αιώνα, βρίσκεται στο λόφο απέναντι από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και είναι γνωστό ως «Μακάριος» ή Σκήτη του Μακαρίου.
Το Νοέμβριο του 2007 το Δασαρχείο του νησιού εισέβαλε αιφνιδιαστικά στο μοναστήρι κατεδαφίζοντας σημαντικό μέρος της σκεπής της μονής αλλά η άμεση προσφυγή του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο τοπικό Πλημμελειοδικείο ανέστειλε την ολοκληρωτική του καταστροφή. Τρία χρόνια αργότερα, το Πλημμελειοδικείο των Πριγκιποννήσων με τις υπ΄ αριθμ. 2008/6Ε και 2010/126Κ οριστικές αποφάσεις του θεώρησε την μονή κατειλημμένο- βακούφι από το Τουρκικό Κράτος επιτρέποντας μόνο την χρήση του από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ενώ καταδίκασε τον υπεύθυνο του Δασαρχείου για την κατεδάφιση της στέγης της Μονής. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο από το 2009 προσέφυγε στα Τουρκικά δικαστήρια για την απόφαση της Τουρκικής κυβέρνησης να το συμπεριλάβει στα βακούφια αλλά μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμιά απόφαση επί της προσφυγής αυτής.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω των ζημιών που υπέστη ο ναός, οι ιερές ακολουθίες πραγματοποιούντο στον υπαίθριο χώρο, όποτε το επέτρεπαν οι καιρικές συνθήκες.
Στις αρχές Απριλίου 2016 κρατικοί υπάλληλοι της Τουρκικής υπηρεσίας δασών εισέβαλαν στη Μονή Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, εκδιώκοντας τον φύλακα που είχε τοποθετηθεί για την επιμέλεια της Μονής ώστε να εγκατασταθούν εκεί και να μετατρέψουν την Μονή σε … πυροσβεστική υπηρεσία!
Αξίζει να σημειωθεί ότι και η εκκλησία του 14ου αιώνα που βρισκόταν στον περίβολο της περίφημης Ελληνικής Εμπορικής Σχολής της Χάλκης και του Ορφανοτροφείου είχαν καταληφθεί από το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό τον προηγούμενο αιώνα, ενώ μεταξύ των κραυγαλέων αυθαιρεσιών του Τουρκικού κράτους ξεχωριστή θέση κατέχουν η μετατροπή (6 Νοεμβρίου 2011) του ιστορικού Βυζαντινού Ναού της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια της Βιθυνίας όπου πραγματοποιήθηκαν η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος στις 20 Μαΐου του 325 και η όγδοη Οικουμενική Σύνοδος το έτος 787 σε τζαμί καθώς επίσης και η μετατροπή (Ιούνιος 2013) της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντος η οποία χτίστηκε μεταξύ 1238 και 1263 από τον Μανουήλ Α με ανεκτίμητη και μοναδική ψηφιδωτή και γλυπτή διακόσμηση, επίσης σε τζαμί.
Για το σοβαρό θέμα που προέκυψε ξαφνικά, το Οικουμενικό Πατριαρχείο σε σχετική ανακοίνωση του, μεταξύ άλλων, τονίζει τα εξής (6 Απριλίου 2016):
«Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δια των στελεχών του ζήτησε συνάντησιν μετά των εν Αγκύρα αρμοδίων αρχών προς αντιμετώπισην της δυσαρέστου ταύτης καταστάσεως, εγκυμονούσης τον κίνδυνον αποστερήσεως μιας εισέτι πατρώας κληρονομίας και της παρεμποδίσεως ασκήσεως των στοιχειωδών λατρευτικών καθηκόντων του ποιμνίου του».
Τέλος, η εν Αθήναις Οικουμενική Ομοσπονδία Κωνσταντινουπολιτών σε σχετική ανακοίνωση της (7/4/2016) τονίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Η Διεύθυνση Δασών φαίνεται ότι επικαλείται απόφαση του δικαστηρίου αυτού, που όμως δεν έχει σχέση με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας και λειτουργίας της Μόνης και του Ιερού Ναού. Η αναφερόμενη Μονή είχε παραχωρηθεί πριν από τον 19ο αιώνα προς την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα, την εποχή που δεν υφίσταντο η έννοια του δικαιώματος ιδιοκτησίας παρά μόνο το δικαίωμα χρήσης της γης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το πλέον σημαντικό όμως θέμα που πρέπει να επισημανθεί με το συμβάν αυτό είναι η συνεχιζόμενη, από την δεκαετία του 1930, σοβαρή παραβίαση της Συνθήκης της Λωζάννης (άρθρα 40 & 42) με την μη αναγνώριση του δικαιώματος διοίκησης από την Ελληνορθόδοξη Κοινότητα των Θρησκευτικών και Ευαγών της Ιδρυμάτων, με την κήρυξη τους ως κατειλημμένων (μαζμπούτ) όλων των ιστορικών Μονών στα Πριγκηπόνησα, την Ίμβρο-Τένεδο όπως επίσης και δύο εκκλησιών με τα ακίνητα τους που είχαν κηρυχθεί ως κατειλημμένων την δεκαετία του 1980 στην Κωνσταντινούπολη (Αγ. Γεώργιου της πύλης Αδριανουπόλεως και Αγίου Γεωργίου Θεραπείων)».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η Τουρκική Δημοκρατία των ισλαμιστών του δίδυμου Ερντογάν – Νταβούτογλου η οποία βρίσκεται απομονωμένη από όλους ανεξαιρέτως τους γείτονές της – και όχι μόνο, συνεχίζει μεθοδικά την αρπαγή Χριστιανικών Εκκλησιών και Μονών, καταπατώντας προκλητικά την Συνθήκη της Λωζάνης την ίδια ώρα που την επικαλείται ζητώντας φορτικά, μεταξύ πολλών άλλων και… την «αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου»! Τουρκικό θέατρο του παραλόγου (τα δικά σου δικά μου και τα δικά μου, δικά μου) σε μια ακόμα, άκρως αποκαλυπτική σκηνή!
