«ΕΝΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (ή ΜΕΤΑΞΑΣ) ΜΑΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ…»

Περίπου αυτό είπε ο αρχηγός της ναζιστικής οργάνωσης της  Χ.Α. Μιχαλολιακος στην τελευταία συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγού κόμματων.

Ψαρεύοντας στα θολά νερά προσπάθησε να κολακέψει τους αγρότες ( «είστε η ψυχή του έθνους») και να εξωραΐσει τις ξενοκίνητες δικτατορίες Μεταξά (1936-1941) και Παπαδόπουλου (1967-1974) ως δήθεν φιλολαϊκές , ενώ ήσαν δικτατορίες της πλουτοκρατίας.

Για τη δικτατορία Μεταξά εκτόξευσε μισές αλήθειες ανακατωμένες με χοντρά ψέματα , ελπίζοντας ότι το ακροατήριο του δεν θα γνώριζε τι πραγματικά είχε γίνει.

ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΜΕΤΑΞΑ

ΠΡΩΤΟ ΨΕΜΑ

«Ο Μεταξάς καθιέρωσε το ΙΚΑ» , αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτός καθιέρωσε πρώτος το σύστημα των κοινωνικών ασφαλίσεων.

Η αλήθεια είναι ότι το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης καθιερώθηκε από την κυβέρνηση Βενιζέλου το 1932 , η οποία μετά από λίγο παραιτήθηκε για να ακολουθήσει ο Ν.6298/1934 .  Η δικτατορία Μεταξά ίδρυσε τελικά τον Νοέμβριο του 1937 το ΙΚΑ στις τρεις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας και το 1938 σε όλη τη χώρα.

Οι παροχές του όμως ήσαν τόσο χαμηλές που επιδιώχθηκε η δημιουργία επικουρικών ταμείων .  Το 1939 το σύστημα κατέρρευσε και ο δικτάτορας με το πρόσχημα της εθνικής άμυνας( άλλη αμαρτωλή ιστορία αυτή) κατέσχεσε ( κάτι σαν το σημερινό κούρεμα) όλα τα αποθεματικά των ταμείων (850 εκατ. δραχμές) από τα οποία τα 500 εκατ. ήσαν του ΙΚΑ. 

Αυτό το γεγονός δεν εμπόδισε τον δικτάτορα να θεσπίσει προνόμια υπέρ των διορισμένων εργατοπατέρων του φασισμού , αφού οι εκλεγμένοι ήσαν στη φυλακή ως αντίπαλοι του καθεστώτος.

ΔΕΥΤΕΡΟ ΨΕΜΑ

«Ο Μεταξάς καθιέρωσε το 8ωρο» . Το 8ωρο νομοθετήθηκε με το Ν2269/1920 . Επεκτάθηκε το 1932 και ο Μεταξάς το επέκτεινε και σε άλλες κατηγορίες μισθωτών το 1936.

ΤΡΙΤΟ ΨΕΜΑ

«Ο Μεταξάς καθιέρωσε την κυριακάτικη αργία». Η κυριακάτικη αργία καθιερώθηκε το 1911 ενώ η κυβέρνηση Μεταξά την κατάργησε και υποχρέωσε τους εργαζόμενους να διαθέτουν το μεροκάματο στην «Εθνική Άμυνα».

ΤΕΤΑΡΤΟ ΨΕΜΑ

«Ο Μεταξάς καθιέρωσε το θεσμό των αδειών με αποδοχές». Η αλήθεια είναι ότι ο θεσμός καθιερώθηκε με τον ΑΝ 539/1935.

Όλες αυτές οι κυβερνήσεις(Βενιζέλου, Κονδύλη, Μεταξά)  που ψήφισαν αυτούς τους νόμους, ως δήθεν φιλεργατικές, δεν το έκαναν , όντας κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, επειδή ξαφνικά αγάπησαν τους εργάτες αλλά κάτω από την πίεση και τους αιματηρούς πολλές φορές αγώνες της εργατικής τάξης. Αναγκάστηκαν να το κάνουν για να σώσουν τον καπιταλισμό που έβγαινε από μια παγκόσμια κρίση(1929-1933) , είχε μια προσωρινή ανάκαμψη για να ξαναπέσει σε νέα κρίση (1939) που «ξεπέρασε» με τον Β παγκόσμιο πόλεμο με τα γνωστά αποτελέσματα(50 εκατ. νεκροί).

Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η ύπαρξη του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο , της ΕΣΣΔ, που λειτουργούσε ως αντίπαλο δέος στον παγκόσμιο καπιταλισμό.

Για να καταλάβει κανείς πόσο φιλεργατικός ήταν ο Μεταξάς πρέπει να ξέρει ότι κήρυξε τη δικτατορία της 4^ης Αύγουστου 1936 για να προλάβει την μεγάλη εργατική απεργία της 5^ης Αύγουστου .

Ως πρωθυπουργός ο Μεταξάς έπνιξε στο αίμα , στις 9 του Μάη του 1936, τη μεγάλη εξέγερση του λαού της Θεσσαλονίκης με τελικό απολογισμό 12 νεκρούς εργάτες και δεκάδες τραυματίες.

Το εργατικό κίνημα δυνάμωνε , αμφισβητούσε το πλουτοκρατικό καθεστώς και βρέθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος να το σώσει.

Έδωσαν λίγα για να κρατήσουν τα πολλά. Άλλωστε το ομολόγει και ο ίδιος . «Μέσα σε μια κοινωνιαν , την καπιταλιστικην, δεν είναι αυθυπονοητον πράγμα η συνεργασία …των εργατών …και των καπιταλιστών , αλλά την κοινωνική μεταρρύθμιση που εκαμαμεν εμείς την συνεργασία αυτήν την εκαμαμεν υποχρεωτική» (1-5-1940 Πειραιάς).

Σε άλλη ομιλία του επισημαίνει: « Θέλωμεν πρόνοια δια τους πτωχούς …και αστικό καθεστώς(καπιταλισμό) το όποιο εμείς θα το στηριξωμεν». (1-10-1936 Κομοτηνή).

Σε άλλες δυο ομιλίες τους στην Αθήνα(2-10-1936) και στην Καλαμάτα (24-4-1939) είπε ότι επιδίωξη του καθεστώτος είναι « Η αδιάκοπος φροντίδα δια την στερέωση του αστικού καθεστώτος» και ότι «Εζητήσαμε από τους αστούς , από τους βιομηχάνους μέχρι τους επαγγελματίες θυσίας τας οποίας ο αστικός κόσμος μας τις έδωσε προθυμως».

Ποιες είναι αυτές οι θυσίες που ο αστικός κόσμος ( στον όποιο εντάσσει κουτοπόνηρα και τους επαγγελματίες) «έδωσε προθυμως».

Το 1938 περίπου 3 εκατ. έλληνες φτωχοί με ετήσιο εισόδημα 4.152 δρχ. πλήρωσαν το 15% σε φόρους , δηλαδή 622 δρχ. , την στιγμή που για να ζήσει αξιοπρεπώς  κάποιος το 1938 χρειαζόταν 25.000δρχ.

 Τον ίδιο χρόνο 3.500 περίπου έλληνες με ετήσιο εισόδημα 562.000 δρχ. πλήρωναν μόνο το 17% σε φόρους, δηλαδή 98.000 δρχ.

Την ίδια στιγμή το εφοπλιστικό κεφάλαιο είχε ποσοστό κέρδους 30% ενώ οι πλουτοκράτες Σκαλιστηρης , Μποδοσάκης Κανελλόπουλος , Λαναράς θησαύριζαν επί καθεστώτος Μεταξά.

Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Ανέφερε ο αρχηγός της ΧΑ ότι η δικτατορία του Παπαδόπουλου «χάρισε τα χρέη στους αγρότες». Ακλουθώντας πιστά την πολιτική του ιδεολογικού της προγόνου, του Μεταξά, το καθεστώς των αμερικανοκίνητων συνταγματαρχών επιχείρησε να αποκτήσει λαϊκό έρεισμα στην αγροτιά . Τον Μάιο του 1968, όταν χαρίστηκαν τα χρέη οι περισσότεροι μικροπαραγωγοί είχαν εξοφλήσει τα χρέη τους , γιατί η ΑΤΕ δύσκολα δάνειζε αν δεν είχες εξοφλήσει.

Αυτοί που είχαν επωφεληθεί ήσαν οι μεγαλοπαραγωγοι και οι μεγάλοι συνεταιρισμοί. Η καλλιέργεια καπνού μειώθηκε 30% . Ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανόδου του παραγόμενου αγροτικού προϊόντος καθηλώθηκε στο 1,7 % (1967-1973) , ενώ το 1963-1966 ήταν 3%.

Ακόμη πρέπει να πάρουμε υπόψη ότι η χούντα ανελάμβανε μια καπιταλιστική οικονομία απαλλαγμένη από χιλιάδες Έλληνες που έγιναν οικονομικοί μετανάστες , οικονομία που βρισκόταν σε προσωρινή αναπτυξιακή τροχιά, όπως άλλωστε συνέβαινε σ΄ όλες τις καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ της ΤΕ ΠΙΕΡΙΑΣ του ΚΚΕ